Kızım bu günlerde sabrımı öyle zorluyor ki, içimden gelen sesimi yükseltme isteğini bastırmak için kendimle feci savaşıyorum. Özellikle dışarıdayken asla sert davranamam çünkü çocuklar olağanüstü haklara sahipler burada. Aile çocuğuna bağıramaz, hırpalayamaz ve böyle yaparsa elinden alınır. Bazı ülkelerde bu durum öyle uç noktadaymış ki, çocuk anne-babası istediğini yapmadığında polisi arayıp şikayet edebilirmiş.
Bunun anlamı, bireye daha ufaklığından itibaren saygı duyulmasıdır. Ne yazık ki bizim ülkemizde kelli felli olsan da saygı göremezsin. Başbakan, ananı da al git diyebilir, cebindeki paranın miktarı saygı duyulman için tek kriterdir. Dolayısıyla insana saygının hiç olduğu, insan hayatının değerinin sıfır olduğu bir ülkede bu tip kazaların son bulması imkansızdır. Çünkü alınacak önlemler için harcanacak para, her zaman insan hayatından daha kıymetlidir.
İşin ironik yanı, oy toplamak için dağıtılan kömürleri çıkaran işçiler bunlar, ve sonuç ; birkaç torba kömüre feda edilmiş hayatlar...
Yakınlarının başı sağolsun...
ne söylesek boş içimiz yanıyor sadece, Allahım yakınlarına sabırlar versin elif
YanıtlaSilbu kaza değil kader değil ihmal ve denetimsizlik ! bunu görmeyenin, görmek istemeyenin başka hesabı vardır. bakın şurada teknik olarak ne güzel anlatmışlar, keşke okusak insanlarda bilerek konuşsa http://www.emo.org.tr/genel/bizden_detay.php?kod=102850#.U3RYLKh_vZ0
YanıtlaSilne acı çektik ülke olarak :(
YanıtlaSilgün yüzü görelim artık