11 Ocak 2009 Pazar

# Dantel # Knitting

Vazgeçilmeyen Dantel


Ortaokul ve lise yıllarında uzun yaz tatillerinde annem "boş boş oturmayın dantel örün çeyizinize" derdi. O zamanlar istemeye istemeye başlar ama sonra hoşumuza gider elimizden bırakamazdık. Annem de her türlü elişini bilmesine ve çok becerikli olmasına rağmen terzi olduğu için bize çeyiz yapacak vakti olmuyordu. Biz de üç kızkardeş olarak hepimiz kendimiz yaptık dantellerimizi. Tabi düğün yaklaşacağı zamanlarda birbirimize de yardım ettik.

Üç kız kardeş içinde en küçük olan ben zamanın daha modern dekorasyon anlayışına sahip olması nedeniyle en az dantale sahibim. Ki yine benim her bir takımdan en az birtane var. Diğerlerini düşünün artık. Evimde daha çok spor dekorasyon hakim olduğu için fazla kullanmıyorum. Ama ilerde hayalini kurduğum vintage dekorlu bir evim olursa kullanacağım bende.

Resimdeki oda takımını sanıyorum lise 2 nin yazında yapmıştım. Genelde her türlü örneği gördüğümüz için bu bana değişik gelmişti. Hala da başkasında görmüş değilim bu deseni. Parçalar ve masa için geniş bir örtü olarak örmüştüm. Yaz tatilinde dayımın kızı ile oturup yarışarak örmüştük bunu.

Annem ve ablalarım benim dantel örüş biçimimi pek beğenmezler. Çünkü tığı alışılmışın dışında daha farklı tutuyorum ve bir türlü değiştiremedim. Dolayısıyla biraz daha gevşek oluyor ve herbir birbirinden farklı oluyor motiflerin. Yine de bir araya gelince hoş duruyor. Resimdeki dantelin kenar oyası ise doğaçlama orjinal deseninde farklı bir oya mevcuttu. Bu oya biçimini çok seviyorum ama. Eskiden ördüğüm bir hırkanın yakasını da böyle yapmıştım ve şimdi yeğenime ördüğüm pelerinin de uçlarına bundan yapıyorum.

19 yorum:

  1. Dantelleri bende pek sevmesem de bazen böyle dekorasyon içinde görünce hoşuma gidiyor. bu arada vintage dekorunu merak ettim. bir google yapayım hemen :)

    YanıtlaSil
  2. Ne guzel ellerine saglik ben sadece zincir cekebiliyorum :))))okadar beceriksizim yani :)

    YanıtlaSil
  3. benim evimde spor olmasına karşın annemin çeyizime yaptığı bir dolu hiç kullanmadığım dantelim var. aslında bakarsan bazen bunları nasıl değerlendirsem diye düşünmüyor değilim :) en son bebeğimin odasına renkli iplerden ufak bir örtü örmüştüm...

    YanıtlaSil
  4. aynen benim de dantellerim çekmecede duruyor.
    ben de motiflerden oda takımı örmüştüm :)
    pek anlamasam da :))

    YanıtlaSil
  5. Ben danteli çok severim. senin dantelinde çok güzel. Sevdiğim halde heryerim dantel dolu değil,dekorasyonun parçası halinde birkaç yerde kullanıyorum. mesela tepsi örtüsü olarak, nostaljik bir telefonum var ona örtüyorum,telefonluk olarak kullandığım.singer dikiş mak. ayaklarından yaptığım masanın üstünde,eve sıcak bir hava katıyor yani.Anneleriniz haklı...

    YanıtlaSil
  6. benimde rahmetli ananem yaptı bir dünya dantel, hiçbirini almadım, annemde duruyor. Bakalım ilerde bu dantelleri değişik şekillerde de kullanma şansı yakalarsak annemden geri alırım :)

    YanıtlaSil
  7. Eskiden hiç ilgilenmedim dantelle, babaannem anneannem sağolsun yetreince yaptılar, hepsini kullanamıyorum zaten. Benim dantellerimi sevgili anneciğim masa örtülerimde kumaşlarla kombinledi ve o şekilde kullanmak çok hoşuma gidiyor.

