2.Gebelik Günlüğüm İlk 11 Hafta

20 Subat'ta yazdigim ikinci cocuk sorunsalini cozdum yazisinin ardindan (http://ge-ce.blogspot.nl/2014/02/ikinci-cocuk-sorunsaln-cozdum.html) ikinci bebegi istedigime karar vermistim ama zamani konusunda onun bize "hadi anne ben hazirim, beni tum kalbinle cagir, gelecegim" demesini bekliyordum. Ve sonra o an geldi...

Ikinci hamieligim olmasina ragmen yine acemi hamileyim. Tamamen farkli bir ulkede ve sistemde gelisecek olmasi, saglik sistemi acisindan nelerle karsilacagim acaba endisesi doguruyor bazen. Ancak bu sefer en azindan kendime nasil bakmam gerektigini biliyorum.

Yazim cok uzun oldugundan devamini okumak icin tiklayiniz 


1 haziran pazar

Hamileyim :) 23 nisan son adet döneminin başlangıcı oldu, çok sevdiğim bir tarih, bundan sonra dr kontrollerinde hep bunu söyleyeceğim ne güzel.

Bu tarihe göre şu an 5 hafta 3 günlük hamileyim. 29 mayıs burada tatildi ve çoğu yer kapalı olduğu için test almamıştım ama eşim bir ara dışarı çıktığında almış, bir pakette iki adet olan bir test. Akşama doğru birini denedim. 1 dk 5 dk 15dk yarım saat derken testte ne tek ne de çift çizgi çıktı. Saatler geçti, diğer test çubuğunu harcamak istemedim ve binbir tereddütle denedim. Evet hemen çıktı iki çizgi, diğer çubuk bozuktu herhalde. Dila için yaptığım testte çizgiler pembe idi, bunda mavi çizgi çıkınca şaşırdım acaba erkek mi bebeğim.

Cumartesi günü hap aldım ve kullanmaya başladım, yine multivitamin ve dha alacağım. Öncesinde folik asit almamıştım ama hamile kalmak istediğim için elimden geldiğince dikkatli beslenmeye çalıştım.

Doktor kontrolüne 7-8 haftalık olunca gidiliyor diye duymuştum. İkinci hamilelik olmasına rağmen yine bilmediğim bir sistemde acemi hamile olacağım. Ne tuhaf. Bakalım bu sistem nasılmış yaşayıp göreceğiz.

Henüz ciddi bir belirti hissetmiyorum, yorgunluk ve mide rahatsızlığım yok. Bugün gündüz uykum vardı ama son iki gece dila ateşli diye yanında çok az uyuyarak durduğumdan uykum bundan olmalı. Hala atlamaya zıplamaya devam :) Yine de test yapmadan önce hamile olduğumu hissetmiştim. İlki, gördüğüm rüyaydı. Muhtemelen döl oluştuğu gece bir bebek gördüm rüyamda, bir daha da görmedim. Dila'da da gecenin bir yarısı aniden uyanıp hamileyim demiştim. Sonra göğüs ağrıları başladı. Hafif şiştiler ve uçlarının renkleri koyulaştı. İlk hamilelikte bu kadar hassas hissetmemiştim, belki emzirme sürecinden sonra göğüsler daha hassas oluyordur. Bir de şu kıpırtılar. Evet daha susam tanesi kadar olduğu için hissetmem mümkün değil hareketi, ancak bir hareket hissediyorum zaman zaman. Bunun rahim hareketleri olduğunu düşünüyorum artık. Çünkü Dila doğduktan sonra ilk günlerde sanki hala içerdeymiş gibi hareketler hissediyordum. Bunlar rahmin küçülme çabalarıymış. Şimdi ise büyümeye çalışıyor olmalı.

Bir diğer ipucu ise kızım. Dila bu ay ortalarında birden bire ben abla oldum demeye başladı, önceden ben büyüdüm derdi. Hala arada söylüyor. Acaba rüya mı gördü veya hissetti mi bilmiyorum.

Tek dileğim hafif semptomlu bir hamilelik ve tabiki sağlıkla kavuşmamız.

11 haziran çarşamba 7.hafta

Artık çarşamba günleri haftanın dolduğunu öğrenmiş bulunuyorum. En son yazdığımda 6. haftanın dolmasına birkaç gün vardı ve yeniden yazmadım o haftayı. Şimdi geçen on günü özetleyecek olursam hiç diyebilirim. Hala hamile olduğuma dair bir belirti yok. Bazı sabahlar midem pek iyi değildi, ancak kusma ihtiyacı duyacak kadar değil. Sanki gazım varmış soda içsem geçecekmiş gibi. Gün içinde de böyle anlarım oluyor ve bir şekilde  geğirirsem rahatlıyorum.

