Dün okuduğum bu öykü öyle içime işledi ki, hem unutmamak hem de sizinle paylaşmak için buraya aldım. Keyifli okumalar...NİKİTA'ANNESİ, sabah erkenden evden çıkıp tarlaya çalışmaya gidiyordu. Ailenin babasıysa uzun süre önce esas işe, savaşa gitmiş ve geri dönmemişti. Annesi her gün babasının dönmesini bekliyordu, ama yoktu...

Oy oy oy...Nerden başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum blogcum, günler hızla geçiyor geçmesine de, biz de günün içinde resmen zamanla yarışıyoruz. Pandemi öncesi tempomuza döndük, hatta daha yoğunuz çünkü kendime çıkarttığım(ız) ekstra işler de vardı.Okulun açılmasının üzerinden 4 hafta geçti bitti. Bir önceki yazıda bahsettiğim...

Tam iki hafta önce bu gün Hollanda’da okullar açılmış, tüm çocuklar okula başlamıştı. Elbette dört gözle bekliyorduk çünkü tatildeki rutin bozukluğundan yılmıştık. Geç yatmalar, söz dinlememekler, sürekli tablet telefon, şeker-çikolata pazarlığı (sizin çocukların da tatilde huyu suyu değişiyor mu?) gibi...Çocukların okula...