Huzur..

Canım yazmak istiyor...

Biraz önce çocuklarla hep beraber yattık, biri sağımda biri solumda. Konuşa konuşa, öpe koklaya, şarkı söyleye söyleye uyudular. Kalbim huzurla doldu. 

Kızıma iki gün önce yeni bir çarşaf takımı aldım indirimden. İstediği unicornlu bir takımdı ama üzerinde taç resimleri vardı ve “glow in the dark” yazıyordu. Bir süredir glow in the dark eşyaları çok ilgisini çekiyor. Dün hemen yıkadım kuruttum, uyumadan önce pek parlamadı. Sonra babası keşfetmiş telefonun ışığını bir süre tutup bekleyince ışıldamaya başlıyor. Bu akşam yorganın her yerine ışık tuttuk, lambaları kapatınca parıl parıl parlarken sevincini anlatamam. Anne keşke bu Doğum günü hediyem olsaydı, sonra alsaydın dedi. Canım kızım.

Onlar kollarıma sarılmış halde ben birer elimle ayaklarına masaj yaparken uydurduğum bir şarkıyı söylüyoruz hep beraber. Aslında birkaç farklı şarkı var söylediğimiz ama içerikleri zamanla değişiyor. Şimdi uyku zamanı isimli şarkımızın şimdiki versiyonu şöyle:

Şimdi uyku zamanı

Bütün hayvanlar yattı

Kelebekler uyudu

Kuşlar da yuvasında

Minik kedi uyuyor

Annesinin koynunda

Atlar girdi ahıra

Yattılar samanlara

Daldılar rüyalara

Şimdi uyku zamanı.

Şimdi uyku zamanı

Bütün hayvanlar yattı

Sabah olunca yine

Gelir oyun zamanı

Tavuskuşu kümeste

Yatacak yer arıyor

Devekuşu kocaman

Ona yer bırakmıyor

Haydi kavga etmeyin

Beraberce uyuyun

Sabah olunca yine

Oyunları oynayın

Yıldızlar gökyüzünde

Pırıl pırıl parlıyor

Aydede çocuklara

İyi geceler diliyor

Haydi yatın çocuklar

Şimdi uyku zamanı

Sabah olunca yine 

Gelir oyun zamanı

Novacım bu şarkıyı başından sonuna eksiksiz söyleyebiliyor. Helocum ufakken türetmiştim ve sözlerini dönemin ilgi duyulan hayvanına göre değiştiriyordum. Yukarıdaki halinde giriş dörtlüğü eskiden beri aynı; atlı kısım, kızımın zamanından; tavuskuşu ve devekuşu oğlumun isteği üzerine yaratıldı; son kısım da yine eskiden kalma. Melodisi “Twinkle twinkle little star” ile aynı. Onun gibi söyleyebilirsiniz ☺️ Kendim uydurdum diye demiyorum ama ben bile seviyorum, uykuyu getirdiği ise defalarca ispatlandı :))

Bir diğer not etmek istediğim uyku rutinimiz daha var. Kızımın uykuya gitmeden önce hep söylediği birşey var. “Annecim seni pembe yıldızlara kadar seviyorum”. elimi 5 kere öper ve sarılırken gece yanıma gel der. Genelde ben kardeşini uyuturum çünkü. Bunu duyan oğlum ise hemen araya girer. Annecim seni mor ve de mavi yıldızlara kadar seviyorum. Hızlıca söylemeye çalışırken bazı heceler kaybolur, çok ama çok tatlı olur. Öpmeden duramam.

Bu gece birkaç saat sonra oğlum doğacak. Tam üç yıl önce. İnanması güç, nasıl geçmiş üç yıl daha dün gibi. Öyle güzeldi ki bu yılımız birlikte, sonrakileri heyecanla bekliyorum.

Geçende arkadaşımla konuşurken üçüncü çocuk mevzusu geçti. Dedim, bu güne kadar çocuklar hep ufaktı, biz daha çok fiziksel ihtiyaçlarını gideriyorduk, büyütmek için yedir, uyut, oynat, getir götür...Şimdi büyüyorlar ve onların beynini ve ruhunu besleyeceğimiz döneme giriyoruz. İşte bu dönemi sabırsızlıkla bekliyorum. Onlara güzel ahlakı öğretmeyi, aç beyinlerine doğru bilgiler ekmeyi, kültürü, coğrafyayı, tarihi anlatmayı, birlikte yapacağımız gezileri, kısaca bu yeni dönemi merak ediyor ve yaşamak istiyorum (Allah’ın izniyle tabi) Bir bebek daha olursa, onun ihtiyaçlarını gidermekle meşgul olurken, diğerlerinin bu dönemlerini kaçırabilirim, bu yüzden istemiyorum dedim. Bebek sevmek çok güzel ama, bunlar da çok çok güzel.

Sevgiyle...