İki ekmek aldııım eve gidiyooorum

Bebesi Pepee sevip de, ona gıcık olmayan anne var mıdır bilmiyorum. Helo çok şükür aşırı düşkün değil ama ben en başından beri hiç sevemedim. En gıcık olduğum ise birbirinin melodisi aynı, hiç bir şiirsellik içermeyen, bence kötü bir ses ile söylenen şarkıları. Yine de bir kaç açıdan faydalı olduğunu inkar edemem.

Bunlardan ilki şekiller olmuştu. Kızım zamanından çok önce yuvarlak üçgen ve kareyi öğrenmişti. Bir diğeri ise iki ekmek aldım şarkısı.

Bu şarkıyı öğrendikten sonra geliştirilebileceğini farkettim. Şu an Helo da kendi başına söyleyebiliyor ve söylerken benim ona yaptığım gibi kendisi yeni objeler ve sıfatlar türetiyor.

Şarkının orjinali şöyle

İki ekmek aldım/ eve gidiyorum / biri senin biri benim / iki ekmek aldım.

Biz ise burada ekmek yerine aklımıza gelen her objeyi koyuyoruz ve biri senin biri benim yerine de o objeyle ilgili sıfatları koyuyoruz. Bu yüzden temel sıfatları öğretmede çok faydalı oldu bizim için. Mesela şöyle

İki top aldım /eve gidiyorum / biri büyük biri küçük / iki top aldım....

İki elma aldım / eve gidiyorum / biri kırmızı biri yeşil / iki elma aldım ... Gibi

Neredeyse bütün sıfatları kullanıyorum söylerken. Yumuşak / sert , uzun / kısa , tatlı / ekşi ... Kızımın şu an bunların hepsini çoktan öğrendi ( çok uzun zamandır söylüyorum çünkü ) ama şimdi kendisi düşündüğünden onun için bir çeşit hafıza oyunu oluyor.

Bundan başka faydasını gördüğümüz bir diğer şarkı da, Canım Kardeşim'de geçen gözlük takmak çok normal şeklindeki şarkı. Orjinali şöyle

Tak çıkar tak çıkar / tak çıkar tak çıkar/ herkes gözlük takar / gözlük takmak çok normaaal

Bunun melodisini çeşitli eylemlere uyarlıyorum. Özellikle gözlük yerine kaka diyerek söyledim uzun zaman ki bunun çok faydası oldu. Kakasından hiç çekinmedi, tutmaya çalışmadı vs. Bir de bazen yaptığı hatalarda, bir şey döküp üzüldüğünde, yanlışlıkla kırdığında falan ilk etapta bir ne yapacağını bilememe haline giriyor. Bu oldu iyi mi kötü mü, annem kızar mı kızmaz mı şaşkınlığını farkettiğim zaman hemen şarkıyı söylemeye başlıyorum: 

"Herkes hata yapar / hata yapmak çok normaaal"

Veya 

"Çiş kaçırmak çok normaaal" şeklinde.

O zaman rahatladığını açık bir şekilde gözlemliyorum. 

Tuvalet eğitimi süresinde faydalı olduğunu düşündüğüm bir de tekerleme (söz dizisi gibi birşey) var bizim kullandığımız. Bunu ben bir gece "anne yemekler nereye gidiyor ?" diye sorduğunda uydurmuştum. Sayesinde vücudumuzun bazı kısımlarını da öğrendi. Parmağımla onun ağzını, boğazını ve karnını göstererek ve hafif de gıdıklayarak söylüyorum, çok hoşuna gidiyor. Şimdi aynısını kendisi söylüyor. 

Ağzımdan girdi (ağız gösterilir)

Boğazından geçti (boyun gösterilir)

Burdan aşağı indi (boğazdan mideye parmak kaydırılır)

Midene geldi (mide gösterilir)

Burdan aşağı indi ( parmak kaydırılır)

Popoya geldi (popo gösterilir)

Sonra kaka (veya çiş) olduuuu

Belki sizlere de fikir verir bu şarkılar

Sevgiler