Artık bende temzilik yaparken resimdeki gibi şıkırdak terlikler ve mini etekler giyebilirim. Bu durumda ortalıkta Ce de varsa , temizliği bitirmem mümkün olmayabilir. Ge nereye Ce oraya kovalamaca oynarız artık. Benim temizlikten başka birşeyi gözüm görmez tabi... Bir işe başladım mı bitirmem lazım.

İftara da az kaldı. Yemeklerimin çoğu hazır. Bir iki ufak şey kaldı yapacağım. Bütün gün temizlik ardından yemekle meşgul olmama rağmen ve sırtımda hafif bir ağrı hissetmeme rağmen "bayram temizliği" yapabiliyor olmaktan çok mutluyum.

Bayramlar beni her zaman heyecanlandırmıştır. Bayrama birkaç gün kala annem ve ablalarımla baklava yapar, çikolatalar şekerler bayram harçlıkları hazırlanır, bayram sabahı erken kalkıp evin görünen yerlerini son birkez silip misafirleri beklerdik. Annem ve babam ailenin en büyükleri olduğu için bizim ev genelde dolup taşar, ikramlar sohbetler çok eğlenceli geçer. Aynı anda 20-30 misafirin bir arada olduğu da olur bazen. Her zaman görüşemediğimiz akrabalarımızla görüşüp kısa zamanda tüm olan biteni paylaştıktan sonra akşam olunca tatlı yorgunlukla huzur buluruz. Bütün bu telaşlar öyle güzel ki evlendikten sonra bunların bir kısmını kaçırdığım için gözüm arkada kalıyor. (Gerçi ilk günün çoğunda ben de annemlerde oluyorum, gezilerimi diğer günlere bırakıyorum çünkü bir daha göremeyeceğim kişileri görmek istiyorum. Bazen teyzemlere gidince kuzenlerim bize gelmiş oluyorlar, eve dönünce onlar kalkmış olur böylece hiç rastlaşamıyoruz. Bu yüzden beklemeyi tercih ediyorum.)

Bu bayram... Malesef bu anlattıklarımı yaşayamayacağım. Çünkü bütün yaz bir gün bile tatil yapmadığımız için Ce ile tatile gitmeye karar verdik. Pazartesi akşam uçacağız kısmetse. Ayrıntıları yarın yazarım. Çünkü ayrı bir başlıklı gönderi olmasını istiyorum.

Yaptığım resimlerin soyut anlamlar içermesinden hoşlanıyorım. Bu halde bile bazı şeyler ifade edebilir. Ancak hem görsel olarak hem de verdiği mesaj zenginleştirilebilir. Aklıma gelen bazı olası görütüler...

1. görüntü: Şehrin koyu renkleri içinde, tüm narinliği içinde yaşama tutunmaya çalışan bu çiçek, kaldırımların diğer tarafında bulunan dükkanlardan süzülen ince bir su akıntısına ulaşmaya çalışmaktadır.

Mesaj: Böyle bir canlı bile zor koşullar altında hayata tutunmaya çalışıyor ne güzel. Ama aynı zamanda insanların kendi elleriyle dikmedikleri çiçekleri sulamadıkları gerçeğini de gözler önüne seriyor.

2. görüntü: Şehrin karamsar renklerine bir de bardaktan boşanırcasına yağan bir yağmur eklensin.

Mesaj: Zor yaşam koşullarına, tüm sıkıntılara rağmen çiçek direniyor ve yaşamaya devam ediyor. Ortamdaki tüm karamsarlığa rağmen hayatta her zaman bir renk, bir çözüm vardır.

3. görüntü: Kaldırımda aceleyle koşuşturan insan kalabalığının arasından bir çocuk çiçeği farkedip ona kendi suyundan vermektedir.

Mesaj: Çocukların her zaman büyüklerden farklı bir bakış açısı vardır, küçük şeyleri bile görür mutlu olurlar. İçimizdeki çocuğu korumalıyız. Diğer yandan gerçekten insanlar bir çiçeği bile farketmeyecek kadar körleşti mi?

4. görüntü: Pahalı parlak deri ayakkabılar altında ezilmekten son anda kurtulmuş bir çiçek.

