Novadünya 11 Aylık

Bu ay o kadar uzun geldi ki, bir önceki ayın yazısını okudum bu yüzden. En son nerede kalmıştık acaba herşey karmakarışık bu ara kafamda. Çünkü gerçekten çok yorgunum.

En son dişlerin zorladığından bahsetmişim, onun sancısı hiç bitmedi tüm ay zorladı ve hasta etti. Bu sabah damakta ufacık yarıklar gördüm ama daha ortada diş yok. Diş çıkarma döneminde kızım da oğlum da hep hasta oluyorlar, özellikle azılarda daha yoğun oluyor bu ki kızım azı ve köpek dişleri sürecinde geçirdiği ağır hastalıkla emmeyi bırakmıştı. Öyle ağır bir bronşit olmuştu ki nefes alamadığından ememiyordu ve antibiyotik  şurupları da içemediğinden (kusuyordu) iğnelerle iyileşmişti.

Ve aynısı Nova'ya da oldu. Neredeyse 15 gün ağır şekilde hastaydı: tıkalı burun, öksürük, göğüste hırıltı. Hiç yemek yemedi ve geceleri kucakta uyudu. Ve ilk antibiyotiğini almak zorunda kaldı. Tamamen iyileştikten üç gün sonra yeniden başladı, hala devam ediyor hafif de olsa. Bu yorgunlukta zayıf düşen bedenim de daha fazla dayanamadı ve ben de hastalandım. E evin diğer üyeleri de hastaydı zaten. Ayh yazarken fenalık geldi, şimdi hepimiz hafif öksürüklüyüz çok  şükür. 

Geçen ay yürümeye başladığını ama ara sıra elimi tuttuğunu yazmıştım, artık elimi de tutmuyor, dışarda, evde, her yerde kendi başına yürüyebiliyor, hatta koşma derdinde. Eşik yüksekliğindeki basamakları hiç tutunmadan inip çıkabiliyor.

Hasta olduğunda çok zayıflamıştı, nitekim aylık kontrolde iki ay öncesi ile aynı kiloda olduğunu gördük. Bir ayda aldığı kiloyu (evet almıştı farkediyordum çünkü) geri verdi :( Boyu da bir cm uzamış görünüyor.  Çok değil ama önceden fazla fazla olduğu için hala iyi durumda.

Bu ay bol bol bisikletle dolaştık, dışarda olmayı ve bisikletle gezmeyi çok seviyor. Giderken şarkılar söylüyor ve kafasını iki yana sallıyor :) Ablasıyla iletişimi de iyice arttı. Onun peşinde sürekli. Fakat önceki aylara nazaran ablası onunla daha ilgili. Oyunlarına katıyor, sabah uyanınca ve okuldan gelince özleyip sarılıyor, onu göremeyince hemen Eren nerde diyor. Sanırım ikisi de büyüyor :))

Uyku meselesine gelirsek bu ay hiç olmadığı kadar kötüydü diyebilirim. Neredeyse saat başına varan sık uyanmalı gece uykuları, dayanabilse hiç uyumayacağı gündüz uykuları var. Bu ay gündüz uykularında günde bir kere uyuduğu çok oldu. Fakat hala iki kez uyuyor diyebilirim ama bire düşmesi yakındır. Hafta sonları babası uyutuyor ve göğsünde yatırıp beraber uyuyorlar. Bir tek o zamanlarda uzun uyuyor ve haftalık uyku kontenjanını dolduruyor galiba :). Neyse bu da geçecek elbet.

Oturup oyun oynama gibi bir tarzı yok genelde, hep yürüsün, hep karıştırsın. Elinde koca süpürgeyle dolaşsın, ağır çekmeceleri açıp boşaltsın, kutuları kovaları kaldırsın derdi bu. Nadiren de olsa oturduğunda ona kitap okumaya, puzzle yaptırmaya, kutudan şekilleri atarken onları tanıtmaya falan çalışıyorum. Bu ay kutuların, biberon, suluk şişe gibi şeylerin kapaklarını kapamaya, oyuncakları kutunun içine koymaya, birşeyleri içiçe geçirmeye falan başladı. Minik nesneleri tutabiliyor, yürürken ayağıyla topa vurabiliyor, hep yatakta zıplayan ablası gibi yapmak için dizlerini kırıp yaylanıyor, o da zıplıyormuş ne var :)

Yaşına bir ay kaldığına hala inanamıyorum, zaman ne hızlı geçiyor, daha dün gibi doğumu. İyi ki geldin iyi ki bizim oldun bitanem...