    YanıtlaSil
  8. Emeğinize sağlık dediğiniz çok doğru pek çok örneğe aşinayım fakat buna benzerlerini görmüş olsam da birebir aynısını evet hiç görmedim farklı örnek görmek hoşuma gitti :)

    Bu arada yemek bloğunuz da hayırlı olsun geçen gün yorum yazdım fakat blogculara kapalıydı yorum :(

    YanıtlaSil
  9. İşte benim dantel maceramla seninki tamda bu noktada buluşuyor annem boş oturma diyip elime tutuştururdu ipi tıgı bende öyle ögrendim.
    Hiç evlilik hayali yada gelinlik hayali kurmamış biri olarak neden böyle dantel sevdalısı oldugumu bilmeden örmüşüm hep okul yıllarımda, şimdi ise kullanmıyorum yine seninle aynı sebepden.
    Ama herşeyiyle yinede o yıllar dantel örmek bana zevk verirmiş anladıgım kadarıyla ve işte bu yüzden arada onları cıkarıp cıkarıp seviyorum ve belkide o günlere özlem duyuyorum :D
    Ahh çok efkarlandım :(

    YanıtlaSil
  10. Ne kadar beceriklisiinnn harika:) Eskiden dantelden hoslanmazdim ama simdi elemeginin kiymetini anladikca ve de sanirim yasim ilerledikce hoslanmaya basladim.Muazzam bir goz nuru...:)

    YanıtlaSil
  11. Nekadar artık pek kullanılmasada,modası geçti densede,çekmecelerimizde var dantellerimiz bende kendim örmüştüm dantellerimi,bir takımda kızıma ördüm ben kullanmam bunları kusura bakma diyor :)şimdiki nesilse hiç kullanmayı düşünmüyor galiba :)

    YanıtlaSil
  12. ne mutlu size, annem ben el işi yapmaya kalkıştığımda hep kızardı. kendisi çok güzel yapar ama bir kere olsun göstermezdi. bana boş işler bunlar derdi, ben de sinir olurdum. gerçi zamanla evimde dantel olmasını ben de istemedim zaten. ama bu şekilde yapabilmeyi çok isterdim. ben daha çok yün ile doğaçlama takılıyorum :))

    YanıtlaSil
  13. dantel bilen insan tığ işi örgüde yapabiliyor. benimde cehizimden kalan dantellerim var ama pek kullanmıyorum baklaım ne yapacagım onları?iyi haftalar sevgiler

    YanıtlaSil
  14. O yıllarda örmüş olmanıza rağmen çok güzel ellerinize sağlık.Dilerim hayalinizde ki eve de kavuşursunuz.

    YanıtlaSil
  15. anneciğimin özenerek ördüğü canım danteller kızlarıma hatıra olarak çekmecelerde bekliyor :)
    dantel değil de dantelden kalın iplerle örgü gibi örülmüş harika örtüler var onları daha çok beğeniyorum,bir ara eklerim....
    seninki de çok güzel ,eline sağlık...

    YanıtlaSil
  16. Gececim şu dantel olayını hiç beceremedim ben... Ama dantelin havası da bir başka dimi, çok şık duruyor. El örgüsü dantelin modası hiç bir zaman geçmez. Ellerine sağlık...

    YanıtlaSil
  17. Anneciğim hep yapmam için israr ederdi. Ama beceremediğimi düşündüğüm için hiç el sürmedim desem yalan olmaz. Pek sevmiyorum açıkçası..

    YanıtlaSil
  18. ))meşhurdur o anne sultanların boş durma elişini yap barii!!ikazları..ama nasıl da iyi etmişler değil mi..o günler elimize tığı şişi vs almasaydık bugün sadece başkalarının bloglarına içgeçirerk bakıyor olacaktık..annemi seviyorum)
    hıı kiş...evet yok böyle bişey)mutlak deneyin derim.

    YanıtlaSil
  19. O yıllarda bende komşu kızlardan özenir örmek isterdim.annemden tığ ve ip isterdim.sonra bende örmeye başladım.Bende kazık gibi sıkı örüyordum annem bu yıkanınca içiçe girer biraz gevşek ör derdi senin kinin aksine ama gevşek örmeyi beceremezdim.Canım ya o günleri yad ettim ne güzel günlerdi.teşekkürler.

    YanıtlaSil