Aşırı halsizlik, yorgunluk vs de hissetmiyorum pek. Sadece eskiden çok az uyuyup yaptığım gece çalışmalarını yapamıyorum. Onları da kızımın gündüz uykularına kaydırdım. Yine çok olmasa da 6-7 saat gece uyuma ihtiyacım oluyor. Şimdilik bu yetiyor.

En önemli mevzu ise hala doktora gitmedik. Bu süreçte sistemi iyice anladık diyebilirim. Burada, riskli hamilelikler dışındaki tüm gebeleri jinekologlar değil de ebeler takip ediyormuş. Sistemi çok iyi oturtmuşlar, bunu ayrı bir yazı olarak mutlaka yazmalıyım. 7-9. haftalar arasında evinize yakın gebelik takip merkezlerinden birini arayıp randevu alıyormuşsunuz ve tüm süreci onların kontrolünde geçiriyormuşsunuz. Biz de bizim bölgenin kapsama alanındaki iki merkezi bulduk, birini seçip randevu alacağız önümüzdeki hafta için.

Web sitelerini incelerken ebelerin profillerini de okudum. Bir merkezin beş ebesi yanyana durup bir fotoğraf çektirmişler. Fotoğrafta beni rahatsız eden birşey vardı, düşününce hepsinin genç ve güzel, gayet formda ve 32 dişini göstererek gülümseyişlerinin beni rahatsız eden şey olmadığını anladım. Rahatsız olduğum bunların manken havasında olmasıydı. Bir ebe (ve aynı zamanda doulam olacak, doğumu yaptıracak) kişinin gülümseyişinin biraz daha yumuşak, daha anaç görünen, böyle yüzüne bakınca rahatlayacağım büyük bir güven duyacağım bir poz olması gerekirdi diye düşündüm :) Tabi ki bu bir önyargı olmuş oluyor, görünümden çok davranış önemli ama ben olsam web sitesine öyle bir foto koydurtturdum :) Ama galiba yine bu merkezi seçeceğim çünkü burda yeni tanıştığımız komşumuz Ayça da oraya gitmiş ve çok memnun kalmış.

Gün içinde ara sıra karnımı seviyorum ama en çok yatmadan önce aklıma geliyor. Bir de eski gebelik günlüğüme bakmam lazım rüyalar ne zaman başlıyordu. Bu sefer erken başladı sanırsam her gece rüyalar ülkesindeyim. Mesela bu sabah çok uzun zamandır aklıma gelmemiş olan eşimle ilk çıktığımız zamanlardaki hallerimizi gördüm rüyamda. Keyifle uyandım çok güzeldiiii.

18 haziran 8.hafta

Bu hafta gerçekten çok yoruldum, geçen çarşamba sabahı eşim tr ye gitti ve cts akşama doğru annesiyle döndüler. 4 gün boyunca sürekli helo ile ilgilenmek, geceleri uyuyamamak beni çok yordu. Gün içinde sürekli uyumak istiyordum ama bunun nedeni hamilelik de olabilir mi acaba diye düşünüyordum. Normal seyrine dönünce bu uyku halleri kalktı demek ki hamileliğin etkisi değilmiş.

Hala belirtiler yok ve seviniyorum elbette. Ancak ilk gebeliğimde olduğu gibi sabah kalkar kalkmaz aç karnına su içersem midem çok rahatsız oluyor, kusmam gerekiyor da kusamıyormuşum gibi. 

Bu hafta basında gebelik merkezini arayıp randevu almak istedik. Ancak taa 5 temmuza gün verdiler. SAT ni sorup hesapladılar telefonda ve ona göre 10 haftalık olunca çağırıyorlar. Helo'da slovakyada doktor arayışından dolayı doktor kontrolleri geç başladı diye üzülmüştüm, burda ise bir arayış olmamasına rağmen daha da geç olacak. İlk başta moralim bozulmuştu ama şimdi alıştım bu fikre.

İnşallah iyidir bebeğim zira çok fazla kendini hatırlatmadığı için acaba hala orda mı diye şüpheye düşüyorum. 

