23 Ocak 2019 Çarşamba

23/2019 Yılın İlk Karı

Dün sabah saatlerinde kar yağışı başladı ve tüm gün yağdı. Öğlen oğlumu okula almaya gittiğimde (bu hafta da biraz erken alıyorum) diğer çocukların bahçede oynama saatiydi. Kar soğuk demeden bahçede oynuyorlardı. Eyvah dedi içimdeki anne acaba bizimkiler de çıktı mı? Belki çıkmamıştır zira çok aşırı yağmurlu havada çıkarmıyorlar. Sınıfa bir girdim kafa ıpıslak, evet oynamışlar.

Doğrusu soğuktur üşür oynamasın annelerinden değilim ancak 4 yaşındaki çocuk doğru düzgün eldivenini takamıyor, şapkasını boşveriyor, bazen fermuarını çekemiyor. Nitekim bahçeye girdiğimde diğer sınıftan bir ufak kız eldivenlerini takmamı istedi. Taktım ama zaten ilk çıkışları değil diye o eldivenler ıpıslak. Öyle ıslak ıslak giydi napsın. Bir kere hiç unutmuyorum kızımın sınıfında bir arkadaşı çok üşüyorum diye yanıma gelmişti. O zaman öğle saatinde öğretmen yemek yerken bahçede çocuklara göz kulak olma sırası bendeydi (her gün bir veli duruyor). Bir baktım ki ne göreyim sırılsıklam çoraplar, muhtemelen sabahtan beri öyle ıslak dolaşıyor. Hemen çıkardım, yedek dolabından aldım değiştirdim falan.

Ay ne yazacaktım konu nereye geldi. Fotoğrafta görüldüğü gibi (köprünün altı ve arkası) büyük bir göl. Tamamen buz tutmuş durumda, hatta dün benim çocuklar üstünde biraz yürüdüler. Ve tabi onları tutan ve cesaretlendiren ben oldum. İçimde her daim yaramaz bir çocuk var.

Okuldan sonra biraz dinlendiler ve dışarı çıktık. Tabi güzelce giydirdim. Ufacık bir yapay tepemiz var evin yakınında (malum tüm ülke dümdüz) iki poşet alıp oraya götürdüm. Birkaç çocuk kızakla kayıyor şu ahşap klasik kızaklardan ama poşetle kayan yok. Şaşkın bakışlar eşliğinde önce kendim kayıp bir güzel yol yaptım, sonra da çocukları saldım. Anacım benimkiler de bilmiyor hiç görmemiş, anne bu poşeti napıcaz, kar mı toplucaz diyorlar. Bir iki denemeden sonra öğrendiler, kıkır kıkır güldüler. Kızaklı çocuklar bile o kadar iyi kayamıyorlardı.

Kat kat giyin soyun olmasa, evin içi şapkalar bereler dolmasa kış güzel şey aslında. Kurut kaldır topla iflahım kesildi vallahi. Kar bugün de  hala var, dolayısıyla mesaim devam edecek. Tek eksiğimiz soba   Ve yanında oturmak için minderi. Sobamız yok ama dün çocuklar okuldan geldiğinde ısınsınlar diye kaloriferin önüne bebek yatağını koyup minderlerle bir alan yaptım. Öyle sevdiler ki bugün yine istediler (akşam kaldırmıştım). Sonuç :)




1 yorum: