Ayşe de Fatma Göbek Atma :)

Biraz önce blogları okurken Dukuju'nun bir çelınca başladığını gördüm ve yazılarını keyifle okudum. Oradaki bir konu da, bir anımı canlandırdı yazayım bari 😜

Konu isimler ve göbek adlarıyla ilgili. Ben kendi göbek adımı bilmiyorum. Ne zaman anneme sorsam, aramızda dört yaş olan ablamı kastederek biriniz Ayşe, biriniz Fatma der. Ama anne kim kim diye ısrar eder dururduk biz de. Şu an hala hangimiz hangimiziz belli değil😒 (ay bloggerda da artık şu emojiler de çıkmaya başlayalı beri nasıl mesudum anlatamam, bazen tüm hislerime tercümanlar)

Neyse efenim biz ablamla sürekli kavga ederdik, ben Ayşeyim sen Fatma'sın diye. İkimiz de Ayşe olmak istiyoruz çünkü babannemin adı da Fatma ki "ıyyy Fatma mı" hissiyatına bürünmemize neden oluyordu kendileri.

Bizim için Fatma sadece babannemi çağırıştırıyor o zamanlar. Babannemi ise pek sevmiyoruz. Giydiği zaman basma şalvarı çiçek gibi yayılan kocaman g*tlü/göbekli bir kadın bizim gözümüzde. Üstelik kucağına hep halamın kızlarını oturtuyor bizi hiç sevmiyor. Bir de kızdığı zaman feci çimdik atıyor, o gemi gibi evinin kocaman bahçesinin taaa diğer ucundaki mutfakta (merakımızı çok cezbeder orada oturup izlemek isterdik) oturunca da ayak altında dolaşmayın diye bize kızıyor. 

Velhasıl kelam Fatma olmayı ikimiz de hiç istemedik fakat ayşe de fatma göbek atma diye çok şarkılar söyledik...

Not: babannem hakkında yazdıklarım çocukken düşündüklerimizdi tabi ki, yetişkin olunca herşey daha farklı gözüküyormuş.

Not 2: lütfen ismi bahsi geçen isimler alınmasın çocuk aklı işte 😋