Bu hafta yine benzer seyirde geçti. Fazla katkı yapamasam da yeğenimin çeyizi serildi, hazırlıklar gerçekten tatlı bir telaş, onlara ortak olduk. Hala kıyafet alamadım düğün için, teşebbüs ettiğim iki seferde de Helo'nun terör estirmesi yüzünden elim boş döndüm. Yarın eşim gelince daha rahat edeceğimi umuyorum.

Bu haftanın en önemli gelişmesi artık kızıma kardeşi olacağını söylemem oldu. Karnımın üzerinde ısrarla zıplayıp beni kaydırak yapmak isteyince anlatmak zorunda kaldım. Çok şaşırdı ve şimdilik gayet olumlu tepki verdi. Aaa nerden aklına geldi diyor. Sık sık büyüdü mü diye soruyor (büyüyünce çıkacak demiştim). Artık en sonunda mevsimleri anlatarak ne zaman geleceğini açıkladım, sormayı bıraktı :)

Dün akşam bazı blog arkadaşlarımla buluştum. Hayata Dair Herşey (Tüten) ile bir kere bizim evde görüşmüş, geldiğimde onları ziyaret edeceğime söz vermiştim. Kaç sefer geldim döndüm, görüşemedik. Nihayet dün akşam onlara gittim, blogu olmayan twitter ve ig den yazıştığımız iki anne ve Bal Yanağın Hikayesi (merve) de katıldılar, çok keyifli bir akşam geçirdik. Bana çok iyi gelmişti ta ki bu sabah aldığım üzücü habere kadar.

En yakın arkadaşlarımdan birinin annesi 4 yıldır kanserle mücadele ediyordu. Son zamanlarda çok ağırdı durumu ama insan umudunu hiç yitirmiyor, ben de konduramıyordum hiç ölümü. Daha elli yaşında bile yoktu, arkadaşım tek çocuk olarak ve ne yazık ki çevresinde pek akraba/eş-dost desteği olmadan çok didindi annesini hayata bağlamak için. Elbette takdiri ilahinin önüne geçilmez ama içim acıyor. İşin içinde çocuklar ve bebekler olduğunda bu kadar güzel olan hayatın ; işin içinde ölümler olduğunda ise bu kadar acımasız olması ne büyük bir çelişki ya rabbim.

Yurt dışında her bebeğin/çocuğun oto koltuğu olması gerektiğini, hastaneden çıkarken bile oto koltuksuz çıkamadığını biliyoruz. Ülkemizde bu kadar yaygın kullanılmıyor ama artık günden güne anneler bilinçleniyor. Bir de satın alınırken, evde de ana kucağı olarak kullanırım fikri ağır basıyor. Ama aslında ana kucağı ile oto koltuğu aynı şeyler değil.

Bu koşuşturma içinde gün içinde tekmelerini hiç duymuyorum neredeyse ama akşam yatar yatmaz başlıyor orkestrası Nova'nın. Geceleri de kimi zaman iyi kimi zaman bol uyanmalı geçiyor, öyle ya da böyle sabahı ediyoruz. Bu hafta içinde cinsiyetini öğrenme amacıyla kontrole gitmek istiyordum ama randevu alabilmek için bile fırsat bulamadım. Bu gün ise annemin evinin yakınlarındaki, daha önce gittiğim hastaneden ileri düzey ultrason için fiyat aldım. 20. haftada yapılan bu test, yurt dışında çok önem taşıyor. Burada ise galiba her gebeye yapılmıyor zira hem ablam hem arkadaşım yaptırmamışlar.

Aylık olarak düzenli ultrasona girdiklerinden mi yoksa başka bir nedenden mi bilmiyorum ablam böyle biraz daha yüksek miktar ödeyerek bir test yaptırmadığını söyledi. Dedim bayağı detaylı sonuçları oluyor, 4-5 sayfa çıktı veriyor doktor, grafikler görüntüler falan. Yok dedi. Benim dosyamda böyle bir test sonucu yok.

