Bu hafta biterken, aynı zamanda kasım ayının da bitiyor olması nedeniyle biraz daha gerginim. Due date tarihi 27 ocak olmasına rağmen, ben ocak ortalarından itibaren herşey olabilir diye düşündüğüm ve kafamda hep ocak başına kadar tüm hazırlıklar bitse iyi olur dediğim için, kasım ayı bitince geriye sadece 1 ayım kalacak diye bu gerginliğim. Oysa hafta olarak sayarsak daha 9 hafta var ohooo çok var gibi geliyor. Yine de ocak başına kadar bitirebilirsem çok daha rahat edeceğim.

Daha önce bu yazımda Dalton Plan okullarını ayrıntılı yazacağımı söylemiştim. Önce, Hollanda'da ilk öğretim ile ilgili kabaca bilgi vermekte fayda var. Milli eğitim bakanlığına göre, ilk öğretimde okullar dört farklı kategoride olabiliyormuş:

Benim Büyük Buzz'ım

Artık beybi dönemini bıraktık, seni böyle sevmemi istiyorsun. Bu ay mektubunu iki gün gecikmeli yazıyorum çünkü gerçekten fırsat bulamadım. Son birkaç aydır devam ediyordu elbet ama bu ay en yoğun yaşadığımız şey oyun oynama taleplerin oldu. Belki de ben artık hamilelik nedeniyle zorlandığım için oyun oynayalım diye dile getirmen daha sıklaştı. Sabah gözünü açar açmaz oyun oynayalım diyorsun ve akşam yatana kadar, hatta oyun oynayacağım diye uyumak istemiyorsun. Oynarken sürekli yanında durmamı, oyuncakları konuşturmamı, senin koşturmalı coşkulu oyunlarına eşlik etmemi istiyorsun. Ve ben ne yazık ki çok zorlanıyorum. Üstelik oyun sever bir anne iken artık oyun oynamaktan sıkıldığımı itiraf ediyorum. Sürekli aynı şeyler ki oldukça yaratıcı olduğumu söyleyebilirim. Binlerce kez tekrar edince kendini tekrarlıyor ister istemez.

En çok oynadığımız oyunlar ise şöyle. Chuggington trenlerin hala favorin. Koleksiyonumuza son eklenen Dana ise yeni gözden. Onlara legolardan tüneller istasyonlar inşa ediyoruz. Evin içinde dolaştırıyoruz (4ü sana 4 ü bana) tabi ben dizlerimin üzerinde veya popo ile kaya kaya :) Oyun hamurlarından kostüm yapıyoruz onlara ama asla Dana'yı kullanmıyoruz çünkü hamur kokabilir. Oysa hamurun kokusu yok gibi birşey ancak kokulara karşı hassasiyetin devam ediyor.

Sonraa oyuncak bebeğin Ayşe ile konuşmalı oyunlar oynuyoruz. Tabi ki Ayşeyi ben hareket ettirip konuşturuyorum. Her şey yapıyoruz ayşeyle, okula gitmek, parka gitmek, otobüse binmek, sohbet etmek... gibi çoğunlukla fazla malzeme kullanmadığımız hayali oyunlar bunlar. Mış gibi davranıyoruz, elimizde olmasa da bazı nesneler varmış gibi, hayvanat bahçesine gitmiş gibi, havuzda yüzüyormuş gibi... Bu oyunlarda hayal gücün iyi çalışıyor ve teatral yeteneklerin gelişiyor.

Bunlar dışında elbet masa başı oyunlar da var. Boyamalar, stickerlar, hamurlar, kes yapıştırlar vs. Fakat son günlerin en önemli oyunu süper kahramancılık. Tam bir süper kahraman hastası oldun çıktın. Artık neredeyse hiç kızsal şeyler giymiyorsun. Bu gün okula giderken üzerinden tam 4 gündür gece gündüz çıkarmadığın Buzz tişörtün için ağladın. Çıkatmıştım, yine giydirdim :( Spiderman ve Buzz favorin, diğerlerini de biliyorsun ama ben senşn kadar iyi bilmiyorum bak. Bütün gün pelerin işlevini gören bir tülbent omuzlarında, uçup duruyorsun. Spiderman olup hiayt sesleri eşliğinde karşılıklı dövüş yapıyoruz. Kollarımız bacaklarımızı sallıyor, birbirimize temas etmeden dövüşme hareketi yapıyoruz. Arada kendini yere atıyorsun (düşmüşsün) sonra kalkıp dövüşmeye devam ediyorsun. Koltuklardan atlıyor, bir oraya bir buraya sıçrıyorsun. Ben seni bacaklarından tutup ters çeviriyorum ve örümcek adam gibi ters durmuş oluyorsun. Dövüşme esnasında avucunun içinden ağ fırlatıp beni ağlara sarıyormuşsun. İşte böyle oyunlar. Genelde kurgu sana ait oluyor, ben zavallı figüran rollerindeyim :)))

