31 Ocak 2012 Salı

# GeBelik Günlüğüm

Doğum Mevzusu

Henüz doktorumla Helo'nun doğumu konusunu konuşmadık. Vücudum ve Helo'nun pozisyonu uygun mudur, nasıl olur şimdiden bilemiyorum. Ancak doğum konusunda düşüncelerimi yazmak istiyorum. Yazı biraz uzun olabilir, bilginize.

Her kız gibi ben de çocukluğumda korkuyla dinlediğim hikayeler duydum. Bunlar ya ilk gece ya da doğum konusunda oluyordu. O sınırlı bakış açımla anlatılanlar daha bir korkunç gelirdi gözüme. Ancak nedense kimsenin olumlu konuştuğunu hatırlamam, ay bilmemkimin çok kötüymüş, çok zor olmuş, her yeri patlamış yırtılmış vs. Böyle hikayeler ile yetişen bir Türk nesiliyiz sanıyorum.

Hayatım boyunca olumsuz hikayeler dinledikten sonra ilk defa üniversitede bunun aksine şahit oldum. Normal zamanda pek takılmadığım ama numaralarımız ardışık olduğu için hep lab arkadaşı olduğum bir kız vardı. Bu kız liseyi bitirdikten sonra kendinden yaşça büyük biriyle evlenmiş, hatta Tübitakta çalışan mühendis eşinin yönlendirmesi ile fizik bölümüne gelmiş bir kızdı. Üniversiteye yeni başlayan dünyaya açılmaya çalışan, birden bire çok farklı bir dünyada kendini bulan kız çocuğu hallerimde iken, onun rahat ve kendinden emin tavırları beni etkiliyordu. 3. sınıfın ilk döneminde okula gelmedi, sonraki dönemde öğrendiğimize göre doğum yapmış bir oğlu olmuştu. Tabi 4. sınıfta almadığı dönemin derslerini de alıp hepsini vererek 4 yılda bitirmişti yine okulu. Neyse, doğum konusunda bana,

     "Doğum o kadar mucizevi o kadar güzel bir olay ki bütün vücudum baştan aşağı yenilendi, kendimi yeniden doğmuş gibi hissediyorum, mutlaka yaşamalısın"

demişti. O zaman sadece fiziksel olarak faydalı diye düşünmüştüm ama eminim manevi açıdan da söylüyordu. Hayatımda ilk defa birinden doğum hakkında böyle birşey duymuştum ve hem şaşırmış hem de çok merak etmiştim.

İkinci beni şaşırtan olay, bundan birkaç yıl sonra oldu. Mahalleden Konya'ya gelin giden arkadaşım, bir gün yine mahallemizde oturan babannesine geldi, bebeğiyle birlikte. Biz de başka bir arkadaşımla onu görmeye gittik. Bebeği sevdikten sonra sıra doğum mevzusuna geldi. Ama öncesinde arkadaşımdan bahsetmeme izin verin. 1,45-1,50 boylarında, hayatında 45 kilonun üstüne çıkmamış, minyon zayıf, dar kalçalı ufak memeli çıtı pıtı bir kızdı. Görenler onu ilk okul çocuğu zannederdi.  Hamileliği zor geçmiş, genelde hep yatmak zorunda kalmıştı ama doğumu sorunca aynen şöyle dedi. "Valla hiç anlamadım fırt diye çıktı"

Tabi ben şok durumdayım. Bir kere neredeyse benim yarım kadar olan o kalçadan nasıl fırt diye çıkar? Bu kadar kolay olabiliyormuş demek ki...

Sonraki zamanlarda annemden duyuyorum, mahallede bilmem kim doğurmuş, onun 2. çocuğu olmuş, şu  daha yeni evlendi doğurmuş vs. Bunlar nispeten eğitimsiz kişiler ama çatır çatır doğuruyorlar, benim çevremde ise (neredeyse tüm kuzenlerim) zorunluluktan ya da tercihe bağlı sezeryan oldular. Bir kuzenim çok zorlandığı normal doğumdan sonra ikincisinde cesaret edemedi ve sezeryan oldu, ama hikayeler hep kötüydü.

Geçen yıl falan daha hamile değilken, internette yaygınlaşan pozitif doğum hikayelerini okuyordum zaman zaman. Beni etkiliyorlardı ve o zamanlar hamile olan ablamı teşvik etmeye çalışıyordum, çünkü o da korkanlardandı. Şimdi iş ciddiye binip de bol bol okuyunca, derinleşen araştırmaların ardından yeni bir vizyon edindim.

