25. Hafta Çatlamaya Hazır Bomba Gibiyim

Aynada kendime ne zaman baksam çalışma alanı kozmoloji olan bir fizikçi olarak yukarıda yazdığım soru aklıma gelir. Soruda karnımı pozitif eğrilikli bir uzaya benzettim ve evriminin son aşamasının ne olduğunu soruyorum. En başından beri karnım hep vardı, birçok hamile bayana göre daha büyük bir karnım olduğunu söylüyorlardı ama doğrusu pek de umrumda değil. Çünkü herkesin vücut yapısı farklıdır ve çok şükür karnım dışında diğer bölgelerim fazla büyümüş değil. Ancaaak şu sıralar öyle gergin hissediyorum ki daha ne kadar büyüyebileceğini aklım almıyor.

Belki biraz garip kaçacak ama hamile kalmadan önce yatağa yatıp karnımı havayla şişirdiğimde, karnım basket topu kadar kocaman olurdu. Eşim bunu nasıl yaptığıma hem şaşar hem de yapma sanki patlayacak gibi görünüyor derdi :) (Daha sonra ablamlara ve yeğenlerime aynı testi yaptırdım kimse benim kadar şişiremedi :/ ) Şimdilerde farkediyorum ki, karnımı şişirdiğimde eriştiğim maksimum genişlik şu anki şişkinlikle aynı boyutta. Dolayısıyla bu güne kadar olan genişlemede cildim fazla zorlanmadı, göbeğim hala içerde ve derim normal yapıdaydı. Son üç gündür daha kuruduğunu ve hani parmağınızı una değdirip birbirine sürtünce bir kuruluk hissi olur ya, karnıma dokunduğumda aynı hissi almaya başladım. Tamam dedim, maksimum noktaya geldik, herhalde bundan sonra çatlayacağım.

Çatlamamasını elbette tercih ederim ama bebekten önemli değil, gerçi yağlanıp kremlenmeye öyle alıştım ki, durmadan yağlı pehlivanlar gibi dolaşır oldum :)

Bu hafta genelde yine evden çalıştım. Arada dışarı da çıktım tabi. Hava hala çok soğuk ama daha kar yağmadı, daha doğrusu tutacak kadar yağmadı merakla bekliyoruz. Her yerde yeniyıl hazırlıkları çok hoş görüntüler verse de bu yıl öyle fazla heyecanlanmış değilim. Daha önce sözünü ettiğim makalem bu hafta içinde basılmış olabilir, işte onun haberi gelirse yeni yıl moduna gireceğim sanırım.

Sanırım baş aşağı geldiğinden beri, Helo'nun keyfi yerinde. Tekme tokat girişimleri azaldı, daha sakin daha uysal tekmeliyor artık. Genelde her iki yana ve sırtüstü de yatmama izin veriyor. Tabi bacak arama, göbek altıma yastık takviyeleri ile.

Yastık deyince aklıma geldi, şu ana kadar gittiğim tüm avrupa ülkelerinde olduğu gibi burda da yastık ebatları bizimkilerden farklı. Kocaman 90*70 cm boyutunda yastıklar. Bir de incecik, yatınca dümdüz oluyorlar. Çok sıkıntılıyım bu konuda. İkiye katlanmış halde kullanıyorum ama böyle şekli şemali kalmıyor, kırış kırış, içindeki elyaflar farklı yerlerde yoğunlaşmış acayip birşey oluyor. Ben de yatakta düzgün duran, şöyle kabarmış yastıklar seviyorum. Elyaf kumaş vs bulabilsem kendim yapacağım ama bulamıyorum. Böyle konularda çok dertliyim doğrusu, İstanbul'da olsam ohooo.

Herhalde vücudumdaki kan artışından olsa gerek, sürekli ateş basıyor, evde çok kalın giyinmiyorum. Böyle yüzüm kırmızı kırmızı oluyor ateşten. Bel ağrısı, sırt ağrısı gibi durumlar henüz olmadı çok şükür. Herhalde şu ana kadar olan büyümeyi vücudum taşıyabiliyor. Önceden yaptığım sporların karın ve sırt kaslarımı güçlendirdiğini sanıyorum.

Dün İkea'nın Alman versiyonu olan Kika mağazasına gittik. Daha önce yatak almak için ilk kez gitmiştim ve o zaman ev sahibi olduğundan keyfimce gezememiştim. Dün gidip bütün kısımlarını gezdik. Gerçekten harika mobilya ve aksesuarlar vardı. Tabi önceliğimiz bebek beşiği ve komidin/şifonyer benzeri birşeydi. Henüz almadık ama bir ön araştırma yapmış olduk. Yine daha önce çokça araştırdıktan sonra bebek arabası için Hauck Malibu'ya karar vermiştim. Shop'n Drive modelini (yani sadece puset ve araba koltuğu) alacaktım ama Kika'da üçlü setlerin (puset, araba koltuğu ve portbebe) ikili setlerden de ucuza (slovakya ve almanyadaki en ucuz fiyata) satıldığını görünce ve üstelik dün de beğendiğim modelden bir tane kaldı diye bu fiyat üzerine bir daha indirim yaptıklarını görünce, alalım dedik ve aldık. Bizimki yeşil-turuncu renklerde ama ikimiz de sevdik.

Eve getirmek için, tüm parçaları doldurup bebek arabasını sürmemiz gerekiyordu, böylece kocacım pratik yapmış oldu, yalnız yolda biraz komik anlar yaşadık. Herkes arabada bebek olduğunu sanıyordu ve ben  yine hamileydim. Bir kere de otobüsten indirirken Cem biraz sert bir şekilde yere koyunca, binmek için bekleyen kadın bize çoook tuhaf gözlerle baktı, bebeğe nasıl muamele ediyoruz diye :))