17. Ay Mektubu: Bülbül Diline Kurban Olayım

İnci tanem

Bu ayın en kayda değer gelişmesi kesinlikle dilinin bağlarının çözülmesi oldu diyebilirim. Bir ay öncesine kadar yaklaşık  yirmi kelimeyi rahatça biliyor ve kullanıyor, agulamanın biraz daha gelişmiş hali olan hecelemelerle gün içinde aralıksız bıcır bıcır konuşuyordun.

Sonra birden bire bizim her söylediğimizi tekrar etme çabaların başladı, bu da önceden oluyordu ama bu kadar yoğun değildi. Hafızana ekleyip kullanmaya başladığın kelimeler hızla arttı (şu an altmış tane) ve heceleme diye tabir ettiğim kendi dilindeki konuşmaların boyut değiştirdi. Üstelik bu kendi dilindeki söylemler bizim her dediğimize cevap verme halini aldı. Mutlaka her lafa maydanoz oluyorsun. Dediğini anlamasam da bir sen bir ben şeklinde karşılıklı muhabbetlerimiz başladı.

Önceden çıkardığın hecelerde a,e, o,u seslerini daha yoğun kullanıyordun ve i ve ü gibi ince seslere pek fazla dilin dönmüyordu. Önce onlar geldi, ardından kalın ve ince seslerin ardışık sıralandığı kendi dilindeki sözcüklerin. Bu sesler arasındaki geçişleri öyle hızlı yapıyorsun ki  dudaklarının aldığı şekiller seni çok tatlı yapıyor. Bence bu kadar hızlı şekilde ağız ve dil hareketleri geçişini yapabilmen büyük bir başarı. Zira Türkçe'de ünlü uyumundan dolayı biz o kadar çok değişikliği o kadar hızlı kullanmıyoruz. Bazen dakikalarca böyle hiç susmadan anlatıyorsun. Hatta kitaplarını bu şekilde bize anlatmaya başladın. Bu zenginlik belki de farklı ülkelerde yaşamandan kaynaklanıyor. Son on gündür baba yerine babeçka demeye başladın. Yetmedi gelince dedene dedeçka, arabalara ağabeç (bazen ağabaş, ağabeçka) diyorsun. Bunlar slovakça esintili kelimeler. Hollandacaya kulağın alışması için her sabah bir saat kadar çocuk kanalı seyrediyoruz. Bazı kelimeleri öğrendin ama en önemlisi benim asla çıkartamadığım gırtlak sesini çıkartıyorsun. Ağaç ve aç derken ç yi gırtlaktan vurgulayarak söylüyorsun ( halbuki babeçka derken de ç yi kullanıyorsun ama orda yapmıyorsun o sesi) 

Artık telaffuz etme becerin daha geliştiğinden olsa gerek bir kere tekrar ettiğin her kelime kullanılmak üzere kaydediliyor. Sonra onu rahatça kullanıyorsun. Zaten muhtemelen o kavramları biliyordun önceden çünkü her dediğimizi anlıyordun. Sadece söyleyemiyordun ve onu da bir tekrarla hafızandaki bilinen kelimeler sepetinden söylenen kelimeler sepetine atmış oluyorsun.

Bir kaç tane de iki kelimelik cümlelerin var ama onları kullanma sıklığın çok değişken. Bir de çok önemli bir gelişme şu oldu. Eskiden seninle bolca sayı saymamıza rağmen beni pek tekrar etmezdin. Bir kaç gündür istanbuldayız ve  senden 10 ay büyük kuzenin Egehan ile yatakta zıplarken, o hep bir iki üç dört diye saydığı için sen de saymaya başladın ve sayıları Egehan'dan öğrenmiş oldun. Şimdi bazıları benzese bazıları benzemese bile sayı sayıyorsun beşe kadar falan. Üç ve dört güzel isabet ediyor.

Biliyorum belki tam anlamıyla konuşmaya başladığında daha da güzel olacak ben daha heyecanlanacağım ama bu sürece girdik zannediyorum. Diğer her gelişme gibi bu da bir süreç ve geliştirdiğin diğer beceriler yanında gün içinde bu daha çok ön plana çıkıyor ve ben her an söylediğin yeni sözcükleri kaydetmek için uğraşıyorsam evet bence konuşmaya başladın demektir. Böylece 16. ay bizim milatlarımızdan biri olmuş oluyor. 

Konuşurken seni izlemek, her dudak hareketini zihnime kaydetmek, söylediğin her kelimeyi videoya çekmek, konuşmayla birlikte daha da belirginleşen özgüven işaretlerini takip etmek öyle büyük bir mutluluk ki anlatamam. 

Seni çok seviyorum inci tanem.

Annen-İstanbul