Birincisi her hamilelik ve her bebek farklıdır kuralı. İnsan kendi durumunu kendisi daha iyi bilir. Neyi yapıp yapamayacağını, sınırlarını bilir ve hiç bir anne ne bebeğin ne de kendi sağlığına tehdit oluşturmak istemez. Tabi bu aşamada her anne adayının, her iki doğum şekline de eşit ilgi gösterip, öncesinde ne olup bittiğini tarafsız gözle irdelemesi ve ona göre kendini tartması gerektiğini düşünüyorum. Malesef kulaktan dolma bilgiler, kişileri çok etkiliyor. Yine de doğum şekli ne olursa olsun, önemli olan annenin bunu psikolojisi bozulmadan atlatması. Şimdilerde ablamın korkusunu anlıyor ve onun narin yapısını düşündüğümde sezeryanı seçmesinin doğru olduğunu düşünüyorum.

Kendime gelince, biraz daha cesur ve acılarına önem vermeyen biri olarak normal doğumun nasıl birşey olduğunu görmeyi çok istiyorum. Özellikle üniversitedeki arkadaşımın söylediklerinden etkilenmiş olduğum için. Ancak bu günlerde doğumun şeklinden çok sonucuna odaklanmış durumdayım. Tabi her iki seçeneği de artıları ve eksileriyle araştırdım, öğrendim. Yani herhangi bir yönteme kafayı takmış durumda değilim, dualarım ikimiz için de kolay ve sağlıklı olanın gerçekleşmesi yönünde. Böyle düşününce doğuma dair gereksiz evhamlardan da uzaklaşıyor insan. Tabi şimdiki bu düşüncelerim vakti zamanı gelince değişir mi bilmiyorum. O zaman nasıl tepki vereceğim, neler hissedeceğim ve bu işin bize özel hali nasıl olacak göreceğiz.

Sezeryan mı normal doğum mu tartışmalarının forumlarda ve bloglarda yer alması insanların bilinçlenmesi açısından sevindirici bence. Ancak herkesin kararının kendine özel olduğu ve yargılanmaması gerektiği de bir gerçek. Bütün bunlara rağmen ne nasıl hamile kaldığımız (normal-tüp) ne nasıl bebek sahibi olduğumuz (normal-sezeryan-evlatlık) hiç mi hiç önemli değil. Önemli olan hayatına katılmış olan canlıya nasıl baktığın, ne kadar değer verdiğin ve onu ne kadar sevdiğin.

16 yorum:

  1. yapılan bir ararştırmaya göre vajinismus eğitimli kadınlarda daha yaygınmış.çünkü eğitimli kadın çok araştırıyor ve bunun neticesinde doğru bilgiyle beraber yanlış bilgiyi de elde ediyor.

    doğum konusu da öyle malesef.videolar izliyoruz ve kendi kendimizi paniklettiriyoruz. bende doğumdan çok korkan taraftandım. hamile kalınca bu kadar insan doğurmuş ölmemiş bende doğururum dedim ve çevreminde yönlendirmesiyle normal doğum yaptım. inanın arkadaşınızın dediği gibi fırt diye doğurdum :)

    şimdi olsa gene normal doğururum.siz o filmlerdeki acı dolu sahnelere, milletin anlattığı hikayelere bakmayın.içgüdülerinizi dinleyin. onlar sizi doğru yere götürecektir.

    sağlıklı doğumlar dilerim.

    YanıtlaSil
  2. Özellikle son 2 cümle ne kadar anlamlı ve doğru. Hakkınızda hayırlısını diliyorum. Ben de 25 haftalık hamileyim ve hep normal doğum istemişimdir ameliyattan korktuğum için ama artık nötr yaklaşmaya çalışıyorum doğum konusuna. Benim ve bebeğim için ne iyi olacaksa o olsun diyorum. Kolaylıklar dilerim:)

    YanıtlaSil
  3. aslında onu belirtmeyi unuttum, araştırmak iyi güzel de bunları okurken izlerken bir süzgeçten geçirmek çok önemli ben de ona dikkat ediyorum. Her türlü bilgiyi değil, güvenilir bilgiyi arıyorum ve etkilenmeden tarafsız kalmaya çalışıyorum. Böyle olunca aşırı bilginin olumsuz etkilerinden kurtuluyor insan.

