25 Eylül 2015 Cuma

Bir Hobisi Olmalı İnsanın

Kendimi bildim bileli hobilerim var. Uzun süren-kısa süren, bir dönem sevilen-bir diğer dönem delirten çeşit çeşit şeyler icat ettim kendime. Hala da ediyorum, durmadan heves ediyorum, deniyorum, sevdiklerimi rutine dönüştürüyorum, sevmediklerime bana göre değilmiş diyorum.

İki çocuklu hayata geçtikten sonra bile hobilerimle uğraşmaya devam ettim. Boşa kalan az zamanımı onlara harcadım veya başka işlerin zamanından çaldım. Çünkü bu anlara delicesine muhtacım, eğer yapmazsam kendimi çok daha kötü hissediyorum. 

Geçenlerde bir arkadaşımla yazışırken ona kitap okuyup okumadığını sormuştum, cevap hayır vakti yok. Peki başka bir şey yapıyor musun hobi olarak diye sordum ve tahmin ettiğim gibi, hayır hiçbir şey yapmıyor. Sadece çocuk bakımı ev işleri vs. Ve bu arkadaşım hayatından bezmiş görünüyor.

Özellikle çocuklu annelere çocuk uyur uyumaz onun da uyuması tavsiye edilir. Ben ise çocuk uyur uyumaz hobinize koşun derim. Uyku bedeninizi dinlendirir ama ruhu dinlendirmez. Ve eğer o ruh daralmış bir ruh ise, ne kadar uyursa uyusun zinde hissedemez. Oysa kişinin kendisini rahatlatan sevdiği bir hobiyle meşgul olması, hem ruhunu hem de bedenini dinlendirir.

Bir hobiyle meşgul olmanın bir diğer faydası insanın kendiyle başbaşa kalmasına, iç dünyasına dönmesine fırsat tanımasıdır. İnsan olarak sosyal bir varlık olsak da, dengeli olarak yalnız kalmaya ihtiyacımız var. Kendimizi dış dünyanın karmaşasından soyutlamaya, gürültüsünden kaçmaya... Eğer yatağa sessizce uzanıp hiç birşey düşünmeden durabiliyorsanız bunu bir hobiye ihtiyaç duymadan da yapabiliyorsunuz demektir. Ama biliyorum ki bunu yapabilmek, kafamızdaki sesleri susturabilmek kolay değil. Oysa bir hobiniz varsa, onu zevkle yaparken diğer tüm şeyleri unutursunuz. 

Ne yapacağınıza karar veremiyorsanız bol bol deneyin derim, kendinizi kaptıracağınız, zamanın nasıl geçtiğini anlamayacağınız, zevk alacağınız bir hobi bulabilirsiniz. Bir hobiye başladığınızda yıllarca sürdürmeniz ya da düzenli aralıklarla yapmanız da şart değil. Canınız ne zaman isterse, ne kadar sürerse. Çünkü hobilerin amacı çıkan sonuçtan ziyade, size yaşattığı zamanı değerli kılmaktır. Elde ettiğiniz ürünün kalitesinin hiç bir önemi yok. Tabi kişiyi tatmin eden sonuçlar almanın hazzı da ayrıca güzel ama lütfen yaptıklarım birşeye benzemiyor diye hevesinizi kırmayın, süreçten keyif alıp almadığınıza odaklanın. Çünkü keyifli bir hobi sürecinin size kazandıracağı kazanımlar, ortaya çıkan üründen çok daha önemli.

