27. Hafta Aklımı Kaybettim Hükümsüzdür

Geçen haftanı şüphesiz en büyük olayı, bir önceki haftadan ertelemek zorunda kaldığımız GTT test idi. Salı günü erkenden bu işi yapmaya karar verdik, zaten laboratuvar da 7,5-9 saatleri arasında çalışıyormuş.

Daha önceden doktorun önerisiyle eczaneden bir kutu içinde glukoz almıştık, onu yanımızda götürüp sulandıracaklar ve onu içecektim. Ancak kutu 250gr glukoz içeriyordu. İnternette araştırdığımda Türkiye'de bu testlerin genel olarak önce 50gr lık şekerle yapıldığını ve bir saat sürdüğünü, eğer sorun çıkarsa daha fazla şekerle tekrar daha uzun süreli olanlarından yapıldığını öğrenmiştim. Bizim kutunun 250 gr olması gözümü çok korkutuyordu ve ne kadar verecekler acaba diye düşünüp duruyordum.

O gece yine pek uyuyamadım. Zira gideceğimiz labarotuvar da hastanenin labı ve kesinlikle ingilizce bilmiyorlardır, nasıl anlaşacağız, bana hepsini mi içirecekler vs derken kabuslar eşliğinde sabahı ettim. Gittiğimizde kadınla zar zor anlaşarak teste alındım. İlk etapta bana bir plastik bardak ile ucuna serum hortumu (baya büyük bir parça) takılmış anahtar verdi. Tamam idrar testi istiyor da bu hortumla ne yapacağım acaba, kan alacak da kolumu mu sıkacağım falan bir süre duraksadım. Meğer tuvalet kilitliymiş de bu tuvaletin anahtarıymış, böyle serum hortumuna bağlı olunca garip oldu tabi. Neyse tuvaleti bulduk, numunemizi aldık kadına geldim. Parmağımı jiletle delip kan aldı ve ardından şekerli suyu verdi. Sanırım 500 ml lik su içtim çünkü 2,5 bardak çıktı ama içinde ne kadar şeker koymuştu bilmiyorum. Kutunun üzerinde (anlamıyoruz ama rakamlardan 500 ml ye 80-100 gr şeker koyun gibi bişey yazıyordu) acaba öyle mi yaptı bilemiycem. Sadece eğer 100 gr koyduysa 250 gr dan kalan miktar nerde bilmiyorum.

Neyse suyu içtim, son bardakta zaten akşamdan aç olduğum için biraz zorlandım, aman dedim sık dişini bir daha aynı şeyle uğraşmak zorunda kalmayayım. Bir saat beklememizi söylediler ve eşimle beklemeye başladık. Daha önce söylediğim gibi birkaç video seyrettirmiştim Cem'e. Bir saat boyunca bunlardan konuştuk geçti. Bir saat sonunda benden yine kan ve idrar örneği aldılar. Tam bitti gideceğiz sanıyordum ki bir saat daha beklememizi söyledi kadın. Bu sefer biraz daha zor geçti açlığım dayanılmaz olmaya başlamıştı ama neyse ki dayandım ve sürenin sonunda yeniden kan ve idrar ardından serbest kalabilecektik. Ben hemen yanımda getirdiğim muzu yedim, 15 dakka daha sonuçları almak için bekledik ve alıp çıktık. Yukarıdaki resimde de sonuçlarım görünüyor. İlk üç değer 0. 1. ve 2. saatlerdeki kan değerlerini, son üçü de idrar değerlerini gösteriyor. Doktora daha göstermedik ama limitlerin altında göründüğü için rahatladım doğrusu.

Bu testle birlikte galiba tüm testleri geçmiş oluyorum, bundan sonra doğum kontrolleri olmalı, ancak bu konuda da daha hiç bir konuşma falan yapmadık doktorla.

Bu hafta daha önceki günlerde nadiren olan mide yanmalarım felaket derece arttı. Kendimi ejderha gibi hissediyorum, mide,  mide borusu komple yanıyor ve internette ne önerildiyse denedim geçmedi. Geçen kontrolde doktordan bir hap almıştık o da işe yaramadı (ama doğru anlatabildik mi derdimizi diye düşünüyorum şimdi, emin değilim) Annem kendi hamileliğinde türk kahvesini kuru kuru yediğini söylemişti, kahve asitli olmasına rağmen iki gece onu denedim işe yaradı. Ama galiba buna sebep olan asıl sorun hala çok hızlı yemek yemem ki nedenlerinin en başında bu yer alıyor. Eski zamanlardan kalan alışkanlığımı değiştiremedim ve aynı porsiyonu eşimden çok önce bitiriyorum :(

Evet geceleri uyanmaya yine başladık, daha doğrusu uyuyamamaya. Kızım gündüz neredeyse bütün gün uyuyor geceleri horon tepiyor. Bu alışkanlığını sonradan da devam ettirmesin diye şimdiden karı-koca çözüm aramaya başladık. Uyku uykunun besinidir diyerekten normalde hiç gündüz uyumadığım için gündüzleri 1 saat kadar uyumaya karar verdim, dün bunu biraz denedim ve bu gece çok güzel uyudum nihayet.