Tüm oyunları yazsam bitmez, zaten kafamı da toparlayamıyorum ama arada severek seyrettiğin oyuncak tanıtımı yapan youtube videolarından esinlenerek çektiğimiz videoyu paylaşarak bitireyim mektubumu. Bu puzzle ları yeni almıştık, sen de videodaki çocuklar gibi onu tanıtmak istedin. Burada fazla konuşmuyorsun ama bu videolardan ingilizceni geliştirdiğini ve daha çok konuştuğunu söyleyebilirim. Genelde surprise diye bağırıp ardından let's open it diyorsun. İngilizcesini sana hiç öğretmediğim kelimeleri biliyor ve söylüyorsun arada, özellikle Chanthal (babysitterımız) varken. Onunla ingilizce konuştuğumuz için sen de ingilizce katılıyorsun.

Seni çok seviyorum ve hep sana bakıyorum bitanem. Video burada

Çoğumuzun kulağına çalınmıştır, gebelikte bazı işaretlere göre cinsiyeti tahmin etmek mümkündür. Bunların çoğunun belki bir bilimsel temeli yok, belki de var ama bilmiyoruz, yılların tecrübesi ve gözlemiyle kulaktan kulağa yayılmış bilgiler. Kimine göre saçmalık kimine göre doğru, ben de kendi hamileliklerimi göz önüne alarak, bildiğim bazı inanışları incelemeye almaya karar verdim.

* çocuğun iki gözü arasında kalan burun bölgesinde, gri bir damar gözüküyorsa, arkası erkekmiş. Gerçekten kızımda ne zaman geçecek diye merakla beklediğim hala geçmemiş olan (2,5 yaş 2 aylık şuan) bir grilik var ve arkası erkek.

* çocuğun apış arası geniş ise arkası erkekmiş, bu da bizde tuttu valla.

Peki sizde durumlar nasıl?

Uzun zaman önce mikemmel annenin şu yazısını okuduğumda hak vermiştim (http://mikemmelanne.blogspot.nl/2013/12/mazeretim-vaaar-anneyim-benn.html) özellikle marketle ilgili maddeye. Kasada sıra beklerken o zamanlar daha küçük olan Helo'yu zaptetmek benim için büyük işkenceydi. Özellikle sürpriz yumurtalar için ağlarken, öndeki ve arkadaki insanların bakışları altında direnmek çok zordu. Alışveriş sırasındaki taleplerini geçiştirmek daha kolay oluyordu, sonuçta dilediğin kadar vaktin var ve insanlar acayip şekilde bakmıyorlar. Kasada ise durum daha zor bir hal alıyor.

Geçen hafta ne kadar sevinçliydim değil mi? Artık haftalar otuzlu rakamlara geçti daha hızlı geçecek diye. Gerçekten de hızlı geçti ta ki düne kadar. Son 24 saattir durumum fena.

Blog yazılarımıza link verirken adres çubuğunda çıkan adresi kopyalayıp yapıştıranlardan mısınız? Cıks cıks ne ayıp :) Şaka bir yana ben de uzun zaman boyunca link vereceğim bağlantıları almak için, o sayfayı yeni bir pencerede açıyor, adresi kopyalıyor ve yapıştırıyordum. Fakat sağ mause tıkında yukarda görüldüğü üzre bu işi yapmanın kolay bir yolu var. Kendi blogunuzda olsun başka bir sitede olsun, sayfanın herhangi bir yerindeki linke sağ tıkladığınızda, bağlantıyı kopyala (copy link address) çıkıyor. Buna tıklayınca o adresi kopyalamış oluyoruz. Yazınıza link verecekseniz doğrudan bu adresi yapıştırarak kolayca yapmanız mümkn. Ayrı sayfada falan açmaya gerek yokmuş :)

Ben eski yazılarıma link vereceksem arşivden o yazıyı bulup (yukardaki resimde görülüyor) onun adresini alıyorum tamam. Tavsiye ederim.