Diğer arkadaşıma sorduğumda ise biraz daha savunmacıydı, bizim doktor herşeyi yaptı, detaylı baktı hiç aksatmadı diyor ama sanırım o da yaptırmadı. Bahsettiğim ayrıntıları hatırlamıyor ki onunki daha yakın bir hamilelik. Üstelik o da normal muayne ücretinden hariç ekstra ücretler ödememişti. Sanırım aylık kontrollerde doktor anomali olup olmadığını da takip ediyor bilemiyorum. Bizde ise her ay ultrason kontrolü olmadığından bunu yaptırmamız şart.

Merak ediyorum gerçekten yaptırmayanlar var mı aranızda. Yaklaşık bir saat süren detaylı bir tarama bu, tüm organlar, vücut uzuvları iyice inceleniyor, kalple ilgili ileri düzeyde tetkikler yapılıyor. Biraz önce türkçe sitelere baktım da bu taramayı iki kısma ayırmışlar, aynı haftalara tekabül ediyor ama birinci ve ikinci düzey diye ayrılmış.

Helo'ya hamileliğimde yine o dönemde istanbulda'ydım ve okuldan profesor hocamın doçent olan kadın doğumcu oğluna baktırmıştım. O zaman tam 20. haftamdaydım ama özellikle kalple ilgili taramada net sonuçlar için 22-23. haftaları beklemenin daha iyi olduğunu söylemişti. 20. haftada kalp gelişimini tamamlamayabiliyormuş ve kalpte delik gibi algılanabilen siyah leke görülebiliyormuş. Gerçekten takip ettiğim birkaç gebelik günlüğünde bu tip teşhis konulmuş ve birkaç hafta sonra kaybolmuştu. Bu yüzden acele etmemekte fayda var.

Hollandada 19-20. haftalarda yapıldığı için eşim istanbulda yaptırabiliriz dedi. Bu durumda cinsiyet için tekrar kontrole girip de boşu boşuna ultrasona maruz kalmasın diye düşünüyoruz, fakat bu durumda cinsiyet için biraz daha beklemem gerekecek :( 

Son olarak bir türlü çekemediğim göbüş fotosunu ekleyerek yazıma son vereyim. Her gezmeye çıkışımda açağıdaki fotoğrafa göre biraz daha süslü oluyorum ama gel gör ki bir türlü çekemedim. Bu sabah kahvaltı için poğça almaya giderken aklıma geldi, uykulu taranmamış saçlarım var ama olsun. En kötü foto hiç fotodan iyidir :) İşte Novadünya göbüşü :))

Artık bilim dünyası bir bebeğin oluşum aşamasını çok iyi bildiği için, bu süreçte olan olaylarda etkili olabilecek bazı yöntemler konusunda teorilerde bulunabiliyor. Bu teoriler bilimsel olarak kanıtlanmamakla birlikte, mantıksal olarak tutarlı olabiliyor ve genele uyabiliyor. Yani kısaca bebeğin cinsiyeti için önceden söz sahibi olabilmek mümkün olabiliyor. Çok çeşitli teoriler var, şöyle yaparsan erkek böyle yaparsan kız olur diye ancak benim içlerinden mantıksal olarak en sağlam bulduğum beslenme-cinsiyet ilişkisi.

Yukarıda cinsiyette kadın söz sahibi değil derken aslında tam anlamıyla doğru söylemiş olmuyordum. Bebeğin döllenmesi, kadının vücudunda olmaktadır ve rahim ortamının nasıl olduğu pekâlâ kadının kontrolündedir. Rahmin genel yapısı gereği, rahim içi mukozası oldukça asidiktir. Böyle olmasında mutlaka bir fayda var elbette, asidik ortamda bakteriler (ve tabi spermler) yaşayamaz, kadının hem sağlığını korumasına yardım eder hem de çok sık hamile kalmasını önler.

