28. Hafta Zaman Dursun İstiyorum

Günler hızla geçiyor, ama yapacaklarım azalmak ne kelime artmaya devam ediyor. Nedense haftalar 30 lu sayılara dönünce daha hızlı geçecek diye düşünüyorum ve panikliyorum. Neyse ki dün çalışma masam için ofis koltuğu aldık ve artık daha uzun süre masamda oturabilirim. Bu zamana kadar normal sandalyede yastık takviyeleri ile oturuyordum ama kuyruk sokumumun ağrımasına neden oluyordu ve pek uzun süre çalışamıyordum.

Bu hafta hormonlarıma savaş açtığımdan beri daha iyiyim. Kendime bahaneler üretmeyi bıraktım. Gerçekten üzerimden bir yük kalkmış gibi oldu. Moral ve motivasyon açısından daha iyi hissediyorum. Hamileliğimin başından beri belli dönemlerde bazı mevzulara kafamı taktığımı farkettim. Hep önden gidiyorum elbette ama bir konuyu kafamda 3-4 gün düşünüyorum sürekli, artıları eksileri, kendi yorumlarımı, alternatifleri düşünüyorum ve bir an geliyor benim için o mesele bitiyor. Bir daha onu kurcalamama gerek kalmıyor.

Bu konulardan biri geçen haftalarda yazdığım lohusalığı yalnız geçirme durumu idi, şimdi kafamda tamamen çözüldü o mesele, hiç sorunum ve sıkıntım kalmadı, hazır hissediyorum. Yine daha önce doğum mevzusu idi (ki bu birkaç aşamadan oluşuyor, sancılar ayrı, doğum şekli ayrı) bunların da hepsini içimde çözdüm ve içimde hiç bir sıkıntı kalmadı. Elbette ki yaşamadığım için ne şekilde olacağını kestiremiyorsun ama hani elinden geleni yapar da kendini akışa bırakırsın ya, işte o akışa bırakma haline eriştim. Dolayısıyla çoğu mevzuda bir teslimiyet haline girdim, huzura erdim.

Son zamanlarda Helo'nun doğduktan sonraki hallerine ilişkin kafamda görüntüler dolanıyor. Bu halüsünasyonların ne kadar gerçeğe yakın olduğunu bilemiyorum elbette. Sanki doğmuş ve günlük aktivitelerimizi yapıyoruz, tutuyorum, uyutuyorum vs. Şu an gözümün önünde ona ait bir görsel var bakalım benzeyecek mi. Acaba sonradan yaşadığım bu haller için aa dejavu oldum diyecek miyim merak ediyorum. Cem'in de kafasında aynı benim gibi bir imge oluşmuş ama birbirimize pek anlatamıyoruz nasıl olduğunu, biliyoruz ama tarif edemiyoruz. Bir de aramızda düşünce yoluyla bir iletişim olduğunu farkediyorum son zamanlarda. Bazen düşüncelerime şaşırtıcı derecede uyan karşılıklar veriyor tekmeleriyle.

Geceleri hala uyanıyorum ama eskisi gibi kötü değil durumum. Şaşırtıcı ama gündüz uyumak gerçekten işe yarıyormuş. Ancak tabi ki her gün uygulayamadım. Fakat artık gün içinde yorulmaya başlıyorum, uyumasam da dinlenmek için uzanıyorum. Geceleri ise sağa sola dönmekte zorlanmaya başladım. Kalkarken de zorlanıyorum, ters dönmüş kaplumbağa gibi debeleniyorum bir süre. Doktorlar sola yatmayı tavsiye ediyorlar ama Helo'cum bu hafta pek fazla sola yatmama izin vermedi. O tarafa doğru eğildi sanıyorum ve ne zaman sola yatsam tekmelemeye başlıyor. Ben de rahatsız oluyor diye dönüyorum. Sağa ve sırt üstü (nispeten yüksek tabi) yatabiliyorum hala. Geceleri ise hala çok tekmeliyor ve genelde tık tık tık diye üçlü atışlar yapıyor.

Göbek deliğime dair pek bir değişiklik olmamıştı bu zamana kadar, son iki gündür deliğin derinliğinin azaldığını farkettim. Daha hala içerde ama küçüldü ve sıkıştı. Çatlaklar konusunda iyi gidiyoruz henüz hiç olmadı ancak çok ilginç bir durum var ki, göbeğin üst ve altında bulunan dikey çizgiler. Benim çizgilerim çok koyu renkte değil ama biraz garip. Alttaki düzgün bir doğru iken üstteki tanjant eğrisi gibi uzanıyor. (bknz tanjant eğrisi) tabi benimkinin sapma açısı resimdeki kadar fazla değil. Göbeğime her baktığımda kendi kendime gülmeme sebep oluyor. Zaten hamile arkadaşım ders çalışırken şimdiden kızı matematikçi yaptım diye şakalaşıyor :)

Şu anda da otururken tekmelediği gibi, ben oturuyorsam ya da yatıyorsam sürekli hareket halinde. Yürüyüp onu sallamamı istiyor hanfendi. Saatlerce gezeyim istediği o. Ben de yatarken kendi kendime sallanıyorum onu kandırayım diye ama kanmıyor tabi. Neyse farkettim ki bu sallanma bende otomatik refleks haline gelmiş yatar yatmaz bilinçsizce sallanıyorum gerekli gereksiz. Sonra farkediyorum napıyorum ben diye :)

Mide yanmalarım konusunda sizden de gelen öneriler dahil olmak üzere herşeyi denedim yine işe yaramadı. Geçen gün eşim doktorun bize verdiği işe yaramayan hapı araştırmaya başladı. Meğer o hap mide gazı içinmiş. Mide yanmasının ingilizcede heartburn olarak geçtiğini buldu ve slovakça karşılığını  araştırdı. Doktora Slovakça söyleyip ilaç isteyelim diye.  O kelimeyi yazınca hamilelikle ilgili bir çok slovak sitesi çıkmıştı  ve onlarda nane çayı önerilmişti. Gerçekten de kendi kendime naneli sakız çiğnediğimde nispeten işe yarıyordu. Hemen naneden çay yaptım ve içtim, öyle iyi geldi ki birkaç gün hiç yanma olmadı ve olunca da hafif oluyor. Şimdi ne zaman yanma olsa çay içiyorum.

Bu hafta içi yeniden doktor kontrolümüz olacak. Bu kontrolde doğumla ilgili bazı konularda konuşmak istiyorum bakalım? Bu ülkedeki hastane yapısı, imkanları, prosedürleri falan hiç bilmiyoruz, sadece eşimin işyerinden bir Nijeryalı arkadaşının eşi yakın zamanda doğum yapmış, ondan edindiğimiz bilgiler var o kadar.