Uykusuz Bir Günün Anatomisi

Çok şükür gece uyuyoruz da son bir kaç haftadır gündüz uykularına direniyor Helodünya. O kadar uzun süre uyumadan duruyor ki benim pilim bitiyor. 8-9 saat hiç uyumadan rahatça durabiliyorken, geçen hafta sonu iki gün üstüste gündüz hiç uyumayarak 11 saat full enerjiyle ikimizi de üzerinden tır geçmişe döndürdü.

Bu hafta içi biraz da hastalık nedeniyle gündüz uykularına döndü ama normalde 1-2 saat uyuduğu tek uykuyu, dün 40 dakika ile geçiştirdi mesela. Bu gün de saat 5 te hala uyumadığında (uyandıktan 9 saat sonra) tamam dedim, hastalık bitti direnme yine başladı. Bu sürecin sonu gündüz uykularının tamamen bitmesine gider mi bilmem artık, görücez :/

Bugün öğle saatlerinde, zırt pırt yağan iki yağmur aralığında çıkan yarım saatlik güneşi kaçırmama arzusuyla pusete attım, mis gibi hava, uykusu geldi uyusun diye. Bir ara daldı dalacak oldu, yeniden canlandı. Baktım uyumayacak markete gidelim yorulsun, dönüşte uyur dedim. Markette araba sürdü, ürünleri aldı koydu boşalttı kaldırdı, dönüşte pusette uyudu mu hayır, çünkü giderken sütünü içmesine rağmen sabah pek birşey yemediği için, markette de epey oyalandığımız için karnı acıkmıştı.

Oysa daha sabahtan öğle uykusu boş zamanı programımı yapmıştım;  Banyo.

Bir kaç saat sonra yine bir uyku mayışması, yatırdım okşadım sevdim, dinleyenin uykusunu getirecek ninniler söyledim. Birkaç oyuncağıyla yattı, on dakka sonra  yok o sıkıştı, yok bu düştü, diğeri battı derken o uyku dalgası da geçti gitti. Banyo planı suya düşmüştü zaten, bu saatte uyusaydı aylardan beri ilk defa görüp aldığım milföy hamurunu böreğe dönüştürme hayalim de suya düştü.

Saat zaten üç olunca sinirlerim iyice gerildi. Bu saatten sonra uyursa artık yemek yaparım başka da birşey yapamam derken saat 5 oldu ve hala uyumadı. 5 te aldım beşiğine koydum, vicdanım paramparça ağlamasına göz yumdum. Sonra uyudu. Biliyorum böyle huzursuz uykuya dalınca rahat uyumaz sık uyanır beni bulamazsa korkup ağlar diye ( dün böyle bir kriz yaşadık çünkü) yanında oturdum. Gerçekten yarım saat sonra ağlayarak uyandı, kucağımı istedi, salona indik orada kucağımda uyumaya devam etti. Kucağımda uyurken akşam yemeği yapma planım da suya düştü. Neyse ki gündüz bir ara bir tencere pratik bir yemek koymuştum.

Kocacım gelince milföyleri yapabildim ama bekle allah bekle pişmez. Meğer fırının başlat düğmesine basmayı unutmuşum. En sonunda geç de olsa yedik ama bende ne kafa kaldı ne göz.