Mesaj:Pahalı ve parlak ayakkabıların yanında bile çiçek ne kadar doğal ve güzel. Tüketim dünyasına kapılıp gittiğimiz bu günlerde doğal güzellikleri unutuyoruz. İnsanlar artık diğer canlılara saygı göstermiyor, korumak neyse de yıpratmayı bile bırakmıyorlar. Çiçek herşeye rağmen yaşama tutunuyor.

5. görüntü: Yolda tam çiçeğin önünde bir çukur oluşmuş ve geçen arabalar, çukurdaki suyu çiçeğe sıçratıyor.

Mesaj: Her şeyin bir sebebi var, çiçek suyun beslediği yerde ortaya çıkmış ya da allah her canlıya rızkını bir şekilde ulaştırıyor.

Ben en çok son olasılığı beğendim daha az karamsar gibi. Diğer yandan bunlardan başka bir sürü olasılık olabilir. Gece gece bunları düşündün de ne oldu derseniz onu da bir sonraki yazımda yazacağım. Basit bir resim bile insanı derin düşüncelere itebiliyor.

Sizin de önerileriniz varsa bekliyorum, hangi olasılık daha çok hoşunuza gitti? Çiçeğin hikayesini hep birlikte tamamlayalım.

İzmir'in Kurtuluşu'nun tarihi benim için en kolay ezberlenen tarihlerden biri oldu yıllardır. Çünkü bablamın (büyük ablam kısaca bablam, bir de kablam var) doğumgünü bugün. Diğer yandan bu güzel tarih iki yıl önce daha da önem kazandı benim için. 8 yılın ardından Ge ve Ce nin birbirine kavuştuğu gün bugün. 2 yıl geçip bitmesine rağmen hislerimiz ve heyecanımız 10 yıl öncekinden farksız. Çizdiğim çiçek gibi taze ve güzel.

Nice mutlu senelere ablacığım.

Nice mutlu senelere aşkım.

Dört kafadar bir araya gelince... Dönmedolaba binmeye karar verdiler.

Şimdi dönüp duruyorlar...

Bu oyuncağı çocuk odalarına ya da beşik başlıklarına süs olarak düşündüm.. İki çubuğun ucuna kurdelalarla salyagozları bağladım, biraz da süsledim. Şimdilik resimlerini çekmek için kapıya astım, hediye edilecek bir bebiş bulununca hemen verilecek.

Yaz bitti biz Ce ile hala tatil yapamadık. Ben bir ara iş icabı da olsa İtalya'ya gittim, değişilik oldu ama Ce hiç ara vermedi. Kısmetse bayram tatilinde biryerlere gideceğiz ama en azından avunduğumuz bir şey var. Geçtiğimiz kış ortasında sıcacık bir yere gitmiştik, dolayısıyla tatilden ayrı kalışımız çok da uzak değil. İkimiz de Maldivlerin resimlerine hayranlıkla bakıyorduk ve gitmeye karar verdik, şartlar da denk gelmişti. Şimdi ömür boyunca unutamayacağım bir yer olarak hafızamda.

Kaldığımız ada Sun Island adası. Adanın büyüklüğü 1.5 km ye 400 mt. Otel adanın tamamına yayılmış. Adanın etrafına aralıklarla bungalowlar dizilmiş ve merkezi bir yerde de restoranlar barlar falan var. Her yönde plajı harika manzaralara eşlik ediyor. Gün doğuşu batışı hepsi izlenebilir.Aşağıdaki resim bizim odamızın önünü gösteriyor.

Biraz yürüdükten sonra yeşilliğin hemen sonunda plajımız. Plaj çok geniş olduğu için herkese bolca yer var.


Deniz berrak, kumlar bembeyaz. Mavinin ve yeşilin en güzel tonları bir arada. Söylemeden edemeyeceğim bu geniş plaj ve evlerin önündeki yeşil alan her sabah yerel halk tarafından çalı süpürgeleriyle süpürülüyor. Ekvator şeridindeki bir ülkenin ne kadar yeşil olduğunu ve dökülen yaprakları görseniz büyük sabır gerektiren bir iş. Ancak buna rağmen ordaki insanların yerinde olmayı çok istedim. Böyle harika bir yerde , öyle mutlu yüzler vardı ki. Doğal çevre insanın iç dünyasını çok etkiliyor.

Adanın civarında küçük başka adalar var. Bu arada Maldivlerin yüzlerce küçük adadan oluşan bir ülke olduğunu, en büyük adanın, ülkenin başkenti olan Male olduğunu ve halkın %100 ünün Müslüman olduğunu da söylemeliyim.

