Titriye Hanım

Hamile kalmadan önce biraz göbeğim olduğu için güldüğüm zamanlar karnım titrerdi. Hatta uzanır vaziyette iken bu titremeler daha komik olurdu ve eşim sık sık beni güldürür, karnım titredikçe görüntüsüne daha çok güler, artık sesim çıkmayana kadar çatlayana kadar güldürmeye devam ederdi ki bunu da "Titriye kız ne güzel titriyorsun öyle" biçiminden cümleler kurarak, beni hem sinir edip hem güldürerek yapardı. Şimdi bile düşündükçe gülerim.

Şimdi göbeğim devasa boyutlara gelince titremeler daha bir enteresan olmaya başladı. Bundan birkaç hafta önce sakin sakin koltukta oturuyor, bilgisayara bakıyordum ve birden titreyip yerimde sallandığımı hissettim. Genelde böyle bir histe ilk aklıma gelen depremden kalan korkudur ve acaba deprem mi oldu diye irkildim. Biraz sonra gelen birkaç titremede anladım ki Helo tekme attıkça ben titriyorum. Ama öyle böyle değil resmen yerimde sallandım. İşin tuhafı bu tekmeler acılı değil ancak beni titretecek kadar güçlü. Şimdi hala zaman zaman titrememe sebep olacak tekmeler savuruyor.

Yani anlayacağınız babası tarafından takılan ünvanımı, kızı devam ettiriyor. Titriyanım geri döndü :)