Bir Dedikodu Molası

Benim için anormal derecede uzun bir süredir yazmadım, yazamıyorum. Biraz depresif hallerdeyim bu aralar. Bir de çok yorgun hissediyorum. Biliyorum abartıyormuşum gibi gelecek ama gün boyunca gerçekten hiç oturmuyorum. Helo en geç 7 de ayakta. Oyun oynamak için zorladığında yere ve minik sandalyesine oturmalarımı saymazsak, arkama yaslanıp da belimi dinlendirdiğim tek oturma o uyuduktan sonra oluyor. Yani uyandığından yaklaşık 13 saat sonra!

Ay ne diyecektim konu nereye geldi. Ne zamandır size komşularımdan bahsetmek istiyordum. Evlerimiz önde ve arkada bahçesi olan bitişik nizam evler. Biz 10 numarayız, en çok sağ ve solumdakilerle etkileşiyoruz, onlardan bahsederken 8 ve 12 numara diyeyim bari.

8 numarada 20li yaşlarda bir oğlu olan çift yaşıyor. Ailecek incecik ve uzunlar. Dış görünümleri abartılı olmasa da dikkatliler. Düzenli spora gidiyorlar falan. 12 numara ise tam tersi. Karı koca ikisi de şişman sayılır. Evli bir kızları var, iki de torunları. Torunlar daha ufak küçüğü 1,5 yaşında büyüğü de 4-5 arası olmalı. Kadın çok sıcakkanlı ve hayat dolu. Gayet bakımlı, çocuklara bakıyor, durmadan geziyorlar, havuzlu bahçelerinde partiler, barbekü toplantıları yapıyorlar. Cıvıl cıvıllar. Bir de evlerinde bir köpek iki tane tüysüz kedilerden var. 

8 numaradaki kadın beni sinir edecek derecede titiz. Bahçesinde hiç ayrık otu yoktur. Burada bahçendeki ayrık otları senin sınıfını belirliyor bir nevi. Eğer varsa sen alt tabakaya aitsin demektir :) Tamam tamam, tam öyle olmasa da, zengin kişiler bahçelerine arasında ot bitemeyecek kadar düzgün taşlar döşettiğinden ve düzenli olarak bahçe dekoratörlerinden hizmet aldığından, otlu bahçeler fakir olmuş oluyor :) Valla bizim bahçede ise otlar aldı başını gitti, napıyım ona sıra gelmiyor bi türlü.

Ayrıca bu titiz komşum haftada bir kaç kere bahçeyi süpürür. Benimki kuru yapraklardan geçilmiyor, en son ne zaman süpürdüm hatırlamıyorum bile. Ama oh olsun, daha pazar günü süpürdü iki günde dolmuş yine. Ben, şu ağaçlar tüm yapraklarını döksün o zaman süpürücem. Tabi ıslak yaprakları da süpürmek ayrı bir dert ama :(

(Ön bahçedeki yaprakların bir kısmı)

Bir de bahçe düzeni meselesi var ki bizim bahçeyi gördükçe eminim sinir oluyordur. Titiz komşumun bahçesinde her mevsim dekorlar değişir, tüm süs objeleri saksılar, masa sandalyeler milimetrik düzenlidir. Bizim bahçede ise devrilmiş saksılar, oraya buraya dağılmış bisiklet ve araba, sopalar, Helonun süpürgesi, bahçe sehpasının altına saklamaya çalıştığım terlikler, yolunması gereken otlar ve çiçekler, dağınık hortum, örümcek ağları...  Halloween için ayrıca bir dekora ihtiyacım yok yani :) Napıyım ona da sıra gelmiyor, toplasam kızım yine bozuyor. Ama varya her camdan baktığımda onun bahçesine içim gidiyor. 

Burda ayrıca sevgi dolu insancıklar hayvanları çok düşünür ve bahçelerine minik kuş yuvaları, yemler falan asarlar, özellikle kışın. Komşum bir ay önce astı yine yuvaları. Bense kuru ekmekleri rondodan geçirip toprağın üzerine koyuyordum. Dur dedim ben de alıcam bi tane, neyim eksik. Ve dün bir tane alıverdim nereye asacağımı düşünmeden. Gelince illa ki asacak bir yer bulmalıydım ama yok, bizim ağacın sağlam dalları yok. Zorla oldu ama öyle uluorta değil. Bakalım kuşlar benim sevgi dolu kuş yuvamı farkedecek mi? Şışşt kaçmayın size elcağızımla ekmek ufaladım a kuşlar.

(İşte kuş yuvamız.)