    YanıtlaSil
  4. yaklasik 10 ay once normal yolla dogum yaptim. doktorum 9. aya gelinceye kadar bu konuyu benimle konusmadi desem yeridir. "zamani gelince konusuruz" dedi her sordugumda.
    zamani geldiginde de vucut yapimin normal doguma cok uygun oldugunu, herhangi olumsuz bir durum gorunmedigini ve ben de yapabilecegime inanirsam normal dogum yapmami cok istedigini soyledi. ben de doktoruma ve kendime duydugum guvenle normal dogum karari aldim.
    dogumhaneye giremin 15. dakikasinda bebiskom dogdu. 25. dakikasinda da hastabakicimiz beni hazirlayip odamiza cikardi. arkadaslarim ziyarete geldiginde ben yatakta bagdas kurmus millete laf yetistiriyordum. sanirim ben de firt diye doguranlardanim. bebegime saglikla kavusma arzum yasadigim tum acilari ve korkulari yatistirmama sebep oldu belki de.
    dogum ve hamilelik parmak izi gibi herkese gore degisiyor. julyasia'ya katiliyorum, sezgilerinize kulak verin.
    umarim saglikla bebeginizi kucaginiza alirsiniz. dualarim sizinle...

    YanıtlaSil
  5. tobim ne şanslıymıssın böyle bir doktora denk gelmekle, içses de çok önemli ben de dinleyeceğim :) Allah bilir ama benim de içime normal olacakmış gibi doğuyor bakalım hayırlısı

    YanıtlaSil
  6. 7 ay önce doğum yapmış taze anne olarak şunu diyebilirimki ben kafamı karıştırmak istemedim.
    normal doğum olsun diye düşündüm hastaneye bile 37. haftada erken olsada normal diyerek gittim ama sonuç epidural sezeryanla bebeğime kavuştum:)şartlarda el vermesi lazım:)
    allah bebeğini sağlık sıhhat içinde kucağına almayı nasip etsin:)
    yok böyle bir aşk:)
    sevgiler.

    YanıtlaSil
  7. Kesinlikle normal dogum tavsiye ediyorum ablacim ve insallah seninkide benimkide firt diye cikar :)))

    YanıtlaSil
  8. Sevgili GECE, anneciğim beni evde tek başınayken dünyaya getirmiş, göbeğimi kendisi kesmiş, 1 karış 4 parmak ölçüsü varmış ölçmüş kesmiş...4 kilo bir bebeği tek başına dünyaya getirmiş... Başka sözüm yok:) Güçlü ol, hayırlı doğumlar adı üzerinde normal doğum::)

    YanıtlaSil
  9. Sen zaten neyin doğru olacağını herkesten daha iyi bilirsin.hem kendin hem bebeğin için.Dediğin gibi her ikiniz içinde hayırlısı neyse onu versin mevlam.
    Ben 5 çocuk annesiyim.4 normal doğum 1 i sezeryan.şimdi tekrar doğuracak olsam kesinlikle normal doğum derim kendim için.üniversite deki arkadaşınızın dediği gibi yeniden doğmuş gibi hissi insanı inanılmaz mutlu ediyor.ve doğumundan itibaren meleğinizi kucağınıza alabilmenin mutluluğu paha biçilemez.
    Allah hakkınızda herşeyin hayırlısını versin dileklerimle
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  10. Bu konuya değinmen güzel olmuş gerçekten. Böyle pozitif doğum hikayeleri dinlemek harika oluyor hep korkutulan bir nesiliz gerçekten saçma sapan hikayelerle. Dediğin gibi hep tercih hem de mevcut durumun nasıl olduğu önemli doğumda. Ama tabi bildiğim kadarıyla en güzeli ve sağlıklısı normal doğum bebek için de anne için de. Bence doktor önem kazanıyor burada. Son zamanlarda doğum yapan arkadaşlarımın hepsi sezeryan oldu ve hep doktorun kolaya kaçıp sezeryan yapmak istediğinden bahsediyorlar.Biraz tedirginlik yaratıp hemen sezeryana yönlendiriyor sen de panik halinde kabul ediyorsun diyorlar ama bence bu kadar insafsız olamazlar gibime geliyor.Senin için en güzel neyse o olsun canım ve tabi bebeğin içinde. Nasıl doğduğunun bir önemi yok gerçekten de sağlıklı ve mutlu bir bebek olsun sen de onunla mutlu ol yeter:)Her şeyin harika olacağına ben inanıyorum:)