Elimizde bu bilgiden hariç spermlerin karakterleri ile ilgili bilgiler var. Dişi spermler asit ortamına karşı daha dayanıklı ve uzun ömürlü iken, erkek spermler asit ortamında hemen ölüyormuş. Dolayısıyla spermlerin yumurtaya doğru olan yolculuklarında, başarıya ulaşacak olan sperm türünün hangisi olacağını, kadının rahim ortamı birinci dereceden etkiliyor. Ve o cinsiyetin olma olasılığı artıyor.

Bu durumda teori şu: eğer asidik olan rahim ortamını biraz daha asidik yaparsanız erkeklerin yaşama şansını bırakmayacak ve kız olma olasılığını arttıracaksınız veya tam tersi, eğer asidik olan rahim ortamının asit derecesini azaltırsanız erkeklerin hayatta kalmasını sağlayacaksınız. Tabi bu arada kız spermler de yaşıyor olacak ama sorun değil. Çünkü erkek spermler daha hareketli ve hızlı olduğundan, kızlardan önce yumurtaya onlar ulaşacak :)

Bu durumda kadının elinde olan şey ise, hamile kalmadan önce nasıl beslendiği ve rahim ortamını ne derece asidik yapacağı olacak. 

Yediğimiz yiyeceklerin çeşidine göre vücudumuzda biriken asit/alkali oranı farklıdır. Kız bebeği olmasını isteyenler hamilelik öncesinde ve hamile kalma çalışmaları süresince asit-yoğun yiyecekler tüketirse rahim asidik, alkali-yoğun yiyecekler tüketirse rahim daha az asidik (alkalik olamıyor muhtemelen sadece biraz daha nötrlüyor) olacak. Pek tabi ki ne derece asitliyim, kız için yeter mi yetmez mi gibi konular kesin değil. Belki çok ciddi testler vardır bu konuda ama ben bilmiyorum, araştırmadım.

Hangi besinler asidik hangi besinler alkalik özelliktedir diye merak ediyorsanız bunu daha önce alkali diyet yazımda yazmıştım (http://ge-ce.blogspot.com.tr/2013/07/ben-nasl-zayflayacagm.html) internette de bu konuda bolca bilgi mevcut.

Çevremde çocuk sahibi olanların beslenmeleri ve çocukların cinsiyetlerini karşılaştırınca gerçekten bu ilişkiye uyduğunu görüyorum. Üstelik genelde üstüste aynı cinsiyette çocuk sahibi olanların da beslenme alışkanlıklarını pek değiştirmediğini. Kendimin de Helo'ya hamileliğim öncesinde ve aslında genel olarak tüm hayatım boyunca asidik yiyeceklere yatkın olduğumu görüyorum. Şimdiki bebeğin cinsiyetini henüz öğrenemedim ama bakalım nasıl olacak meraktayım çünkü hemen öncesinde beslenme alışkanlığımda kendiliğinden gelişen bir değişiklik olmuştu fakat bu cinsiyete etki edecek kadar mı bilmiyorum, yakında öğreneceğiz :)

Yine sürekli hareket halinde olmamdan dolayı, daha önce gayet belirgin hissettiğim hareketlerini bu hafta neredeyse hiç duymadım. Birazcık endişelenmeye başlamıştım ki dün gece yine tık tık larla yokladı Novacım. Onun iyi olduğunu bilmek çok rahatlatıyor.

İstanbul'a gelince yakınlarım karnımı çok büyümüş buldu. İki haftadır fotoğraf ekleyeceğim ama bir türlü çekemedim bak. Haftaya unutmadan eklemeli. Şimdi böyleyse son aylarda nasıl olacak diye şaşırıyorlar. Ancak ben dert etmiyorum, hoş yapabileceğim bir şey de yok çünkü kilo almadım, sadece karnım büyüdü.