Geçtiğimiz haftalarda yoğun bir okul arayışına girdik Helodünya için. Evet daha 2,5 yaşında olmasına rağmen. Meğer geç bile kalmışız. 4-12 yaş arasını kapsayan ilk öğretim için başvurular 2 yaşında yapılıyormuş. 

Hamileliklerimin ikisinde de aşerme olayını  neredeyse hiç yaşamadım. Aşermenin bilimsel açıklamasına göre, eğer vücutta ihtiyaç duyulan vitamin, mineral vs ne olursa, beyin bunu farkeder ve ilgili yiyecekleri talep edermiş. Yani aşermek bu açıdan bakınca gayet olumlu bir şey; vücudunun düzgün çalıştığı anlamına geliyor. İhtiyaçlar saptanıyor ve giderilmesi için böyle bir arzu doğuyor, şahane. 

Nihayet 20li haftaları bitirdik bugün ve rakamlar 30'a dönüyor çok mesudum. Doğrusu her ne kadar şikayet edilecek bir durum yaşamasam da (Allahıma şükürler olsun), hamilelik süreci bana çok uzun ve sıkıcı geliyor. Sonrası daha güzel sanki. İlk gebeliğimde de böyle hissediyordum bunda da aynı şekilde. Bu günlerde ise sabırsızlığım yine gündemde :)

Son birkaç haftadır moralimdeki dalgalanmalar bu hafta son buldu ve kendimi daha keyifli hissediyorum. Fiziksel olarak yine yoruluyorum ama moralim iyi olunca amaaan yatınca geçer elbet deyip kafama daha az takıyorum. Her ne kadar sırtımda ve belimde ağrılar şeklinde kendini gösterse de... Fakat bu haftalarda kafam uçmaya başladı artık. Ne yapacaktım, ne yapmam lazım, dün ne yapmıştım, haftasonu nereye gitmiştik hatırlayamıyorum. Böyle olunca da bebek hazırlıklarına dair tüm işler hala beklemede. Bugün artık kendime geleyim diye bir liste yaptım yoksa unuta unuta yolun sonuna gelmem mümkündür :)

Geçtiğimiz cumartesi buradaki türk arkadaşlarımızı kahvaltıya çağırdım. İnstagramda gördüğüm gibi şımşıkıdık sofra hazırlayamadım ama hergünkünden daha özenli bol çeşitli bir kahvaltı hazırlamak çok iyi moral ve gaz verdi doğrusu. Birazcık yoruldum ama olsun, bazen insanın isteyince yapabileceğini görmeye ihtiyacı oluyor, saldıkça daha da salınıyor. İçimde yatan misafir gelmeden önceki Türk kadınının gücünü yeniden keşfettim ;)

Gelelim Nova oğlana, maşallah hala kıpır kıpır, aman ben pozisyon alayım da ablam gibi annemi kızdırmayayım diye düşünmüyor hiç. Günün her saatinde farklı bir bölgede, farklı bir şekilde yatıyor. Mesela şu anda sağ tarafımda, kafası yukarda ayakları göbek deliğine yakın bir yerlerde. Yarın ebe kontrolümüz olacak bakalım ne diyecekler pozisyonu konusunda.

Bu hamileliğimde göbeğin yapısı şekil itibariyle oldukça farklı ilerliyor. Gerçekten erkek çocuklarında karın daha sivri oluyormuş. Siluet olarak önden ve yandan durduğumda fark belli oluyor. Ön siluette neredeyse hiç göbeğimin olduğu belli değil ama yan dönünce devasa bir şekilde ortaya çıkıyor. Bir de göbek ilk hamileliğe göre daha aşağıda. Meğer ikinciler öyle olurmuş. İlk gebelikte göğsün hemen altındaydı şişkinlik bunda ise göbek deliğim civarı ve onun altında. Bebeğin aşağı inme zamanı geldiğinde (ilkinde bunu yaşamadım, hiç inmemişti çünkü) ne olacak merak ediyorum.