    YanıtlaSil
  11. ÖNÜMÜZDEKİ HAFTA DOĞUM YAPALI TAM BİR SENE OLACAK.38.HAFTAYA KADAR NORMAL OĞUM OLACAK DIYE KENDIMI HAZIRLIYORDUM HER NE KADAR DÜŞÜNDÜKÇE KORKUDAN KANIM DONSADA,HEP BOYLE DEDIM.38+2 İDİ GALIBA SANCILANDIM DR.UMU ARADIM VE BANA HASTANEYE GIT BIR BAKSINLAR DEDI.TİT TİR TİTREDİM.KORKTUGUM BU İDİ .BUNCA ZAMAN ONUNLA DOĞUM YAPACAGINI DUSUN SONRA GIT BAKSINLAR CEVABI ILE KARSILAS.GİMEDİM.O GECE SANCIYLA DURDUM.ERTESI GUN YINE SANCIM VARDI.SONUNDA ESIM GIDIYORUZ DIYIP BENI OZEL BIR HASTANEYE GÖTURDU.BIR ARKADSIMIZIN IKI NORMAL DOGUMUNU YAPTIRAN DOKTOR BIZI BEKLİYORDU.YATTIM ULTRASONLA BAKILDI VE NIR MUAYENE EDELIM DEDI BEN ARTIK O KADAR GERİLMİŞTİMKİ AĞZIMDAN BİR ANDA BEN SEZERYAN OLACAGIM CUMLESI DOKULDU VE O GECE HASTANE KALIP ERTESI GUN EPİDURAL SEZERYANLA BEBEGIME KAVUSTUM.ÜZERİNDEN BİR YIL GECTI VE BEN HALA KESKE ORADA DR.A MUAYENE OLSAYDIM BELKI NORMAL DOĞUM YAPARDIM.ÇUNKU HERSEY YOLUNDA İDİ.POZİSYON ,ÇATIM .ŞİMDİ BAKIYORUM BACAK ARALARIM ÇATLAMIŞ .O KADAR ACILMISIM YANI.AMA NE YAZIKKI BOŞA GITTI.SEZERYANDA KOTU DEGIL FAKAT NORMAL DOGUMUN NASIL BIR SEY OLDUGUNU COK MERAK EDIYORDUM ,ÖMRUN BOYUNCA ETMEYE DEVAM EDECEGIM ARTIK OGRENME SANSIM KALMADI.TABIKI BIRAZ SEZERYANDAN SONRA DİKİŞ AGRILARI OLUYOR AMA NORMAL DOGUMDA HIC BIR SEY YOK BEBEK ÇIKAR OLAY BITERMİŞ VE MUTHIS BIOR RAHATLAMA OLURMUŞ.HİÇ KORKMA .BEN PANİK VE NARIN BIRIRYIM ACI ESIGIM PEK YUKSEK DEĞİL.AMA SUNU ANLADIM HER SANCININ SENİ ONA BIR ADIM DAHA YAKLAŞTIRDIGINI DUSUNURSEN VE NEFESINI KONTROL EDERSEN BU İŞİ BAŞARIYLA KIVIRIRSIN:)KARARLI OL .SAĞLIKLA İKİNİZDE KURTULUN İNŞALLAHHH

    YanıtlaSil
  12. merhaba, bloğunuzu bugün keşfettim.30+3 haftalık hamileyim.bende normal doğumu düşünüyorum ama korku hep var.doktorum her sorduğumda bunu konuşmaya daha erken dedi.birde kendini şartlandırma dedi.sezeryan da olsan bu kötü değil dedi.kısacası yazdıklarınıza sonuna kadar katılıyorum..sewgiler.Özlem

    YanıtlaSil
  13. çok güzel anlatmışsın, hele son paragraf her şeyi özetliyor...

    YanıtlaSil
  14. Turkiye'de ama doktorlarin binbir bahanesi ile yonlendirmesi, ama kendi istegi ile sezaryen olanlari Ingiltere'ye getirseniz, belki de %99'unu catir catir dogurturlar :)

    Oyle tramvaymis, korkuymus, arastirmaymis.. zenci ebeler bakmaz ve takmaz:) (Hayati tehlike olmadikca elbette) seni keyfi sezaryen yapacak doktor bulamayacagin icin el mecbur catir catir devlet hastanesinde doguruyorsun burda :P

    YanıtlaSil
  15. umarım hem bebişin sağlığı için hem de kendi sağlığınız için ne iyi ise o olur :)

    YanıtlaSil
  16. malesef hepimiz korkular büyütüldük ama hepimizin gözünü korkutamamışlar demekki ben hiç korkmadım çok zor bir doğum olacağı en başından belliydi çünkü oğlum gelmek istemiyordu ve hiç sancım yoktu mecbur suni sancı verdiler o çok fena ama yine direndim,eşim acımı görünce sezeryana aldırayım seni dedi asla dedim ve çok şükür 45 dakikalık uğraşlar sonucunda oğlumu dünyaya getirdim,rabbim senide kurtarsın inşallah hemde benim gibi değil bir avazda kurtul,sevgiler...

    YanıtlaSil