İstanbul'un sıcakları ilk gün beni şapşala döndürse de sonrasında kendimce yöntemler buldum ve şimdi daha iyiyim. Bir de Hollanda'dayken gözümde uçuşan yiyecekleri (özellikle baklava, orda var ama has baklavanın yanına yaklaşamaz bence) yiyebilmek isterdim ama yiyemiyorum. Canım hep hafif yiyecekler istiyor veya karnım doymuş oluyor. Bu iyi birşey tabi ki fakat dönünce şunu da yiyemedim diye aklıma düşünce aklım kalıyor :)

Başlıklar: başlıklar konusunda iki ayrıntı var, birincisi yazı başlıkları, ikincisi blogun tamamında yer alan tüm başlıklar

A) Yazı Başlıkları: Her bir blog yazısı bir sayfa anlamına gelir. Yazının başlığına tıkladığımızda o yazının tamamının ve yorumların görüldüğü sayfa bir çıkar çünkü. Blogger bu sayfaya otomatik olarak olarak bir link veriyor. Mesela ilk  yazımın linki 

http://ge-ce.blogspot.nl/2014/08/en-son-yeniliklerle-blogger-icin-seo.html

şeklinde. Önce blog adı/ yıl/ ay/ yazı başlığı. html formunda yani. Örnekte görüldüğü üzere, eğer başlık daha uzun ise kesiyor. Çok eskiden bu başlıkta türkçe karakterler var ise onları yutuyor ve linki o karakterler olmadan veriyordu. Mesela başlığım şeker çocuk olsun. Bunu  linklendirirken ...../eker-ocuk.html haline getiriyordu ki bu çok fena bir durum. İndeksleme amacıyla başlıklar taranırken bu eker ve ocuk kelimeleri bir anlam ifade etmediği için (veya başka anlama geliyorsa) o konulara yönlendirecektir. Bunun için tavsiye edilen, başlığınızı ilk önce ingilizce karakterlerle yazın, bir kez kaydedin (o zaman linki düzgün atıyor) sonra isterseniz türkçeye çevirin şeklinde bir çözümdü. Ama artık buna gerek kalmadı. Çünkü blogger otomatik olarak tüm kelimelerdeki türkçe karakterleri ingilizceye dönüştürüyor yani ...../seker-cocuk.html olarak link atıyor. Bu wordpresse göre bir artı çünkü malesef onda böyle bir otomatik ayarlama yok.

Bundan başka bir fonksiyon daha ekledi ki bu da oldukça avantaj sağlayabilir. Mesela başlık çok uzun olduğunda linkin bir yerde kesildiğini söylemiştim. Oysa siz başka bir link vermek istiyor olabilirsiniz. Mesela yukarda verdiğim örnekte " en-son-yeniliklerle-blogger-icin-seo" şeklindeki bağlantıda benim için önemli olan blogger için seo ayarları kelimeleri olsun. Yani en son yenilik kelimesinin önemi bence diğerine göre daha az. Bu otomatik atanmış olan linki değil de sizin istediğiniz kelimelerin yer aldığı linki kullanmak isteyebilirsiniz. O zaman yine yazı yazma panelinde sağda yayın ayarları kısmında yer alan kalıcı bağlantı kısmına gelip (bknz aşağıdaki resim) bu yazıya atamak istediğiniz linki özel olarak belirtebilirsiniz. Bu yazacağınız link başlıkla bire bir aynı olmak zorunda değil.

Böylece yazı başlıklarını etkin ve seo dostu şeklinde düzenlemek mümkün.

B) tüm başlıklar: bir web sitesi veya blogda yer alan tüm başlıklar (headings) h1, h2, h3, h4, h5, h6 sembolleri ile blogun stil şablonu dosyalarında tanımlanır. Genelde boyutları büyükten küçüğe doğru gider, fontlar ve renkleri değişebilir ancak bu başlıkların stilden başka seo açısından önemi vardır. Google botsları, sitenizi indekslemek için tararken önce h1, sonra h2, h3 başlıklarına bakar ve onları indeksler. Dolayısıyla bu başlıkların site içinde doğru kullanımı etkin bir seo için önemlidir.

