Her ne kadar karamsar yazılar yazmaktan kaçınsam da bu haftaki yazı böyle olacak. Normalde yazdığım andaki ruh haline göre şekilleniyor yazılarım ve ben tüm haftayı düşününce, genelde her an karamsar olmadığım için mümkün olduğunca iyimser olmaya çalışıyordum bu haftalık raporlarda. Ancak bu haftanın genelinde kötüydüm ve hiç de pozitif olamıyorum şu an :(
Bir kaç saat önce "artık gücüm takatim hiç birşeyim kalmadı, son iki hafta nasıl geçecek bilmiyorum" yazdım twittera. Gerçekten böyleyim zaman akmıyor sanki ve ben üzerime fil oturmuş gibi hissediyorum. Aldığım toplam kilo 9 oldu şu ana kadar, yani kilodan değil bu his sadece; yılbaşından beri hastayım, her yerim dökülüyor ve kızımın psikolojik gelgitleri yine tavan yaptı.
Son iki haftadır okulu kış tatili nedeniyle kapalıydı. Tatilde istisnasız her sabah uyanır uyanmaz o gün okula gidip gitmeyeceğini, kaç gün kaldığını sordu. Hep tatil olsun gitmeyeceğim diye ağladı ve pazartesi günü okul açıldığından beri her gün yine ağlıyor, okuldan alırken keyifli görünüyor ama gün boyu yine bana yapışık, gecenin bir yarısında uyanıp odama yürüyüp geliyor, beni çağırıyor, beraber uyuyoruz, bütün gün onunla oynamamı istiyor falan filan. Babysitter ablası gelse de yine yanındayım yine sık sık yapışıyor, bebek olmuşmuş kucak isteme, yemeğini yedirme talepleri devam ediyor. Yani etrafta başka insanlar olsa dahi anneye bir yapışıklık başlıyor bu son dönemlerde, bebeğin gelmesine az kaldığını hissediyor :(
Bunun dışında yine faranjit olmuşum, doktor bir hap verdi pek fayda olmadı, geceleri uykusuz öksürüklü ve gündüz de kırık bir vücutla yıkılmadan ayakta durmaya çalışıyorum.
Ve tabi mide yanması. Doktorun verdiği ilaca rağmen (ki onun etkisi birkaç saat) gün içinde ve geceler boyu midem yanıyor. Dün gece bu yüzden neredeyse hiç uyumadım kendimi ejderha gibi hissediyorum ve arrrrgh diye bağırmak istiyorum. Gece çok zorlandığımdan bu gün doğru dürüst birşey yemedim ayrıca şu an çok açım.
Ağrılar, yürüyememeler falan onlar da var tabi, artık normali nasıldı unuttum :( Kimi zamanlar resmen sürünüyorum yerlerde. Özellikle yerde oturmuşsam kalkmam çok güç oluyor.
Son iki gündür falan Nova'nın hareket sıklığı ve hareketlerinin şiddeti azaldı gibi hissettim ve çok endişelendim. Dün haftalık doktor kontrolümüzde nst ye bağlı kaldım bir saat boyunca, anormal bir durum ortaya çıkmadı. Muhtemelen daha büyüyüp yeri azaldığı için daha az hareket etmeye başlamış. Kafası sağ tarafımda ayakları sol tarafımda olduğu için karnım daima yamuk görünüyor, hele bazen öyle geriniyor ki sağ ve sol kısımlar arasında neredeyse bir el kadar yükselti farkı oluyor.
Artık hazırlık anlamında pek birşey yapmıyorum, günlük ev işlerinden yapabildiklerimi yapabilirsem ne ala. Hatta derin dondurucu yemeklerini bile tüketmeye başladık o derece :( Yine de kağıttan bazı süsler ve ismini yazan bir banner gibi şeyler yapmak istiyorum. Bu hafta yapıp bitirsem iyi olacak, ayrıca bana moral verecek onları yapmak.
Sevgiler
Mide yanmalari icin soguk sut denedin mi ? Bana iyi geliyordu.
YanıtlaSilSu yazdiklarini cok iyi anliyorum. Ben toplamda dort ya da en fazla bes kilo almama ragmen hep asiri yorgundum. Abartisiz aksama kadar yatagimda uzaniyirdum hatta. Daginik bir ev ve yemek dahi yapamamak bunaltsa da kendimde is yapacak gucu bulamiyordum.
Denedim tabi o da kısa süreliğine işe yarıyor ama sürekli içilmiyor tabi. Soğuk su da biraz rahatlatıyor
SilSon günler geçmiyor bir türlü, ama ev işi yaparak da bunaltma kendini.
