Amsterdam'da İlk Günler

Şöyle bol fotolu bir post yazmak isterdim blogcum ama yok. Çoğunlukla evde çekilmiş fotolar var. Geldiğimizden beri hava kapalı ve yağmurlu. Doğru düzgün gezemedik. Yine dışarı çıktık elbette ama ya mecburi resmi işlemler için ya da market için.

Kaldığımız yer genelde iş plazalarının olduğu bir bölgede yüksek bir apartman. Yüzlerce rezidans dairesi var. Bölge olarak Amsterdam'ın güneyinde, Amsterdam Zuid metro istasyonu çok yakın. Plazaların arasından fazla güneş girmediğinden olsa gerek acayip soğuk ve rüzgarlı. 10 dakika yürüme mesafesindeki markete giderken daha alçak binaların olduğu bir yerleşimden geçiyoruz, orası daha ılık ve güneşli. Havalar ortalama 10 derece geldiğimizden beri, pazar günü 20'nin üstüne çıkacakmış o zaman gezeriz inşallah.

Yanımıza fazla kalın kıyafet almamıştık,  Slovakyadan ev eşyalarıyla birlikte kargolanan tüm diğer kıyafetler bir depoda bekletiliyor. Ev tuttuğumuzda oraya teslim edecekler. Eşim incecik bir montla işe gidip geliyor garibim. Dışarda insanlar hala kışlık mont ve atkı giyiyorlar. Dila'yı da kat kat giydirmek zorunda kalıyorum çıkarken.

İki eve baktık, ikisi de bahçeliydi. Kızım için öncelikli tercihimiz bu yöndeydi çünkü. İki ev de birbirinden güzeldi ama ilki biraz daha ufak ve sınırlı süre için kiralıkmış. İlanda belirtselerdi hiç gitmezdik ama yazmamışlar. O evde ön kapıdan çıkar çıkmaz çocuk parkı vardı. Öyle yakındı ki. Bir sürü evin ortasında bir avlu olduğunu düşünün kapıdan iki adım. Dila bayıldı. Çocuklar vardı parkta oynayan hemen peşlerine takıldı. Buradaki çocuklar slovakyadaki gibi soğuk değil, hepsi Dila'yı seviyor, elini tutuyor, öpmek istiyor. Yani bu güne kadar böyle oldu. O evden ve parktan ayrılmak istemedi, bayağı ağladı giderken. Aslında evi tutabilirdik ama bir süre sonra iyice alışmışken nasıl ayrılırız diye düşündüm, 10 dakika için bile bu kadar tantanadan sonra.

İkinci ev yine bahçeli ve çok şirin bir semtte yer alıyor. Konumu yine Amsterdam'ın güneyinde sayılır. Eşimin iş yeri havaalanına yakın dolayısıyla o civarda baktık. Bu evin yeri havaalanının kuzeyinde 15-20 dakikalık mesafede. Evi görmeye giderken (çok kısa sürede gitmemize rağmen) geniş yeşil alanlar, otlayan inekler, atlar falan gördük. Şehir içinde bunları görmek bana inanılmaz geliyor.

Bu evi de çok sevdi Dila, çünkü kocaman bahçesi var. Hem önde hem arkada, arka bahçesi kapalı, ön bahçesi avlu gibi. İlandan aldığım resimler aşağıda.

arka bahce

oda

banyodan bir görünüm, penceresi kocaman genelde burda banyolar aydınlık

çatı katı, biz gittiğimizde biraz daha topluydu langırtı falan bırakacaklar mı bilmiyorum, ama şahane oyuncaklar vardı dila oynadı

çocuk odası, bu odadaki eşyalar istersek kalabilirmiş. Ben kalsın istedim. 

Kızıma romantik beyaz bir oda yapmak istiyordum ama olmayacak galiba. Bu odadaki eşyaları inceledim çok kullanışlı. İnternette yatak bakıyordum ama ne beşik ne de karyolayı uygun bulmuyordum. Kızım çok deli yatıyor, genelde enlemesine, karyoladan düşmesi muhtemel. Beşik de artık büyüyeceği için istemiyordum (zira bir tane var zaten). İçimden geçen şöyle kocaman kare bir yatak olsa, fazla yüksek olmasa (kendi inip çıksın), kenarları da hafif yüksek olsa şeklindeydi. Bunu bir marangoza özel yaptırırım diye düşünüyordum. İnanamadım ama bu yatak tam da öyle. Kocaman ve neredeyse kare, yanda kapı gibi bölümü var. Biraz süslemeler yapıp kızsal bir havaya büründürürüm ben bu odayı :) Dolap da alçak, çocuğun kendi başına kullanabileceği gibi. Masa ve sandalyeler mutfağa inmişti. Dila oturdu, tepesine çıktı falan. Ev sahibi de onu çok sevdi, sonradan öğrendik bizi de kiracı olarak sevmiş ve evi vermek istemiş.

Genelde bütün ev ilanlarında aşırı modern mutfaklar görüyordum. Çok sevmeme rağmen takıntılı değildim ama şansıma bu mutfak country stilde :) Çok güzel, açık mutfak şeklinde (yine açık olmasını istiyordum, Dila gezinirken mutfakta işimi yapayım diye), ön bahçeye bakıyor.

Salondan bir görünüm. İlave eşyalar gelecek. Tv ünitesi, tv ve kanepe istedik, ev sahibi de kabul etti  alıyorlar. Ayrıca yatak odası da boştu onlar da alınıyor. Yine şansımıza kullanılmamış eşyalı bir ev oluyor.

Ne anlatıyordum nereye geldim. Daha anlatacak çok şeyim vardı ama diğer yazıya kalsın onlar da. Sevgiler.