Blogger'da ve diğer tüm sitelerde h1, blog adıdır. Yani her sitede bir tane h1 vardır. Yazı düzenleme panelinden yazının içine eklenen bazı sözcükleri h1,h2... lerden biri olarak seçebiliriz. Ancak Google sadece 1 tane h1 olmasını beklediğinden (ki o da blog başlığı) yazının içinde başka yerde h1 tanımlamak risklidir. Neyse ki blogger yazı panelinde h1 için seçenek yok ama wordpressde var aman dikkat.

Bloga yazdığımız yazıların başlıkları da h2 ile tanımlıdır. Yani blog adından sonra yazı başlıklarımız taranıyor. Bu yüzden başlıksız yazı kullanmaktan kaçınmalı ve başlıkları dikkatli seçmeliyiz. Yazının içeriği ile bağlantılı en çok aranabilecek kelimeler olmalı. Yine yazı düzenleme bölümünde, yazının içinde vurgu yapmak istenilen yerleri başlık1, başlık 2 gibi seçeneklerden seçebilirsiniz. Yani yazının içine de başlık özelliğinde kelimeler eklenebilir. Mesela insanın aklına geliyor, tüm yazıyı başlık seçeneği ile formatlasam  ne olur diye düşünebilirsiniz, o zaman yazıdaki tüm kelimeler öncelikli taranırdı. Ancak google akıllı, tabi ki bunu yemiyor. Dahası sitenizi kara listeye alabilir. Uzmanlar bir sayfada ( yazının başlığına tıklayınca çıkan sayfa, anasayfa gibi) maksimum 4 adet h2 ve h3 başlığı tavsiye ediyor. Bu yüzden anasayfada onlarca yazı (ki onlarca başlık demek) sakıncalı. Yazının içinde vurgu yapacağınız yerlere bir kaç tane h2 ve h3 koyabilirsiniz. Bunu yazı yazma panelinde normal yazan yere tıkladığınızda göreceksiniz. Dikkat ederseniz haber sitelerinde ilk paragraf koyu ve daha büyük yazılır, ardından aynı paragraf normal yazıyla tekrar eder. Genelde bu koyu kısım h3 başlığındadır.

h4,h5,h6 seçenekleri her blogger blogunda olmayabilir. Kullandığınız blog şablonunda yer alıp almadığına bağlı. Ancak h2 ve h3 çoğunlukla yeterlidir, olmasa da olur.

---

Başlıklardan sonra yazılar, etiketler ve yorumlar taranıyor demiştik. Yine blogun şablon yapısına bağlı olmakla birlikte etiketlerin yer aldığı post footer denen kısım, yorumlardaki yazar başlıkları gibi kısımlar h4,h5,h6 başlıklarından biriyle tanımlanmış olabilir. Dolayısıyla özellikle etiketler seo için katkı yapan unsurlardır.

Gelelim son olarak yazı içine eklenen görsellere. Google görsel aramalarında etkili olması için fotoğraf isimlerini önceden değiştirip yüklemek (mesela IMG001.jpg yerine amsterdam.jpg gibi fotoğrafla ilgili bir isim yazmak) ve fotoğrafı yazı içine dahil ederken çıkan sol-sağ, büyük-küçük kısımlarında yer alan, fotoğrafa bir alt yazı ekleme seçeneğini kullanmak çok faydalıdır. Buraya fotoğrafla ilgili birkaç kelimelik bir tanımlama yapabilirsiniz.

Böylece seo için belli başlı püf noktalarını listelemiş oldum. Çok daha detaylı incelemeler yapılabilir ama standart bir blog yazarı için bu ayrıntılar fazlasıyla yeterli olacaktır. Keyifli ve etkin bloglamalar...