Fiyatları daha pahalı olan water bungalowlar. Doğrudan denize iniliyor, deniz derinliği bel civarında. Bu evlerin arasından kanoyla geçmiştik.


Köprüyle adaya bağlanmış olan küçük ada karşılama adası. Vapur ve motorlar adaya doğrudan yanaşmıyor. Biz önce bu küçük adada indik. Akşam vardığımız için ışıklandırma büyüleyiciydi. Köprünün başında bizi bir rehber karşıladı. Köprüden yürürken kendimi prenses gibi hissetmiştim. Köprünün ortasında bize gül kokulu ıslak havlular verdiler, terimizi silmek için. Sonuna dğru lobiye girmeden önce içlerine bir parça hindistan cevizi atılmış buz gibi su. Kayıt işlemlerimizi yaparken serinledik ve sonra akşam yemeği için restorana gittik.

Adanın içi çok güzel dizayn edilmiş. Bu yol odamızdan restorana giden yol. Kanunlara göre adaya yapılan yerleşimlerde yeşil alanın %80 i muhafaza edilmeliymiş. Bitki örtüsü alıştığımızın dışında çok farklı. Devasa ağaçlar çiçekler ve yapraklar var. Bu yol da yine hergün süpürülüyor ve bir keresinde kenarınaki beyaz taşların fırçalandığını gördüm sabunlu suyla. Bu yolların her yerde ve çok sayıda olduğunu tahmin edersiniz.


Yukarıdaki resim de golf sahasından bir görüntü.


Adada deniz ürünlerinin her çeşidinin bulunduğunu söylememe gerek yok herhalde. Bizim burada büyük dediğimiz balıklar orda daha yavru. Olmuş balıklar 5kg falandır, çok büyükler. Aşağıdaki resimde görülen balıklar adanın her yerinde diz hizasında fıkır fıkır dolanıyorlar. Yüzlerce bir arada görülüyor. Ama avlamak yasak tabi. Onlar hangisini avlanacağını biliyorlar.

Aşağıdaki resim de Sting Ray tabelası. Akşam belli saatler arasında bunları besleme etkinliği yapıyorlardı. Galiba bizim bildiğimiz vatoz ama bunlar çok büyükler.
Saati geldiğinde herkes adanın belli bölümünde toplandı. Ortada hiç birşey yoktu. Bir adam eline yem olarak balıklar alarak çeşitli sesler çıkarıp bacaklarını hareket ettirerek çağırmaya başlaadı. Sonra birer birer geldiler. isteyen eliyle sevip yem veriyordu ama ben cesaret edemedim. Aşağıda birisi severken görülüyor, büyüklüğü de anlaşılıyordur.

Çok sayıda çektiğimiz için, koyacak resim o kadar çok var ki. Hepsini koysam blog kapasitesini aşarım. Gelirken deniz otobüsüyle gelmiştik havalanından, 3 saat sürmüştü. Biz de dönüşte 45 dk süren deniz uçağını tercih ettik. Ferhan Şensoy'un "Şans Kapıyı Kırınca" filmindeki uçak gibiydi. İşte uçağımız.

Bu da uçaktan bir görüntü. Küçük adalar daha iyi anlaşılıyor.

Resim eklemiştim ama silinmiş bunca resmi düzenlerken. Orada yapılan etkinliklerden biri de dünyanın sayılı sualtı zenginliğine sahip bir yer olarak, dalışlar yaptırmak ve dibi camdan olan bir deniz botuyla geziler düzenlemek. Su altı dalışı yapmadık çünkü her yüzdüğümüzde zaten hepsini görüyorduk. Akvaryum balıklarından da güzel balıklar ve mercanlar gördüm. Biz de botla gezintiye çıktık. Daha uzaktaki yerlerde zengin sualtı yaşamını görüp fotoğrafladık ve video çektik. Yukarıdaki resimde dalganın ötesinde sığ yerler görülüyor. Oralardaki kahverengi lekeler mercanlar ve balıkların yaşadığı yerler. Adaların etrafında genelde geniş bir bölge sığ ve oradan sonra uçurum gibi okyanus kendini gösteriyor. İşte dalga derin yer ile sığ yerin ayrımında oluşuyor.

Böyle güzel biryeri gezme fırsatına sahip olduğum için ne kadar şükretsem azdır.