Paris'te ilk dolaşmaya çıktığımızda havanın kasvetinden midir nedir, pek etkilenmedim. Ama sonra güneş batarken tan yerinin renkleri, bu esnada Eyfel'in görüntüsü gerçekten büyüledi. Paris'in romantizmini hissetmeye başladım.
Yakından çirkin uzaktan güzel acayip bişey bu kule. Yıllar önce pinterestte karlar altında bir fotosunu gördüğümde, sadece karlı halini görsem yeter diyordum. Belki yağar diye umud ettim ama olasılık görünmüyor. Yine de bu hali bile güzelmiş.
Beklentisiz sevmek gibi demek ki sizinki. Fazla beklenti, gereksiz istek olmayınca hayal kırıklığı da olmuyor ve herseyden daha cok zevk aliyor insan. Iyi tatiller :)
YanıtlaSilkeyfiniz bol olsun canım sevgiler:-)
YanıtlaSilTeyzem Paris'e gitmeden evvel benim de Paris'i görmek gibi bir hayalim yoktu. Ama o döndükten sonra öyle güzel anlattı durdu ki hayallerimde büyük bir yer edindi bu büyülü şehir. O zamanlar bloglar falan da yoktu elbette. Sene 1998 falandı herhalde. Bloglardaki fotoğraf yazılar ve ona bu kadar yakın bir yerde hayatıma devam etmemin büyük etkisi oldu. Sonunda gittik gördük ama hala gitme isteği var içimde. Çok güzel bir yer gerçekten. Orada yaşayanlar Paris'in en güzel yerinin Eyfel olduğunu söylüyorlar çünkü o demir yığınını göremediğin tek yer orası diye. Ben Eyfelin oraya farklı bir hava kattığına inanıyorum. O kocaman şeyin üzerinde olduğunu hissetmek de bence süper bir duyguydu, her yer ayaklarının altında. Bende çok değişik hisler ortaya çıkarttı orası. Baharını yazını da görmek isterdim bir de tabi karlı halini. Biz gittiğimizde kar yağmadı ne yazık ki. Umarım yeniden görme imkanım olur..Orayı düşünmediğim bir gün bile yok desem:)
YanıtlaSilCanım iyi tatiller babam hep şu eyfel demir yıkıntısından başka birşey değil der :) yine de Paris büyüsü diye bir şey var değil mi? :) Çok eğlenin öyle gelin
YanıtlaSilBen de öyle derdim ama insanın gözü nerde olursa olsun kuleyi arıyor büyülü gibi
Sil