2/2 Tatlı Hatıralar

Dile kolay çocuklar doğduklarından beri her yıl doğumgünü pastalarını kendim yaptım. İlk başta hiç bilmiyordum, asıl doğumgünü pastasından önce deneme pastaları bile yaptım, öyle böyle derken idare edecek kadar öğrendim.

Yarın oğlumun doğumgününü kutlayacağız arkadaşlarıyla. Bu sefer son haftaların yorgunluğundan hazır bir pasta almaya karar vermiştim aslında. Bir hafta önce fikrim değişti ve yine yaptım. Bu akşam onlarla birlikte son süslemelerini yaparken yine düşündüm. Neden kendime iş çıkarıyorum diye.


Aslında çok yoğun bir iş yükü yok, karar verdiğim zaman, programımı düzenliyorum ve hiç sıkışmadan, telaş olmadan yapabiliyorum. İlk başlarda böyle evde şeker hamur pasta yapanların fiyatları beni teşvik ediyor sanıyordum. Hem ucuz değil, hem de bu güne kadar katıldığım tüm partilerde pastasını beğendiklerim bir elin parmaklarını geçmez. Bu sefer daha uygun fiyata bir pastaneden pasta üstü resimli oyuncaklı falan gayet de hoş bir pasta yaptırabilecek iken yeniden vazgeçince daha iyi anladım. Ben çocuklarıma tatlı anılar vermek istiyorum. Neredeyse her pastada onlar da katkıda bulundu. Kimi zaman karıştırırken, kimi zaman süslerken, kimi zaman şeker hamuruyla, oyun hamuru gibi oynarken. Büyüdüklerinde beraber pasta yapışlarımızı hatırlasınlar, aaa bu yaşımda arabalı, şu yaşımda flamingolu, tavus kuşulu, penguenli pasta yapmıştık diye ansınlar istiyorum. Beni bu histen daha fazla motive eden hiç bir sebep yok.

İnşallah başarıyorumdur.