Her Annenin Kararı Kendine

Birkaç gün önce, sosyal medyadaki emzirme tartışmalarını okuduktan sonra o taşkınlıkla bir yazı yazmıştım. Ertesi gün okuduğumda yazımı biraz tarzımın dışında sert buldum ve kaldırmak istedim. O yazıma gelen bir yorum, benim gerçekteki düşüncelerime daha yakındı. Yazıyı kaldırdığım için yorum okunanaz hale geldi ve zahmet edip uzun uzun yazılmış olan yoruma haksızlık olmasını istemedim, buraya aynen alıyorum. Çok teşekkür ederim Beyza Aydın Baser,

Bu konuda herkesin ortak bir uygulama zorunluluğu varmış gibi yorumlar yapılması bana çok mantıksız geliyor. Kişi kendini nasıl rahat hissediyorsa o şekilde emzirmeli. Babanın yada kayınpederin yanında emzirme olayı için şunu söyleyebilirim; (buraya bir açıklama yazayım, yazımda annemin yıllarca babaların yanında emzirilmez dediğinden ve bunun pek de sorgulanmadan kafamıza sokulduğundan bahsetmiştim) ruh hali normal olan bir baba, elbette kızının bedeni hakkında farklı düşüncelere kapılacak değil. Lakin öyle tahmin ediyorum ki, görüp öğrendiğimiz hayat tecrübelerinden hareketle, kızının ve torunun rahatı için, böyle bir vaka ile karşılaştığı vakit bazı babalar bulunduğu yeri değiştirebilir. En basitinden kendi babamın bu şekilde davranacağını düşünüyorum. Bu durumda hemen abuk subuk düşünmenin bir manası olamaz elbette. Adamcağızın aklından geçen "kızımla torunum rahat etsin" mantığı neticede. Ben de babamı yerinden etmek yerine, gidip farklı bir odada bu işlemi gerçekleştirebilirim. Ha gideceğiniz oda çok sıcak olur, yada tam tersi çok soğuk, hem siz hem de bebek rahatsız olursunuz.. Bu durumda kendinizce bir üslup bulur (hafifçe yana dönersiniz, kendinizce kıyafetinizle veya bir örtüyle siper yaparsınız) ve işlemi tamamlarsınız. Buna hangi baba ne diyebilir? Bazılarının takıldığı nokta şu oluyor; böylesine doğal bir eylem için neden sakınıp üstümü başımı örteyim ki? Söyleyeceğim şey şu olur; normal zamanlarda çok sere serpe gezmiyorum babamın yanında ki hal böyleyken gezme durumunda olayım?

Kimi bayanın çok keskin kuralları vardır ve buna asla her ortamda her koşulda emzirmeye yanaşmaz, ona da saygı duymak gerek. Vücut onun sonuçta...

Ha kimisi de giyim konusunda serbest olmayı tercih eder, ortam da kendini çok germeyecekse -ve kendi de gerilmiyorsa- olduğu şekilde emzirir. Ne denebilir ki? Tercih onun. 

Emzirmek elbette çok doğal bir eylem. Duygusal bir bağı da var. Ama bunu en kutsal değer var sayıp, bazı ortamların kurallarını tamamen hiçe sayıp "istediğimi de yaparım, bana kimse karışamaz" triplerine girenleri de anlamıyorum açıkçası. İstanbul'un bir semtindeki parkla diğerindeki insan yapısı bu kadar farklıyken,çok kronikleşmiş şeylere kafa tutmanın manası yok bence. Hayat biraz da orta yolu bulmakta. Herkes "benim doğrum en doğrusu" kafasında gezerse, en küçük toplulukta dahi huzursuzluk son bulmaz (halimiz de maalesef böyle gerçi ama:( )