32. Hafta, Hastane Çantası Sorunsalı

Günaydın, evet uyanalı çok oldu ama kendime gelemedim hala, bu gece yine Helo'cum çok hareketliydi. Yanda yer alan sayaçta, geçen hafta için bebeğin çoğunlukla uyuduğu bilgisi vardı. Şaşırtıcı derecede doğru çıktı bizim için. Helo bir haftadır neredeyse sürekli uyudu, öyle ki çoğu zaman hareket etmiyor diye yüreğim ağzıma geldi. Bu geceden itibaren ise yeniden eski performansına döndü. O yüzden şikayetçi değilim, iyi olsun da yeter ki, ister tepinsin, ister uyutmasın.

Bu hafta ardarda üç ölüm haberi aldım, bu yüzden moralim pek iyi değildi. Hayat bu elden bişey gelmiyor ama biri daha bebek olduğu için çok etkilendim, bol bol dua ettim. Allah sabır versin geridekilere, çok zor gerçekten.

Türkiye kar altındayken burada kar yoktu ama size göre çoook soğuktu. Günler ortalama -20, -25 derece (geceler daha soğuk) geçti. Cumartesi gününe kadar kar yamamıştı, Cumartesi bolca yağarak heryer doldu. Üstelik yerler kupkuru olduğu için, kar, kum taneleri gibi rüzgar estikçe savruluyordu. Birkaç kere yakındaki markete gitmek dışında pek çıkmadım, dün de Tescoya gittik, en uzun dışarda kalışım oydu. Giderken yürüyerek gidiyoruz (bir durak ötede), dönüşte elimizde poşetler olduğundan otobüsle dönüyoruz. Hava öyle soğukmuş ki yüzüm botokslu gibi oldu, herhalde dedim İstanbul'da olsam herkes bana dışarı çıkma derdi :) Gerçi soğuk havayı soluklamayı seviyorum. İçime çektiğimde temiz hava zindelik veriyor ve canlandırıyor. Zaten hava bu kadar soğuk olsa da her gün mutlaka evi bir saat havalandırmayı hiç ihmal etmedim. Çok şükür bu zamana kadar bir hastalık da olmadı.

Hamilelikle ilgili sıkıntılarım hala devam eden mide yanmaları (ama eskisi gibi kötü değil ya alıştım ya azaldı), geceleri ellerimin uyuşması ve daha önce hep yazacak olduğum halde unuttuğum kabızlık. Normal hayatımda da bağırsaklarımla aram pek iyi değildi, hamilelikte iyice boşladılar işlerini. O kadar zorlanıyorum ki içimden diyorum allahım beni doğuma mı hazırlıyorsun yoksa. Gerçi öne eğilmeden o işi yapmaya çalışmak ayrıca zormuş. Geçen hafta bir keresinde artık kanadı ve yara oldu o derece. Bu konuda tecrübelerim sonunda, benim tek işime yarayanın kuru incir yemek olduğunu biliyorum ama bazen ihmal ediyordum, şimdi düzenimi bozmamaya çalışıyorum.

Sıkıntılara bir de yorulmayı eklemek lazım ki, 2-3 saat boyunca ayakta durduğum market ziyaretinden sonra artık iyice ağrıyor bacaklarım. Tabi bayanların işi market alışverişi ile bitmiyor. Misal dün geldim, poşetleri boşalttım, biraz bulaşık vardı yıkadım, yemeklik malzemeleri hazırladım, bir süt molasında dinlendim, ardından yemek yaptım, yedik, bulaşık yıkadım vs. Toplamda daha uzun süre ayakta durmuş oluyorum yani :)

Geçtiğimiz Cuma günü eşim İstanbul'a gidip birkaç gün kalacaktı. Sabah erkenden Budapeste'ye gitmek için trene bindi. 3,5 saat sürüyor, ordan havaalanına gidişi de eklerseniz 4-4,5 saat sonunda havaalanına varmıştı ki telefon etti. Uçuş iptal olmuş. Ben hava şartları sebebiyle zannettim ama meğer Malev iflas etmiş (tam da o gün olmuş ne şans), o sabah itibariyle de bütün uçuşlar durmuş. Havaalanı çok kalabalıkmış, tvler falan varmış. Bana telefon etti ve internetten başka uçuş baktım ama tek uçuş olan THY nin tüm biletleri tükenmişti. Mecburen geri döndü. Aslında bir bakıma çok sevindim, çünkü ne kadar güçlü olmaya çalışsam da, bu şehirde tek başıma kalacak olmaktan korkuyordum. Düşününce oradan getirilecek çok acil ihtiyaçlarımızın olmadığına karar verdik, birkaç önemli parçayı da, şu an İstanbul'da olan buradaki tek Türk arkadaş gelirken getirecek, iyi oldu yani.