YanıtlaSilBen de annemleri ee son hafta mı geleceksiniz 37de falan gelin diyerek çağırmıştım da öyle gelmişlerdi düşün, .. Ben de yerimden kıpırdayamıyordum halbuki ama insanlardan anlayış beklememek lazım..
Sen bir de Dila ile ilgileniyorsun, ne kadar yorucu düşünemiyorum..
O ağrılar ve kıpırdayamama durumu hamilelikle ilgili eşimin zihninde yer eden en önemli şey olmuş. Ben ikinci olur mu acaba falan dediğimde hep sana kıyamam kıpırdayamıyordun, dönemiyordun diiyp duruyor ki bende toplmada 11 kilo falan almıştım :D
Çok ilginç ilk hamileliğimde de böyle zorlanmıştım sonlarda ama hepsini unutmusum. Eşim ilk aylarda daha diyordu ki senin son zamanların ağır geçiyor bir çare arayalım ben ise aaa hiç de değil ben yaparım ederim süpermenim havalarındaydım. Gördüm günümü :D
SilPostu okurken ilk hamileliğimin son günlerine gittim geldim yüreğim daraldı , tüm gebelik boyunca tam tersini düşünürken son dakikada sezeryana dönünce dünyam allak bullak olmuştu. Şimdi doktorumun söylediklerini hatırlıyorum , sezeryanda hem fikir olunca acele etmemiz gerektiğini bebeğin doğum kanalına girme ihtimalinin olduğunu ve öyle olursa ameliyat sırasında sıkıntı olacağı üzerinde durmuştu ve 38. haftada doğum gerçekleşmişti . Ama bu hafta hesabını kendileri yaptılar ay gün hesabımız hep karmaşık olduğundan bilemedim şimdi gerçekten kaç haftalıktı . Şimdi ise kesinlikle 40. haftada kendimi düşünemiyorum bakalım şimdiki doktorumuz nasıl bir yol izleyecek .Rabbim yardımcın olsun çok iyi anlıyorum seni ..
YanıtlaSilDoktorlar bebeğin gelişimine göre ölçmüşlerdir haftayı, boy kafa çevresi vs bazı haftalara tekabül ediyor ya. Umarım seninki daha kolay geçer ama belki annen falsn gelir doğuma yakın yine
Sil:(( Böyle okuyup da birşey yapamamak sinir bozucu:( Umarım herşey su gibi yoluna girer..Çok zor; ama çok güzel görünüyorsun, cidden..Allah gücüne güç katsın inşallah..
YanıtlaSilYazmak istemiyorum ama yıllar sonra okuyunca da anımsamak istiyorum. Bu yüzden olduğu gibi yazdım. Çok tesekkürler canım amin
SilAz kaldı, geçicek bitecek hepsi, dayan GECE! Ben 37.haftadan sonrasını bilmiyorum bak, dur bakayım neler olacak şimdi :D Bol pozitif enerji sana burdaaaaan (bir rüzgar var ki valla camı açıp üflesem gelir sanki!)
YanıtlaSilAhaha sorma eşim de en çok bunu söylüyo az kaldı dayan dayan. Bakalım dayanabilecek miyim :)) inşallah az kaldı
SilSon iki hafta benim icin de en zor donemdi. Simdi ikinciyi isteyip istemedigimi sorduklarinda aklima ne uykusuz geceler ne emzirme sorunlari ne de gazli zamanlar geliyor. hamileliğin son donemleri aklima geliyor ve en cok o zorluklar gozumu korkutuyor. Az kaldi oyle yasa boyle gececek insallah bu gunlerde. Yureginiz ferah olsun
YanıtlaSilÇok tesekkürler ben unutmuşum ilkindeki bu zamanları bir de ikinci çok farklı oluyormus aman aman ilkinin yanına yaklaşamaz. Yazıcam bir ara
SilÇok geçmiş olsun, inşallah çabucak toparlarsın :)
YanıtlaSilHastalığın çoğu gitti ama öksürüğüm devam ediyor ki en beteri şimdi de öksürmekten uyuyamıyorum :(
SilÇok samimi bir yazı olmuş internette gezinirken denk geldim, serinin geçmişini okumak için sabırsızlanıyorum :) ilk hamileliğimde çok fazla mide yanması yaşamıştım bende ilginçtir belki okuyana yardımı dokunur maden suyu bana iyi gelmişti tabi doktora sorun mutlaka doktor tavsiye etmişti banada.
YanıtlaSil