Tatlı İnatçı Keçim

Biraz Helo'yu şikayet edip rahatlamaya geldim sevgili okurlar :) Bu yaramaz bıcırık beni zaman zaman çileden çıkarıyor. Öyle inatçı öyle ısrarcı ki, bu iki yaş sendromunun da ötesinde birşey biliyorum. Çünkü kızımı tanıyorum.

Asla poz vermediği için zar zor yakaladığım birkaçını ekledim. Hadi poz vermiyor ama kaçmasa da olmaz. İllaki başını çevirecek veya yere bakacak.

Artık çok konuşuyor, masallar anlatıyor, kurgular yapıyor. Bu akşam hep beraber markete gidiyorken yolda yine sürpriz yumurta istedi. Para yok baban çalışacak kazanacak sonra alacağız dedik, hdmen cevap verdi. Men de işe gidicem, para kazanıcam. Men de men de.

Ve cümlelerine soyut kavramları, zarf ve edatları katmakta sorun yaşamıyor. Oyun oynarken "aklıma bi pikir geldi" diyor bazen, ya da "anne koş sen hızlı hızlı yemek ye gel oyun oynalım oyun" diye beni yönlendiriyor. Bu gün dışardan içeri girince hoşbulduk diye diye girdi, sanki hoşgeldin diyen olmuş bomboş ev :/

Geçen gün sordum neden artık beşiğinde yatmıyorsun, küçük mü kaldı dedim.

-"anne hayıy kuçuk kaldadıdı, men kocaaa (kocaman) oldum" diye cevap verdi ;)
  

Son 5 gündür falan feci yağışlı burası. Her gün sokaktaki su birikintisinde oynadı. Çizmelerini çıkarınca içinden bir bardak kadar su döktüm o derece ıslatıyor kendini. Aşağıdaki fotoğrafta görünen köpekbalığı ise son bir aydır favori oyuncağı. Yatarken bile yanından ayırmıyor ve sivri yüzgeçleri batacak diye ödüm patlıyor.

Sahi ne yazacaktım nereye geldim. Uyku konusunda çok zorluyor bu aralar. Zaten imkan bulduğu an gündüz uykusunu yapmıyor uzun zamandır, ancak çok yorulursa. Uyuduğu zaman da 3-4 den önce değil. E o zamandan sonra kalkması , gece uykusuna yatması işkence.

Eskiden en geç 9 da uyurdu. Bu gece 11 de uyudu mesela. 1,5 saat uyutmaya çalıştım, en sonunda sinir olup yanından ayrıldım ve odasında yalnız bıraktım. Yarım saat sürdü yine uyuması.

Bunda havanın geç kararmasının da etkisi var. Saat 22 yi geçmiş hava hala aydınlık. Güneş batıyor ama hava hemen kararmıyor. Çocuğum aydedeyi yıldızları hiç göremiyor. Perdelerini kapatıp gece lambası yakıyoruz artık ne kadar olursa. Fakat işte ne yazık ki biyolojik saati kandıramıyoruz. Yazın ne yapıcaz hiç bilmiyorum :(

Tüm gün hiç uyumayıp, gün içinde her şeye sürekli direnince, fiziksel olarak değil ama ruhsal olarak gerçekten çok yoruluyorum. Bu aralar instagramda bolca çiçek böcek resmi paylaşmam ondan. Gün içinde birazcık rahatlamak için çiçeklerime sığınıyorum.