Kaç gündür uykusuz oluşumun etkisinden midir, yoksa hamilelikten midir nedir, şapşal hallerim geri döndü yeniden. Yılbaşı günü alışveriş merkezine gitmiştik (bir önceki gün eşime beğendiğim yılbaşı hediyelerini, onu yanımda götürerek almak için, süpriz yapamadım sonradan olmaz yada beğenmez diye). AVM de dükkanların yerleşimini gösteren haritayı dokunmatik bilgisayardan yapmışlar ve bir yuvarlak nokta şu an burdasınız diye yanıp sönüyor. Ben de o nokta hareketli ya ne desem beğenirsiniz, "aa aşkım ya bu cihaz bizi nasıl takip ediyor böyle, nasıl da anladı nerede olduğumuzu" deyiverdim. Sonra da Cem'in dilinden kurtulamadım günlerdir. Helo'ya diyor ki kızım annenin aklının hepsini alma biraz da ona bırak :)

Bu akılsız hallerim bir açıdan çok hoşuma gidiyor çünkü böyle sarhoş olmuş gibi sürekli kikirdiyorum, inanın hayatım boyunca hamileliğimdeki kadar kahkaha atmamışımdır herhalde, kendi kahkaha atışımın nasıl bir şey olduğunu hiç bilmediğimi farkettim.

Yılbaşı günümüz de evde, arada İstanbul'a canlı bağlantıyla, evin kültür ve eğlence bakanı olan eşimin seçtiği güzel bir animasyon filmini seyrederek, meyve cips vs ile geçirdik. Son dakikada yine rutinlerimi yaptım, kocamla pencere önünde havai fişekleri seyrettik. Burada havai fişek olayı biraz abartılıyor. Evin penceresinden birçok noktadan atılan fişekleri görebiliyoruz ama bir saat sonunda hala atılıyordu düşünün. Üstelik insanlar kendileri fişek alıp da atıyorlar, yoldan, balkondan, çatıdan... Yan balkondan bile attılar. Hatta gecenin bir yarısı uykudan uyandım seslere (saat 3-4 falan olmalı) sanırım eğlenceden dönenler bir posta daha atış yaptılar.

Geçenlerde yazdığım yazıda Helo'nun eşyalarını döktüm ortaya ama eksikler de hatırıma gelmiş oldu böylece. Bebek bakım ürünlerinin daha önce öneriler doğrultusunda Mustela olmasına karar vermiştim. İstanbul'dan alacaktım ama koşturmaktan ona zaman kalmamıştı. Sanırım Mustela Amerikan markası ve burda amerikanın emperyalist etkisi fazla görülmüyor, yani amerikan ürünlerini bulmak zor. Bir diğer seçenek olarak aklıma Sebamed gelmişti (Alman ya ondan var), daha önce kendim de kullanmıştım, memnundum falan belki olabilir diye araştırmştım. Onun da iyi bir ürün olduğunu okuyunca ( aslında bu tip yorumlar beni hep tedirgin ediyor bir yerde, kimine iyi gelen ürün diğerine gelmiyor, kimi bebek hiç birşeye ihtiyaç duymuyor vs) Sebamed'den birkaç ürün almaya karar verdim. Şansıma o gün Tesco'da Sebamed'in bazı ürünleri %50 indirime girmesin mi? Ama anlamak ne mümkün. 4-5 dilde yazılmış ama hiç bilmediğim doğu blok ülkelerinin dilleri, bir ipucu dahi çıkartamıyorum. Ben de resimlerini çektim evde baktım hangi ürün neymiş diye. Ertesi gün (işte yukardaki avm günü) almaya gittik. Ancak her üründe yokmuş indirim, sadece bebe yağı aldım iki tane, bir de şampuan ve pişik kremi alayım diyorum ilk etapta, sonra duruma göre bakarız.

Ha bir de markette Pampers'ın premium care ürünü en büyük boy 20 eurolardan 12 euroya inmiş bir paket aldım yenidoğan boyundan, başlangıçta kullanmak için.

Daha alınacak, yapılacak çok şey var. Bütün bu hazırlıklar beni heyecanlandırsa da kendimi o kadar kaptırmış hissetmiyorum, çünkü kafam sürekli doğum sonrasını düşünüyor şu an. Eşimle tek başımıza bu durumla baş edebilecek miyiz, yanımızda kimse olmayacak nasıl olacak, bir yandan bebeğe bakarken bana bakacak kimse olmayacak, üstesinden gelebilecek miyiz gibi konuları düşünüyorum ve bol bol dua ediyorum. Allah büyük, umarım bir yolu bulunur ama kocaman ailesinin ertafında pır döndüğü hamileleri de çok kıskanıyorum doğrusu. Napalım bu bizim seçimimizdi ve sonuçlarına da katlanıcaz, herhalde bunu yaşayacak ilk kişi ben değilim, inşallah bu süreci de bebeğimiz için doğru olan şekilde ve kişiliğimize yeni değerler katmış olarak atlatabiliriz.