KG9 ve KG10

Dun aksam cocuklarla sizip kalinca, gunluklerin ikisi de bu gune kaldi. Gunlerin evde gecmesine alismaya basliyoruz sanki. Hava bu hafta acik ve gunesli gorunuyor ama nedense geceleri eksileri goren dusuk sicakliklarda seyrediyor. Bu durumda disarida vakit gecirmek icin asiri bir heves hisstmiyoruz.

Bir onceki gun kizimin dogumgunu sebebiyle sallantiya ugrayan okul programimiz, dun de, kisa surecegini dusundugum el isi calismasinin uzamasiyla iyice aksadi. Fakat bugun azmedip toparladik, tabi ben de bu arada epey gerildim. Aksamustu tek basima cikip kisa bir yuruyus yaptigimda, garip ama nedense hic disariyi ozlemedigimi farkettim. Evde olmaktan memnunum ama hala kisisel zevklerime vakit kalmadigi icin pek de keyifli degil aslinda. Ne bir dizi izliyorum, ne bir hobimi yapabiliyorum. Kisa kisa aralarda elime aldigim kitabimi okumak icin can atiyorum. Soyle azicik uzun vaktim olsa, resim yapma videolari izlesem, biraz kendimi gelistirsem, gecen hafta uc ders yaptigim online derslerime devam edebilsem (hic yapamadim henuz), o kadar cok yapmak isteyip de yapamadigim sey var ki. Neyse saglik olsun, bir baska gun yaparim deyip avunuyorum.

Gecen hafta kizim jimnastik derslerini kendi kendine evde yapmaya calismisti ama tabi ki gercekte oldugu kadar disiplinli degildi. Dun ilk defa araliksiz 2,5 saat suren online calisma yaptilar evden Zoom kullanarak. Simdilik boyle devam edecekler. Yeniden bir duzene girmesinden oturu cok memnunum.

Oglum da kizim da hala evde olmanin tadini cikarma asamasindalar. Henuz sIkIlma belirtisi gostermediler. Hatta bu sabah oglum uyaninca oh bugun okul yooook diye sevindi. O anda oyle komik geldi ki dakikalarca kesintisiz gulduk.

Cocuklarin gunluk programlarını uygulamaya calismak, bir yandan da evin ihtiyaclarini saglamak icin kostururken saatlerin nasil gectigini anlamıyorum. Tabi ki yine hic bir seye yetisemiyorum. Ustelik evde oldugumuz sureci iyi degerlendirmek icin, bazı hedefler koymustum. Mesala artık ciddi bir bakıma ihtiyac duyan bahce citleyini boyamak, dolapları dokup ayıklamak gibi genis zamanlar isteyen isleri yapabilirdim. Ama henuz hic birine firsatim olmadı.

Size de oldu mu bilmem, bu surecin sonunda cevremdeki insanlarla aramizdaki iliskiler degisecek gibi gorunuyor. Gezi zamanında da boyle olmustu. Ozellıkle twitterda goruslerine tahammul edemedigimiz kisileri takipten cıkarıyorduk. Simdiki durumda, hala umursamazlar, bize br sey olmazcılar ve ya onceligini baska seylere verenler gibi, dusuncelerime uymayan, ustelik boylelikle halkın sagligini tehlikeye atanlara karsi ilgim de tahammülüm de azalmaya basliyor. Ve evet onların baskalarına karsı ne kadar hosgorusuz olmaya hakki varsa benim de onlara karsi hosgorusuz olma hakkim var.

Virusun hayatımıza yaptigi / yapacagi olumlu/ olumsuz degisimler uzun sure devam edecekmis gibi gorunuyor. Belki bu yaz yaz tatillerini unutacagiz, belki bir gun hersey normale dondugunde, normal artık bambaska bir forma donusmus olacak. Ama inanıyorum ki her kosulda insanoglu bir yol bulacak.