Baby Center'dan hem kızım için hem hamilelik için mailler alıyorum. Bazıları gerçekten kaydetmeyi isteyeceğim bilgiler içeriyor. O kadar dolu bir site ki sonradan unutuyorum veya neredeydi acaba diye aramak zor oluyor. O yüzden bugün gelen maildeki linki buraya kaydetsem iyi olacak, hem belki başka annelerin de işine yarar:

İhmal edilemeyecek semptomlar için bir liste yapmışlar. Çocuğun yaş aralığına göre bunları işaretleyince ve olası hastalıkları listeliyor. Linki de burası http://www.babycenter.com/symptom-guide?scid=preschooler_20141111%3A5

Dilerim çocuklar hiç hasta olmasın tabi ama bu bilgiler de lazım olabilir.

•  4-5 zincir çekip bir halka yapıyoruz ve içine 12 trabzan dolduruyoruz. (1.sıra)
• sonraki sırada her trabzanın üzerine çift batarak iki trabzan yapıyoruz (2.sıra)
• 3. sırada bir trabzana tek, bir trabzana çift trabzan yapıyoruz. Yani bir atla bir çift yap.
• 4. sırada iki trabzana tek, 3. ye çift doldur. Yani iki atla bir çift yap.
• 5. sırada aynı mantık üç atla dördüncüye çift doldur.
• 6. sırada dört atla, beşinciye çift doldur

• 7. sırayı arttırmadan düz beyaz ördüm
• 8. sırayı arttırmadan mavi ördüm
• 9. sırada trabzan değil sık iğneye geçtim. Bir beyaz bir yeşil ve yine bir beyazdan oluşan üç sık iğne sırası bir trabzan sırasına eşit yükseklikte oldu. Bu yüzden onu tek sıra gibi düşünebiliriz.
• 10. sırada yine mavi bir trabzan yaptım.

En son yazdığım yazıyla ilgili (  http://ge-ce.blogspot.nl/2014/11/an-carpmas.html)  biraz daha açıklama yazmak istedim. O yazıda asıl vurgulamak istediğim anı yaşamanın, kimi zaman hoş birşey olmayabileceğini söylemekti. Gerçekten de eğer yaşadığımız o an içinde, üzüntü, kızgınlık, hastalık gibi can sıkıcı durumlar varsa an'ın tadını çıkarmak gibi birşey söz konusu olamaz. Aksine belki de hoşa giden zamanları düşünüp, o sıkıcı an içinden uzaklaşmak en doğrusu. Bu durumda "anın tadını çıkarın" tavsiyesi "bulunmaktan hoşnut olduğunuz anın tadını çıkarın" şeklinde söylenmeli.

Üstadların tavsiyedir ânı yaşamak ve tadını çıkarmak. Günlük koşuşturmalar içinde sürüklenirken şimdiki zamanı farketmek çok çok zor. Tabi farketmek ile tadını çıkarmak farklı şeyler ama, tadını çıkarmadan önce o ân'da olup bitenleri farketmeyi öğrenmek lazım. Tüm duyuların ve zihninle ânın içinde kalabilmek.

Önceki hafta yazısına bakmasam kaçıncı haftada olduğumu unutacak yoğunlukta günler geçiriyorum. Gün içinde yapacak ve düşünecek çok şey var. Üstelik sanki hiç yol alamıyorum gibi hissediyorum. İlk hamileliğimde saatlerce bebek arabası, yıkanabilir bez, bebek yatağı nasıl olmalı gibi şeyleri araştırırdım. Şimdi eşim diyor mesela şu siteye bak indirim kuponumuz var, ama ben bakana kadar zamanı doluyor ve tam anlamıyla hiç inceleyemiyorum :( Bu hafta sonu da bu anlamda pek bir gelişme kaydedemedik. Baby Park isimli kocaman alışveriş merkezleri var Hollanda'da. Kaç haftadır gideceğiz gidemiyoruz. Pazar günleri kapalıymış ve her cumartesi de bir aksilik çıkıyor, darısı bu cumartesinin başına :)

Benim için anormal derecede uzun bir süredir yazmadım, yazamıyorum. Biraz depresif hallerdeyim bu aralar. Bir de çok yorgun hissediyorum. Biliyorum abartıyormuşum gibi gelecek ama gün boyunca gerçekten hiç oturmuyorum. Helo en geç 7 de ayakta. Oyun oynamak için zorladığında yere ve minik sandalyesine oturmalarımı saymazsak, arkama yaslanıp da belimi dinlendirdiğim tek oturma o uyuduktan sonra oluyor. Yani uyandığından yaklaşık 13 saat sonra!