Kosice -3 Amsterdam +3

Bir süredir gündemimizde vardı yeni bir ülkeye taşınma mevzusu. Ancak bugüne kadar kendimi kaptırmamaya çalıştım her şey hazır olsa da. Daha önce tüm izinler çıkmışken konsoloslukta çıkan vize sorunları yüzünden Polonya'ya gitmekten vazgeçmiştik. Şimdiki durumda bizim ve ülkenin şartları daha farklı olsa da son ana kadar kendimi heveslendirmedim.

Slovakya bizim için miadını doldurmuştu. Son bir yıldır eşim başka işler arıyordu ve yılbaşına kadar iş başvurularına devam etti. Olursa olur olmazsa İstanbul'a dönüş yapacaktık. Zaten kızım doğduktan sonra gurbet daha zor gelmeye başlamıştı. Dönmeyi istiyordum ama Allah'a hep hayırlısı için dua ediyordum. Başka bir ülke olursa da en azından aynı şehirde havvaalanı olmasını, istanbula sık uçuşların olduğu bir yer olmasını diliyordum.

Yılbaşında türkiyede iken herkes soruyordu dönüp dönmeyeceğimizi. Ben de yeni yıldan sonra kesinleşeceğini söylüyordum ki umut vadeden bazı iş başvuruları yapmıştı eşim, yeni yıldan sonra belli olacaktı. Malesef hiç biri olmadı, hatta kesin dönmeye karar verdiğimiz için Cem kariyer.net deki özgeçmişini güncelledi yeniden.

Sonra bir gün eşime iş teklifi geldi. Daha önce de linkedIn hesabından teklifler geliyordu. Bu iş tam da istediği özellikteydi çünkü son bir yıldır özellikle internet güvenliği konusunda birsürü sertifika sınavına girdi ve geçti, bu alanda iş istiyordu ama pek de olmuyordu. Parasını mı yoksa sevdiğim alanı mı kriter almalıyım ikilemini yaşıyordu ve artık bakmak zorunda olduğu bir de çocuğu olduğu için para kısmı ağır basıyordu işler heyecan verici olmasa bile.

Bazı firmalar uzun vadede ihtiyaç duyacakları elemanları bir çeşit beyin avcısı ofislere devrediyorlar. Bu ofislerde çalışanlar o şirketin kriterlerine uygun eleman bulup onu razı edip şirkete kabul ettirirse adan başına para kazanıyor. Dolayısıyla bu iş bir ilan olarak eşimin görebileceği bir iş değildi. Firma ve şartlat bize söylendiğinde çok heyecan verici bulduk ama öncesinde bir çok aşama vardı.

İlk olarak 45 dakikalık online sınava girdi ki çok iyi notlarla sertifikaları almış olan kocacım zor olduğunu söyledi. Neyse ki geçmiş. Ardından bir saatlik telefonda teknik sorulardan oluşan sözlü sınav, ardından yüzyüze görüşmeli juri karşısında iki buçuk saatlik sınav ve sonunda hepsini geçip teklif sunuldu. Tahminimizin üzerinde fırsatlar sunduklarında ise çok sevindik.

Önce kontrat ve diğer resmi işlemler yapıldı, oradaki yabancılar merkezinden vizemiz çıktı ( yarın istanbuldaki konsolosluktan alacağız), bir nakliye firması ayarlandı geçen hafta eşim gelmeden önce eşyalarımızı verdi, Amsterdamda ev bulana kadar kalacağımız otel ayarlandı ve bütün bu masrafları firma üstlendi bizim uçuş masraflarımız da dahil.

Yani biz iki hafta önce Dila ile istanbula geldiğimizde bir daha dönmemek üzere ayrılmıştık slovakyadan. Ne kadar sıkılmış olsam da hüzünlü bir veda idi, orda hamile kaldım, bebeğim orda doğdu ve bir çok güzel anımız oldu.

Bu ülke ile henüz bir yaşında iken yaşadığı ikinci ülke ve üçüncü ev olmuş olacak kızımın, bazen bu hız acaba onu olumsuz etkiler mi diye düşünüyorum. Hakkımızda hayırlısı.

Bu hafta sonu yeni hayatımıza başlayacağız bakalım neler olacak. Daha önce turistik geziler yapmış ve beğenmiştik ama yaşamak ile gezmek çok farklı oluyor tabi ki. Yine de en azından türk bakkalları sayesinde nihayet daha zengin şekilde kızımı besleyebileceğim ve sabiha gökçene hesaplı pegasus uçuşları ile sık sık gelip gidebileceğimizi umuyorum.

Not: önceki yazıma gelen yorumlara çok teşekkürler çok iyi geldi. Dila iyileşti, ben hastaydım daha kötüleşti ondan sonra ama şimdi son demlerindeyim bitiyor ve galiba dila emmeyi bıraktı hep reddediyor bazen gece uykusunda nadiren kandırabiliyorum