17 yorum:

  1. Ne kadar doğru yazmışsın hobi insanın ruhunu çok güzel dinlendiriyo r bende kendimi bildim bileli devamlı bir hobim olmuştur. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de öyle, hobiseverler ayrıca birbirini iyi anlıyor :)

      Sil
  2. Kesinlikle! En çok sıkıldığım, en bunaldığım zamanlarda kurtarıcım oluyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de hobi aşeriyorum resmen sıkılınca

      Sil
  3. Hayatımın her döneminde hobilerim oldu, hiç vazgeçmedim. Hobileri olan insanlar daha umutlu, daha hayalci ve mutlu oluyorlar. Anne de olsa çalışıyor da olsa bir şeylerle rahatlamak gerekiyor. Elbette ki kimilerine göre kolay bir süreç değil ama bir şekilde kendine zaman ayırabilmek akıl sağlığı açısından çok gerekli. Ben sanırım hobilerim olmasa Cezayir'de bu kadar uzun dayanamazdım.
    Sevgilerimle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle canım ben de slovakyada özellikle akıl sağlığımı ona borçluyum

      Sil
  4. Çok guzel yazmıssın hobisi kesin olmalı insanın hem iyi gelir hem kendini tanır kişi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tabi insan kendinden kaçmıyorsa, ne çok kişi var dimi kendinden kaçan

      Sil
    2. isin kotusu farkinda olmuyor insan, bi dinlese neler cikar aslinda.

      Sil
  5. Evet katılıyorum. Ara verdiğim hobilerime geri döndüğümde çok daha enerjik hissetmiştim. Eski hobileri yanına vakit ayırabilince yenilerini eklemek de güzel. Ben de geçenlerde yazdığım bir hobi yazımı paylaşmak isterim
    http://mavinot.blogspot.com.tr/2015/08/bir-hobi-mi-edinsek.html

    YanıtlaSil
  6. Çok haklısın. Bir de en önemlisi ne biliyor musun. Çocuklar gece anne babalarıyla aynı saatte yatmamalı. Onlar yattıktan sonra karı koca sessiz ve başbaşa biraz vakit geçirmeli. İster dilm izkesin, ister karşılıklı bir kahve içsin. Kendine gelsin.

    Çocuklar küçükken puzzle halısı bulmuştum kendime, gece serip puzzle yapıp sonra toplayıp kaldırıyordum :-)

    YanıtlaSil
  7. Bir süre sonra doğum iznine ayrılacağım nasip olursa. Ben şu anda eve küçük çaplı bir yığınak yapmaya başladım bile; artık kumaşlar, etamin ipleri, dantel şeritler, vs. Hatta dikiş makinesi bile aldım:) Çevremden aldığım tepki genellikle "vaktin kalmaz onlarla ilgilenmeye" oluyor aslında. Doğru, pek fazla kalmayacak belki vaktim. Ama az da olsa canım sıkıldığında yapabileceğim şeyler olsun istiyorum elimin altında...

    YanıtlaSil
  8. Size hak vermemek elde değil. Ben de uzun zamandır ilk defa 20 günlük bir izin kullandım ve iznimin evdeki kısmında uzun zamandır ara verdiğim dikişlerime kavuştum. Hem de yaptığım bir işi arkadaşıma hediye götürdüm ve onun mutluluğunu görünce devam etmeye karar verdim. 3 saat boyunca televizyon karşısında bir diziyi takip edeceğime hem diziyi izleyip hem de işime bakabilirim.

    YanıtlaSil
  9. katılıyorum. benim de hep hobilerim oldu. fotoğraf mesela... çok sevmiştim, tekrar dönmek istiyorum. en uzun soluklu hobimse yazmak:)

    YanıtlaSil
  10. Bayıldım bu yazıya ben, ne güzel anlatmışsınız. Oğlum uyuduktan sonra daldığım boya işlerinden uykusuz kalıp, zinde kalktığım çok sabah bilirim :)

    YanıtlaSil
  11. Aynen katılıyorum, hobiler bir insanı ayakta tutar. Ne kadar yorgun olursam olayım eğer o akşam için bir proje tasarlayıp heyecanlandıysam oğlum uyur uyumaz başına otururum. Çok çeşitli şeyler denedim, arada daldan dala atlama şeklinde kah mutfakta kah masa başında kes yapıştırla bir şekilde yolumu buluyorum:) depresif takılan arkadaşlarımı da yapabileceği hobilere yönlendirdiğim ve mutlu olduklarını gördüğüm çok olmuştur. edinin edinin, hobi iyidir:)

    YanıtlaSil