25 haziran 9. Hafta

Bu hafta enerjim biraz düşük. Sadece fiziksel değil psikolojik sanırım. Günler her gün aynı geçiyor, canım sıkılıyor, heyecan duyduğum işleri yapmaya dahi hevessizim, canım biraz tatil ve değişiklik istiyor sanırım. Tanıdığım herkes tatilde olduğu için de böyle etkileniyor olabilirim.

Hala kusma bulantı vs yaşamadım, sadece daha küçüldü porsiyonlarım. Canımın istediği şeyler oluyor bazen ama yemeye başlayınca da tıkanıp kalıyorum. Bir de nedense bu hafta bol bol salçalı ekmek yedim. Normalde hiç yemem aslında, canım hep onu istedi.

Eski gebelik günlüğü yazılarımı okudum da ilk kontrolüm 7 haftalıkken olmuş ve ben buna isyan etmişim o zaman geç diye. Şimdi ise günler geçmek bilmiyor daha kontrole çok var :(

Kendimi toparlasam ve ufak egzersizler yapsam iyi olacak. Bu enerji düşüklüğünün bir sebebi de o, yatınca sırtım belim ağrıyorsa spora ihtiyacım var demektir. Dolayısıyla yatsam bile ağrıdan dinlenemiyorum.

Bu hafta içinde bir kez karnım katlanmış şekilde dururken içinde bir kayma hissi duydum. Bebeğim miydi emin olamadım elbet ama bu da bir not olsun :)

2 temmuz 10.hafta

Bu haftaya horror haftası diyebilirim. Aman yarabbi ne yoğundu. Buna sebep ben de kaşınmış olabilirim veya hormonlar sebep bilemeyeceğim. Fiziksel ve ruhsal olarak çok yorgunum. 

Hollanda'da doğum ile ilgili bildiğim bazı şeyler vardı, işte bize verilen kitapçıklarda okuduklarım falan. Acaba google da kişisel görüşler var mı diye merak ettim ve ekşi sözlükte doğum ile ilgili değil de genel olarak hollanda sağlık sistemiyle ilgili şikayetleri okudum. Ve içim karardı :( Siz de okusanız bana hak verirsiniz ama bence okumayın daha iyi.

Daha doktora bile gidemedik (bu cts insallah) aklımda hep doğum anı. Rüyalarımda veya bilinçsizce yattığım zamanlarda kafamda hep senaryolar. Yok bunlar illa normal olacak diye zorluyor ve sezeryan dikişlerim patlıyor, yok evde doğum yapıyorum her yer batıyor, hastaneye gitsek kızımı kime bırakıcam, babası kalsa ben yalnız gitsem ya başıma birsey gelirse nolur şeklinde binbir deli düşünce oooof. Rüyalarımda da bir sürü kabus, deli gibiydi. Bir gece dilayı havaalanında kaybettim çılgına döndüm. 

Allaha sığınıp artık hayırlısı neyse o diyerek düşünmeyi bıraktım bir süre sonra. Bir de baktım süreç istediğim gibi gitmiyor gider istanbulda doğururum diye düşündüm, böyle de bir şansımız var çok şükür.

Hamileliğim hala belirtisiz hamilelik. Çok şükür bir rahatsızlığım yok, tabi bu onu unutmama sebep oluyor ve beni suçlu hissettiriyor ilgilenmiyorum diye. Ama sen içerde güzel güzel büyüyorsun dimi bebeğim?

Hamileliğin 1/4 ü bitmiş oluyor artık, ne tuhaf hiç geçmez sandığım günler geçiyor hızla.

Sonradan not. Dila uyurken biraz araştırdım da, sezeryan sonrası hamilelik riskli hamilelik grubuna giriyormuş ve midwife yerine dr kontrolünde oluyormuş. Du bakalım benimki nasıl olacak. Biraz rahatladım sanki.

9 temmuz 11. Hafta

Nihayet, sonunda, oh be, doktora ve tabi ki bebeğime kavuştum. Yazdığım gibi fazla belirtim olmadığı için acaba gerçekten var mı, orada mı, iyi mi diye düşündüğümü itiraf etmeliyim. Tabi orda olmasını tüm kalbimle istiyordum ama korkuyordum değilse diye. Ve nihayet gördük.

Cumartesi günü randevumuz vardı, 5 temmuz. Daha önce iki merkez olduğunu yazmıştım. Benim seçimim üzerine eşim randevu almıştı. Randevu saatine kadar evde öyle heyecanlıydım ki kalbim yerinden çıkacaktı sanki. Ne zamandır böyle heyecanlanmamıştım.