Yazı dizisinin 1. si burada
Yazı dizisinin 2. si burada

Kabaca ifade etmek gerekirse, Google'a bir arama yazdığımızda, karşımıza getirdiği sonuçlar, aramaya en yakın konuların yer aldığı sonuçlardır. Tabi bunu sitelerin popülerlik sırasına göre dizer. Google hangi siteyi sonuç olarak sunacağına karar verirken bir dizi işlem yapar ve sitenin içinde yer alan bazı bilgileri tarar. Bu tarama sonuçlarına göre blogunuzu/sitenizi indeksler. Bunlar öncelik sırasına göre şu şekildedir; 

- meta tags (meta etiketler) denilen anahtar kelimeler

- blogdaki başlıklar

- blog yazıları ve etiketleri

- resimler

- yorumlar

Şimdi bunları etkin kullanmak için sırayla açıklayayım.

İlk yazıda bahsettiğim yenilik olana kadar, bloggerda (ve hatta hala wordpressde) otomatik bir meta tags düzenleme işlevi yoktu. Daha önce bu yazıda belirttiğim gibi şablon kodları içerisine bir kod ekleyerek bu işi yapıyorduk. Wordpress'de de aynı şekilde kodla yapmak mümkün ama bu işi basitleştirmeye yönelik bazı eklentiler var. Bu eklentiyi yükleyince çıkan bazı kısımlara, meta tags yazıları yazılıyor ve kodlarla uğraşmak zorunda kalınmıyordu.

Bu güne kadar wordpress kullanıcılarının daha iyi olduğunu iddia ettikleri fark buydu: SEO ayarları için eklenti sayesinde pratik bir yönteme sahip olmak. Ancak orada yapılanların bloggerda yapılmayacağı anlamına gelmiyordu ki nitekim bunu dikkatli inceleyip araştırıp, yapanlar da vardı. Sadece biraz daha emek ve bilgi gerektiriyordu.

Şimdi ise blogger kumanda paneline aynen Wordpress'teki eklentiler gibi (hatta daha basit) bir uygulama ekledi. Kumanda panelini kullanabilen herkes kolayca yapabilir. Şimdi bloglarımdan birini düzenlerken, adım adım bunun nasıl yapılacağından bahsedeyim.

Kumanda panelinizin ayarlar bölümünden arama tercihleri kısmına gelin.



Bu sayfada artık yenilikler var. Meta etiketler kısmını düzenle diyerek etkinleştirin. Bu kısma blogunuzu tanımlayan sözcükler yazmalısınız. Aşırı uzun olması google'ın çok hoşlanmadığı bir durum. Zaten maksimum 150 karakter olması gerektiğini söylüyor. Seçtiğiniz kelimeler önemli, sizi en iyi ifade eden kelimeler olmali. Arama motorları ilk önce blog adınız ve meta etiketlerinize bakacak çünkü.

Bu kısmı etkinleştirdiğiniz anda blogda yazı yazdığınız panele bir ilave kutucuk geliyor. Wordpress seo eklentilerinde, blog tanımı olarak yazılan bu meta etiketlerine ilaveten, her yazı ve sayfa için de meta etiketi yazmak için bir seçenek çıkar. Yani iki tür meta etiketleme işi var, biri blogun genel tanıtımı için, diğeri yazılara ayrı ayrı verebileceğimiz meta etiketler. İşte wordpressdeki bu işlevin aynısı, blogger yazılarınız için de böylece sağlanmış oluyor.

Yazdığınız yazı ve sayfalarda, yazı yazma panelinin sağ tarafında yer alan yayın ayarları bölümünde etiketler, seçenekler... kısımlarının altında "arama açıklaması" bölümü göreceksiniz. İşte buraya da etiket yazar gibi anahtar sözcükleri yazıyoruz. Bu sefer yazdığımız anahtar sözcükler, yazıyla ilişkili olan şeyler olmalı. Böylece yazdıklarınız, o yazınızı indekslemeye yardımcı olacaktır.



Eski yazılarımızda bu ayar yapılmamış oldu, isterseniz her yazıyı yeniden düzenleyerek bu ilaveleri yapabilirsiniz.

