Güzel gözlüm,
Biliyorum ki bu yaşadıklarımızı hatırlamayacağız ikimiz de ileride. Bazen keşke hepsi kaydedilse diyorum bazen de kaydedilmese. O anı yaşarken içinde kalabilmek, doyasıya yaşamak önemli çünkü. Bu günlerde ise tam da böyle yaşıyorum seninle günlerimi. Plansız, amaçsız, biraz bulanık kafa ile kendimi hayatın akışına bırakmış durumdayım. Tüm sevinçlerini, üzüntülerini, öfkelerini ve oyunlarını seninle birlikte dibine kadar yaşıyorum. Kontrol etmeye çalışmadan, seni yönlendirmeden. Bunun bir sebebi de her an yorgun olmam ve hamileliğin getirdiği hormonal etkiler.
Böyle olunca bu ay beni resmen kölen haline getirdiğini, tüm rutinlerimizin bozulduğunu, hayırlarımı asla kabul etmediğini, olmadık huylar edindiğini ve beni gerçekten çok zorladığın zamanların olduğunu itiraf etmeliyim. Fakat biliyorum ki bunlar da geçecek, sen hayatımızdaki değişimlere karşı bu tepkileri veriyorsun ve ben sadece çok fazla müdahale etmeden yanında olmaya çalışıyorum. Diğer taraftan bu değişken ruh hallerine karşı nasıl davranacağımı da kestiremiyorum. Belki de bunlar 2 yaşın falancası, 3 yaşın filancası olabilir belki de tamamen hamilelik ve bebek konusundaki tepkilerdir, ayırdına varamıyorum. Hoş varsam da ne olacak önemli olan sebep değil çözüm bulabilmek.
Dün beni öyle çok çileden çıkarmıştın ki sabah uyandığımda hala tir tir titriyordum bu gün de böyle geçeceğinden. Ama aksine bu gün 180 derece terssin, öyle iyi davrandın ki tüm gerginliğim geçti gitti, tüm deli hallerini affettim. Bazen çok korkuyorum evet, özellikle doğum sonrasında ne olacağına dair, fakat sabredeceğiz elbet bir orta yol bulacağız inanıyorum.
Bu ay yeni başladığın bir alışkanlığa değinerek son vereyim mektubuma. Normalde seninle pek cıvık bir ilişkimiz yoktur. Ne kadar istesem de kendini fazla öptürmezsin (tükürük oluyormuş) ve beni de gelip öpmen, sarılman çok nadirdir. Şimdi sana bazı tavırların karşısında kızdığımda sözümü dinlemediğin zaman üzüldüğümde gelip, yanaklarımı şapur şupur öpüyorsun ve şimdi mutlu oldun mu diye soruyorsun. Önceden de mutluydum bir tanem seninle hep mutluyum ama bunu yaşamak da çok güzel itiraf ediyorum.
Seni çok seviyorum bebeğim.
Annen
Amsterdam
23 Aralık 2014 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Itiraf ediyorum, bende.
YanıtlaSil:)) hangi anne istemez ki
SilEn son seni okuduğum dönemde ben hamileydim, sen 2. Çocuk için kararsız dönemindeydin diye hatırlıyorum. Çok uzun bir süre sonra ( kızım 16 aylık oldu) dönüp okuma fırsatım oldu. 2. Bebek için tebrik ederim. Umarım rahat bir doğum ve 2. Çocuklu hayata yumuşak bir geçiş olur. Helo seni fazla üzmez, seni ve kardeşini kocaman kucaklar.
YanıtlaSilÇok tesekkürler sizin de allah bağışlasın evladınızı
SilAhh seni nasıl seviyorum güzel anne , zorların kolay olsun inşallah .
YanıtlaSilSenin de canım senin de dualarım seninle
SilNe güzel yazmışsın :)
YanıtlaSilBen de seni okumayı seviyorum biliyorsun
Silahh,canım.çok duygulandım inan..
YanıtlaSil