2. Gebelik Günlüğüm 32. Hafta

Haftalık yazıyı dün akşam yazacaktım aslında ama bugünkü midwife kontrolünü de yaşayıp yazıya dahil etmeyi bekledim. 

Son birkaç yazımda belirttiğim gibi bu hafta kızımın psikolojik gelgitleri beni çok zorladı. Öyle ki aklımın başından uçtuğu, cinnet noktasına geldiğim, kalbimin küt küt attığı ve sadece ağlayarak sakinleşebildiğim anlar yaşadım hamilelik dönemim boyunca ilk defa. Dün ve bugün biraz daha ılımlı olmaya başladı ve şimdi daha iyiyim çok şükür. 

Bu hafta hazırlıklar anlamında biraz daha yol katettim denebilir. Dolapların kurulumları bitti, yerlerine kondu. Elimdeki eşyaların hepsi yıkandı çoğu ütülendi (az biraz var hala), bir de yeni alacaklarım olacak ama onların hepsini doğum öncesine yetiştirme telaşım yok artık. Yapabilirsem yaparım ama elimde acil durum için hazır eşyanın olması şimdilik beni rahatlatıyor. Tabi bunlar dışında evin temizlenme işi var ki daha hiç girişmedik, bu hafta sonu biraz başlarız sanırım. En azından tüller perdeler camlar falan.

Önceki hamilelik yazılarımda 31. haftadan itibaren ellerimin şişmeye başladığını yazmışım. Şimdikinde böyle bir değişim olmadı henüz. Hala parmağıma tam olan alyansımı çıkarmadım mesela. Bu sabah tartıldığımda +7 kg da olduğumu gördüm.   Herhalde sonunu maksimum +10 gibi tamamlarız. Tabi sonu ne zaman olur bilemiyorum. Zira bu hamileliğimde kasılma ve ağrıları daha yoğun yaşıyorum.

Bugünkü kontrolde bu endişemi dile getirince, normal olduğunu söyledi ebe. İkinci hamilelik olduğu için rahim kasları biraz daha farklı durumda oluyormuş ilkine göre. Daha hassas oldukları için sonraki gebeliklerde daha yoğun yaşanıyormuş bu hisler. Öyle nefesimi kesen sancılar yaşamadım henüz ama genel olarak daha sıkıntılıyım. Zaten ilkinde hiç sancı çekmemiştim nasıl birşey olduğunu da kestiremiyorum. Şimdi bu ağrıları hissettikçe de acaba zamanından önce mi gelecek diye evhamlanıyorum doğrusu. İçimde yılbaşını beklemeyecekmiş gibi bir his var :( Umarım vaktini bekler.

Güya ben Hollanda'da ebelik sitemi ile ilgili bir yazı yazacaktım ama yazamadan sonuna geldim. İlk doğum sezeryan olunca hamileliğin bu haftasına kadar, değilse sonuna kadar ebe kontrolünde oluyor gebeler. Bugün gittiğimiz son ebe kontrolümüzdü ancak doğum sırasında ve sonrasında evde yine görüşecekmişiz. Bundan sonra hastane kontrolleri olacak, bir sonraki 19 aralıkta. 

Kontrolde Nova'nın hala dönmediğini teyit etmiş olduk (ben hissediyordum zaten). Belki son 4 haftadır bu şekilde, bazen aşırı çaba sarfediyor ama başaramıyor sanırım. Helo da 30lu haftalardan itibaren dikey duruyordu ve hiç dönememişti. Bu da dönmeyecek gibi bir his var içimde ancak kendimi tuhaf hissediyorum. Bende mi bir sorun var acaba neden dönmüyor bebeklerim diye :( Gerçi her iki gebeliğim çok farklı seyretti, Helo'da daha çok dinleniyordum, çocuk yerçekimine maruz kalamadı mı acaba diye düşünsem de bunda hiç oturmadım. Dolayısıyla yerçekimini bol bol hissetti, belki bu da suyum fazla diye fırfır dönmekten kordona dolandı :( Yakında bir usg kontrolü olacak o zaman kordon dolanmış mı diye bakılır dedi ebe.

Onun dışında gümbür gümbür kalp atışları ve normal tansiyonumdan ötürü bizi iyi buldu ebemiz. 

Bu fotoğrafı geçenlerde instagramda paylaşmıştım. Önden ve arkadan fazla belli olmayan yan dönünce birden bire ortaya çıkan kocaman bir göbeğim var. İçinde de şu anda yazarken tepinerek size el sallayan bir kuduruk oğlan :)

Sevgiler