O gün hava yağmurluydu, fazla değil diye şemsiye almadım. Yolda bir çoğaldı ki göz gözü görmüyor. Arabadan indik bir süre yerini aramak için yürüdük. Meğer kapısı değişmiş, tam park ettiğimiz yerin karşısındaymış ama ne bilelim. Islandık tabi. Sonra bulduk ama bu sefer de kimse yok, orada alakasız biri var. Eşim konuşuyor ama yardımcı olamıyorlar. Kafası karıştı ve acaba diğer yerden mi randevu almıştım dedi. Tabi epey zaman geçti unutmuşuz. Sonra oraya gittik, çok uzak değilmiş araları Allah'tan. Meğer oradan randevu almış. O gün iki yeri de aramış biri cevaplamamış diğerinden almış. Hangisi emin değildi, sonunda bulduk. Epey bir gecikmiştik ama kimse yoktu başka. Hemen girdik. O zamana kadar yağmur, yanlış yer aksilikleri bayağı moralimi bozmuştu.

Bizimle görüşen kadın doktor değil, ultrason görevlisi. Zaten merkezde hiç doktor yok, ebeler var. O gün başka ebe de yoktu. Önce bilgilerimizi girdi bilgisayara, sonra ultrasonla baktı. O sırada 10+4 günlük olan bebeğimiz kafadan popoya 38mm ye ulaşmıştı. Kalp atışlarını duyduk, gelişimi haftaya uygunmuş ve evet gerçekten hamileymişim :) Ha bir de unutmadan söyleyeyim, jeli silmek için tertemiz beyaz bir havlu verdi, kağıt değil. Onun için ayrı bir sepet vardı oraya attım. Yıkayıp kullanıyorlar herhalde, ne güzel çok hoşuma gitti.

Dila da tüm süre boyunca yanımızdaydı. Doktor anneni muayne edecek, karnına bakacak dedik. O da izledi. Kalp atışlarında bu ne sesi diye sordu. Ben ne desem diye düşünürken, Cem annenin karnından gelen sesler dedi, inandı. Çünkü biliyor acıkınca falan karnımızdan sesler geldiğini :) Daha söylemeyi düşünmüyoruz ama arada biliyormuşçasına konuşmalar yapıyor.

O gün doktordayken çamaşırlar makinede kalmış, çıkarıp astım ama nasıl kokmuş nasıl. Hepsini yeniden yıkadım ama o kokuyu aldım bir kere ya burnumdan gitmiyor. Bu hamileliğin ilk istifrasını da sayesinde yapmış oldum ve tescilledim :)

Pazartesi günü yine randevu vardı, ebeyle bu sefer. Gencecik bir kız. Yanında gencecik bir kız daha vardı (ikisi de benden ufaktır) o da öğrencisiymiş. Hay allah. Bi de güzeller ki sorma. Bir sürü soru cevapladık. İlk doğumun sezeryan oluşu ve 14 ay emzirmeme şaşırdılar. Sezeryan ile doğum yaptığım için evde doğum yapma şansımı kaybetmişim :) hangi seçenek olursa olsun (daha belli değil) hastanede olacakmış. Bir risk olursa hemen müdahale etsinler diye.

Kan örneğimi aldılar, tansiyon ve parmaktan şekerimi ölçtüler. Şeker için hangi sayı aralığı uygun bilmiyorum ama benimki 5.8 çıktı (yoksa 58 mi tam göremedim) çok çok iyi buldu değeri. Hafif beslenmeye devam etmemi vurguladı.

Güzel bir hamile kitapçığım oldu, bir sürü dergi broşür eşantiyon dolu bir çanta. Bu sürede yanımızda beklerken zor sabreden kızım, çantaya memnun oldu ve çıkarken bu doktor ablaları çok sevdiğini söyledi :)

Yakında ikili test için randevumuz var ve bir sonraki kontrol de bir ay sonra olacak. Ha sahi bu merkezin daha önce manken gibi olmaları sebebiyle eleştirdiğim merkez olduğunu da söyleyeyim, neyse ki şimdilik ısındım.

Bunların dışında bu hafta biraz daha enerjik hissediyorum ama hala tam değil. Bazı işler gözümde çok büyüyor mesela. Zaman zaman nasıl iki çocukla başedeceğim düşüncesi zihnime uçuşuyor hemen kıştlıyorum.  Daha bunu düşünmek için erken, Allah yardım edecek inşallah.