32. haftayı doldurduğum için, işyerimden doğum iznine ayrılma zamanı geldi. Geçen hafta doktor raporunu (ve yurt dışında olduğum için çevirisi, onayı içeren birçok belgeyle birlikte) hazırlayıp internet üzerinden gönderdim, orjinalleri de posta yoluyla yola çıktı. Normalde orda olsaydım daha çalışmaya devam eder miydim bilmiyorum ama görevlendirme iznim dolduğundan ve tekrar İstanbul'a dönme şansım olmadığından bu hafta izni başlatmak zorundaydım.

Son birkaç aydır hiç bir muaynede Helo'yu ultrasondan görmediğim için (aslında bakılıyordu da, ben değil Cem görüyordu) yüzünün nasıl olduğunu bilmiyorum. Bu sıralar öyle çok merak eder oldum ki, bir sonraki kontrolde ne olursa olsun tüm görüntüleri almak istiyorum.

Başlığa yazdığım konuyu neredeyse unutacaktım. Sanırım çanta hazırlasam iyi olur. Hastane çantasına neler konacağına dair fikrim var, internette de çok kişi listelemiş zaten. Ama benim sizlere sormak istediğim şu.

Burada doğumla ilgili bildiğim tek örnek, eşimin iş yerindeki Nijeryalı arkadaşının eşi. Benim de muhtemelen doğum yapacağım hastanede normal doğum yapmış ve 3 gün kalmışlar. Bizim de 3 gün kalabilceğimizi göz önüne alarak, 3 gün için neyi, ne kadar koymam lazım çantaya kestiremiyorum. Yani bebek için kaç takım kıyafet, anne için kaç tane gecelik böyle şeyler kafamı kurcalıyor. Bir de hastane prosedürünü bilmediğim için, acaba bebeği yıkarlar mı, eğer sadece silerlerse, kıyafetler batar mı? Batarsa bunlar çıkan lekeler mi? İşte bu yüzden çok beğendiğim değil de gözden çıkarabileceğim kıyafetler mi almalıyım? Böyle şeyler düşünüyorum. Bir yanım hiç bir eşya bebekten değerli değil, o kadar plan yapma diyor, bir yanım da özene bezene aldıklarımı doya doya giydirmek istiyor, böyle kararsız kalıyorum. Bu konuda önerilere ihtiyacım var.

Bu haftanın şarkısı da ninni olsun. Bu ninniyi geçenlerde kendi kendime söylerken, Cem de tamamını dinledi (muhtemelen ilk defa) ve yıldızlı yerlere sansür koydu. Bu ninniyi değiştirmediğim sürece söyleyemezmişim. Diyeceksiniz ki aman o da bişey mi diye fakat gerçekten eşim diye demiyorum bunca yıldır (14 yıl) ağzından hiiiç küfür duymadım. Dolayısıyla bu yasağı koymaya hakkı var. Ninniyi herkes biliyor ama buraya yazdığım yıllardır bütün yeğenlerime söylenen bizim aile versiyonu, gerçekte böyle mi bilmiyorum.

Dandini dandini dostana, danalar girmiş bostana
Kov bostancı danayı, yemesin lahanayı

Lahanayı değil kökünü yemiş, ....'nın gelmiş g*tünü yemiş,
Uyusun da büyüsün demiş, tıpış tıpış yürüsün demiş.

Dandini dandini day kuşu, .... da çıkamaz yokuşu
Yokuş da yolu otludur, .... 'nın g*tü b*kludur.

Dandini dandini danalı bebek, elleri kolları kınalı bebek
Uyusun  da büyüsün bebek, tıpış tıpış yürüsün bebek

Dandini dandini dan ister, babasından don ister
Keten de donları beğenmez, streç pantalon ister (büyük ablamın ilavesi)

Hu hu hu huuuuu....  (ninni söylenirken istenilen kısım sonsuz kere tekrar edilebilir)

Not: Bu ninniyi en çok en büyük yeğenime söylenirken dinlemiş olmalıyım, ..... yerlerini söylerken hep onun ismiyle dolduruyorum. Helocumun ismine alıştırma yapmam ve * lı yerleri değiştirmem lazım :)