16 Mart 2015 Pazartesi

Unutmayayım

Kızımla yaptığımız diyalogların hepsini kaydedebilsem keşke ama unutuyorum. Son zamanlarda olan iki tanesini hemen yazayım çünkü aklıma geldikçe gülümsüyorum.

Yeni öğrendiği hayvanlardan biri bukalemun. Kitapta resmini görüp soruyor:
- anne bu neydi
- bukalemun
- kaleman mı
- bukalemun
- tamam kalemun
- (meğer bu kalemun dediğimi sanıyormuş :))

Uykudan önce oyuncak kedisiyle yatıyor ve sohbet ediyoruz.
- anne kediler de köpekler gibi koku alır mı
- evet tatlım, kediler de iyi koku alır sahiplerini kokudan tanırlar (içses emin değilim ama herhalde öyledir).
- nedeeen
- tehlikelerden korunmak için, yabancılar gelmesin diye. Mesela chantal'ın kedisi onun kokusunu daha kapıdan girerken tanır.
- (kediyi bacağını kokluyor gibi tutarak) bak anne bu da koku alıyor çünkü hiç kokusu kalmamış benden alıyor 
- *+~,!! :))

5 yorum:

  1. Çok tatlı ya gülümsettiniz beni birazda hayallere kapılmış olabilirim :)

    YanıtlaSil
  2. Ha ha ha, çocukların kelimeleri anlama biçimine - ki gayet de doğru anlıyorlar- bayılıyorum:-)

    Bilgiç çok yaşa dedikçe hep beraber diyordum. Bir daha çok yaşa diyordu. Bir gün, oğlum niye ben hep beraber dedikten sonra sen yeniden çok yaşa deyip diyorsun diye sordum. Meğer ben hep beraber deyince hep birlikte yeniden çok yaşa denileceğini düşünüyormuş :-D

    YanıtlaSil
  3. İg de yazdığım Cin Ayşe yi gördün mü:) Çok alemler bu bızdıklar.

    YanıtlaSil
  4. ay çok şeker. beim kızımda başladı sorular sormaya... çok tatlılar yaa :D

    YanıtlaSil
  5. :))) çok tatlı, okumak da çok güzel, çok da tanıdık.. ben de hep konuşasım var çocuklarla, insanı yaratıcı olmaya teşvik ediyorlar! çok sevgiler,

    YanıtlaSil