Şimdi 2. görseldeki (ayarlar--->arama tercihleri bölümündeki)  diğer ayarlara bakalım. Hatalar ve yönlendirmeler kısmında, sayfa bulunamadı bölümünde düzenleme yaptığınızda, blogger'ın bu güne kadar kullandığı ingilizce hata mesajı yerine sizin özel mesajınız çıkacaktır. Ben şöyle birşey yazdım.

"Aradığınız sayfa bulunamadı, arama butonundan veya arşivden yeniden arayabilirsiniz."

Özel yönlendirmeler kısmında, eğer sildiğiniz bir sayfa varsa onu başka bir sayfaya yönlendirmek istiyorsanız, eski ve yeni linkleri yazarak ilişki kurulabiliyor. Böylece silinen sayfanın bulunamama sorunu kalkmış oluyor.

Gezginler ve dizin oluşturma kısmı da, uyarı olarak da belirtildiği gibi, dikkatli olunması gereken bölüm. Bu kısım, google tarafından bulunmasını istemediğiniz özel yazılar veya sayfaları ayarlamak için kullanılıyor. Yani anti-seo bölümü. Bu kısımla ilgili detaylı bilgi Google'ın ilgili yardım sayfalarından edinilebilir. Gizlemek istediğiniz yazılar yoksa bu kısmı atlıyoruz.

Ozel robots.txt için yardım dosyası
Özel robots başlık etiketleri için yardım dosyası


Yazının başında belirttiğim maddelerden ilkini tamamlamış olduk. Diğer maddeleri de (blogdaki başlıklar, blog yazıları ve etiketleri, resimler, yorumlar) bir sonraki yazıda toparlayıp bitirmeye çalışacağım.

Yazı dizisinin 1. si burada
Yazı dizisinin 3. sü burada

Buraya kadar yazdıklarım sadece blogger için değil tüm siteler için geçerli. Bir sonraki yazıda, blogger için yapılabilecek ayarlardan bahsedeceğim.

Yazı dizisinin 2. si burada
Yazı dizisinin 3. sü burada

Toplum içinde yaşayınca diğer anne-bebek/ aile-bebek ilişkilerini ister istemez gözlemliyor, bazen eşimle gözlemlediklerimizden itibaren bizim hangi noktada olduğumuzu tartışıyoruz. Genelde eşim çözümleyici bakış açısıyla beni etkiler. Aynı zamanda genelde akademik makalelerden ebeveynlik ve çocuk yetiştirme konusunda sıklıkla okur. Çoğu konuda ne yapmamız gerektiğine dair basit fikirleri vardır.

Geçenlerde yaptığımız bir konuşma, bebeğin sürekli organik beslenmesi için didinen anneler hakkındaydı. Doğrusu bu tip kişilerin yanında iken beni huzursuz hissettiren birşey var. İlk başta, çok fazla takıntılı olmadığım için sanki tamamen yanlış davranıyormuşum gibi algılanacak olmam beni geriyor sanıyordum. Sonradan farkettim ki o annenin takıntılarının yarattığı bir negatif enerji beni rahatsız eden. Bu konuyu öyle kanıksamıştır ki biraz farklı bir yaklaşım onun için intihar gibidir. Nitekşm bunu da laflarına, bakışlarına ve imalarına yansıtır. Burada biraz Helo'nun beslenme şeklinden bahsetmem lazım.

1 yaşına kadar slovakya'da yaşadığımız için orada markette bulabileceğimiz ürünleri organik seçiyordum ancak şimdi farkediyorum ki hollanda marketleri kadar geniş bir yelpazesi yoktu bu ürünlerin.  Yine de AB standartları sebebiyle organik olmasa da her ürünün kaliteli olduğunu umuyordum. Diğer yandan açık süt/ peynir gibi ürünlere pek güvenmiyordum. Dillerini tam anlayamadığımız için açık gıdalar konusunda çok da rahat olamadım. Hollanda'da yaşadığımızdan itibaren organik ürünler aldım ama aşırı takıntılı olmadım hiç. Organik olmayan yiyecekler, zaman zaman şeker, kraker, cips gibi şeyler de yedi ve yiyiyor. Dışarıda yemek yerken organik mi değil mi diye ayrıca bir araştırmaya girmiyoruz (zaten burada dışarda yemek alternatifleri türkiyedeki kadar çok ve kışkırtıcı değil, ayrıca orada yaşayan normal bir ailenin dışarıda yemek yeme sıklığına göre çok seyrek bizimkisi). Ancak eşim de ben de bu konuda çok takıntılı değiliz ve tabi aksi yönde de abartılı değiliz. Evimizde hepimiz için sağlıklı yiyecekler pişirmeye gayret ediyorum, abur cuburları fazla satın almıyoruz ve zararlı yiyecekleri yediğimiz zaman asla aşırıya kaçmıyoruz. 

