Dün Triste'ye trenle 2 saat uzaklıkta olan Venedik'e gittim. Daha önce de gitmiştim, bu yüzden çok ilginç değildi benim için. Yine kalabalık ve sıcak bunaltıcıydı. Bu sefer daha önce fazla dikkatimi çekmeyen cam tasarımları inceledim. Gerçekten orjinal çalışmalar var. Venedik her köşesiyle sanat kokuyor ancak bazı yerler de kanalizasyon kokusuna karışmış. Belki gece ve nispeten boş olduğu bir halini daha çok beğenebilirdim. Yine de turizm açısından örnek alınmalı, müzeler, sergiler para basıyorlar.

Yine gün batıyor sensiz,

Kalbim uzaklarda, aklım sahipsiz.

İletir miydi bulutlar söyleseydim eğer?

Burada bir gönül var çarpıyor sessiz.

Bir önceki postta yazan dil İtalyanca'ydı. Burası da İtalya'nın fazla bilinmeyen bir yeri Trieste. Trieste turistik bir yer değil ama daha önce yazdığım bu yazıdan, bilimle ilgili olduğumu ifade etmiştim. Trieste'de bulunan neredeyse tek önemli şey ise burada bulunan bir bilim merkezi. Bu merkezin adından da (adı ICTP) hangi bilim dalıyla ilgili olduğum anlaşılabilir. Yukarıdaki resimler odamın balkonundan çekildi. Manzara çok güzel fakat iki gündür hava yağışlı ve kapalı. Resimler de o yüzden çok iyi değil. İlk resimde görüldüğü gibi çok yeşil ancak dik bir yamacın sonunda ulaşılıyor denize. O yüzden neredeyse hiç kumsal ve sahil yok. Kayalarla başlıyor deniz. Burada sahil şeridine beton dökmüşler plaj yapmak için. Bazı yerlerde karayolu denizin hemen kenarında ve insanlar kaldırımlarda güneşleniyor, yoldan arabalar geçiyor. Tabi güneşlenenler de neredeyse birşey giymiyor.

Trieste Venedik'e çok yakın, daha önce gitmiştim ama süresini hatırlamıyorum sanırım 1-2 saat sürüyordu trenle gidildiğinde. Eğer yine gidersek oraya ait resimleri de koyacağım. Gerçi eski resimlerim de duruyor ama. Venedik herkese rüya şehir gibi gelir. Ben gittiğim zaman çok sıcak ve bunaltıcı bir gündü. Kanallar kokuyor, kalabalık bunaltıyordu. Fazla hoşlandığımı söyleyemeyeceğim. Bu sefer gidersek belki beğenirim, bilemiyorum.