5 Haziran 2016 Pazar

# Annelik # Annelşk

Çocuklu Aile Dayanışması


Her anne baba çok iyi bilir ki, çocuk sahibi olduktan sonra ne tatiller eskisi gibidir ne gezmeler... Değil dinlenebilmek, daha yorgun olarak dönmemek işten değildir. Fakat gezmeyi seven anne babalar yine de bu yorgunluğu göze alır, çünkü zaten evde de dinlenemeyecektir. En azından mekan değişikliği yapıp biraz rahatlamaya çalışır.

Çocukların yaşları yakın olacak şekilde bir veya daha fazla sayıda aile ile dostluk kurmak, tatile, pikniğe, ne bileyim ormana hayvanat bahçesine falan giderken hep beraber gitmek, restoranda beraber yemek yemek falan bence yapılabilecek en akıllıca iş. Fakat görüyorum ki insanlar bu tip birlikteliklere pek sıcak bakmıyorlar. Eh tamam birebir aynı kafada arkadaş bulmak, hele belli bir yaştan sonra, çok zor ama sen buna güçlerin birleşimi gözüyle bak canım kardeşim. Ha kafa dengi bir arkadaş bulursan ne âlâ lakin, sanma ki o kafaları denkleştirecek zamanın olacak.

Şimdi bizim durumumuzla örnek verecek olursam, çekirdek ailemizle bir yere gittiğimizde ben bir çocuğun peşinden, kocam diğerinin peşinden koşarken, biz ne dinlenebiliyoruz, ne de birbirimizi görüp iki çift laf edebiliyoruz. Fakat bizim gibi iki çocuklu başka bir aileyle gittiğimizde büyük çocuklar beraber oynuyor, küçük çocuklara ise anneler ve babalar sırayla bakıyor. Bu sırada çocuk bakmayan grup da oturup sohbet ediyor ve nihayet dinlenebiliyor. Daha ne olsun! 

Her anne baba bunun farkında olmasına farkında ama açıkça dile getirmekten kaçınıyorlar genelde. Sanki ben çocuğumun yükünü sana yıkacağım zannedilir diye korkuyor. Oysa her iki taraf için de durum aynı. Her iki taraf da bu tür bir desteğe eşit ölçüde muhtaç! Sanırım çekingenlikten bu tür organizasyonlar kolay kolay hayat bulmuyor :/

Açık olun, ortak çıkarlarınızı gözetin, güçlerinizi birleştirin ve biraz dinlenin. Benden söylemesi ☺️



7 yorum:

  1. Kesnlike katılıyorum
    Çocuklu ailenin halinden çocuklu aile anlar

    YanıtlaSil
  2. Üç aile ve toplam 5 çocuk olmak üzere bu tür buluşmaları sık sık olmasa da (büyüklerin çalışma saatleri birbirine uymadığından)yapmaya çalışıyoruz ve evet kesinlikle böylesi daha güzel..rahatlıkla bir araya gelinip yiyip içebilir sohbet edebilir gülüp eglenebilir insan kalabalık gözümüzde zahmet olarak yansıyor olabilir ama çocuklar birbiriyle ilgilenince ve eglenince mesele kalmıyor yorgunluk dediğin gibi zaten hep var çocuklar biraz büyüyen kadar da hep olacak.

    YanıtlaSil
  3. Katılmak ki hem de nasıl! Biz de bunu sık sık yapmaktayız. Çok daha rahat, dinlenmeye ve muhabbete daha çok imkan veren, bir de curcunayla zamanın nasıl geçtiğini anlamadığın tatiller, gezmeler oluyor böylesi. Birebir kafa yapına uyan arkadaş değil de; ebeveynlik tarzının yakın olduğu arkadaş önemli ama bak. Mesela eşimin kuzeni var, çok sevdiğim sohbetinden çok keyif aldığım bir kız. (İkimiz de Çocuksuzken de yakın arkadaştık hala öyleyiz) ancak annelik tarzlarımız o kadar zıt ki; çocuklarla birlikte takıldığımızda geriliyoruz :)) ben onun aşırı korumacı, çocuğunun etrafında dört dönücü hallerinden yoruluyorum; o benim rahatlığımdan tedbirsizliğimden bunalıyor. Hop oturup hop kalkıyor :) diğer ailelerle güçleri birleştirmek harika fikir ama uygulamaya koyacak insan bulmak gerçekten şans :)

    YanıtlaSil
  4. Biz de ara ara yapıyoruz, bence de çok mantıklı :)

    YanıtlaSil
  5. Ne güzel olurdu, keşke bloglar arasında böyle bir organizasyon olsaydı, uzak demez katılırdım...

    YanıtlaSil
  6. 70lerde özellikle Batı Avrupa'da ççok yaygın bir komün yaşam sistemi varmış, bir sürü insan bir arada yaşıyor, herkes herkesin çocuğuna bakıyor, çocuklar birlikte büyüyor, işblümü vs. bizim hippi kültürü dediğimiz şey. Eşimin teyzesi de çocuğunu bu şekilde büyütmüş. Bazen diyorum hani afrikalılar der ya bir çocuğu büyütmek için bir köy lazım diye, haklılar aslında :) Ama her zaman dipdibe de olmayacaksın, az mesafe, ama ihtiyaç anında süper :D

    YanıtlaSil