Organik olmadığı gerekçesiyle bazı yiyeceklerden kaçınmadık ama vur deyip öldürmedik tabi ki. Eşim yaptığı araştırmalar sonucunda organik olan ve olmayan aynı yiyecekler arasındaki besin değerlerinin (vitamin mineral protein vs) aynı olduğunu, tek farkın içindeki muhtemel kimyasal katkı maddeleri olduğunu ve bu kimyasalların uzun vadedeki etkilerinin ne olacağına dair kesin bir araştırmanın bulunmadığını söylüyor. Elbette ki ufacık bebeğe kimyasal katkı malzemeleri vermek doğru değil ama eğer bir besindeki vitamin ve minerallerin başka yiyeceklerden alınma imkanı yoksa (ki doğadaki her besinin faydası var) o yiyecekten kaçınmıyoruz. Böylece mümkün olduğunca doğal ve sağlıklı ama aşırı takıntılı olmayan bir beslenme düzeni oturttuk. Bir düzen kurmak bizim için biraz zor oldu diyebilirim çünkü kızım iki yaşına kadar hiç yemeyen bir çocuk sayılırdı. Yemek yemeyen çocukların anneleri beni daha iyi anlayacaklardır. 

Neyse asıl demek istediğim şu ki, sadece beslenme değil, bebeklerin dahil olduğu bir çok konuda; anneler koruma içgüdüsü ile aşırı hassas olabiliyorlar. Yadiği-içtiği, uykusu, tv ve bilgisayarlarla olan ilişkileri... gibi çeşitli konularda ortaya çıkan ve dikkatli olunmazsa gittikçe büyüyen bu takıntıların bazı olumsuz sonuçları olabilir. İşte bu yazıda vurgulamak istediğim bu.

Bebeğinin yemeğine aşırı titizlenen bir anne, zamanla içinde, muhtemelen farkında olmadan bir korku yeşertiyor. Öyle ki onun kontrolü altında olmayan yiyecekler yediğinde hasta olacakmış, çocuğunun başına kötü şeyler gelecekmiş gibi. Bu korkunun annenin kendisine vereceği zararı geçtim, çocuklar da algılayacaktır. Üstelik yasaklı şeylere karşı bir istek de doğurabilir.

Eşim diyor ki, mesela bir bahçen vardır, ekip biçersin, çocuğunla toplarsın yersin bu yapıcı bir durumdur. Hem doğal beslenilir hem de çocuk bu süreçte bir sürü şey öğrenir. Oysa çocuğu böyle korkular içinde büyütmek yıkıcı bir durumdur ve belki de tüm sağlıklı beslenme avantajlarını sıfırlıyordur.

Biliyoruz ki sağlıklı bir insan sadece sağlıklı beden ile olmuyor. Sağlıklı bir psikoloji de gerekli. Bu ikisi bizim keskin çizgilerle birbirinden ayıramayacağımuz kadar içiçe geçmiş durumda. Sağlıklı çocuk için doğal beslenme alışkanlıklarının, huzurlu ve mutlu bir anne, huzurlu bir aile ortamı ile desteklenmesi şarttır ve bu yüzden anneler olarak takıntı - korku - evham - tutuculuk gibi davranışlar sergilerken, bu davranışın hangi noktasında olduğumuza dikkat etmeliyiz.