Özenli Yemekler İçin Geniş Zamanlar Şart Değil

Yemek yapmayı severim ve genelde belli kalıplara uymam yemek yaparken. Elimdeki malzemelere göre kafamdan uydurabilirim. Ayrıca benim ve eşimin damak zevkimize uyan bir mekanizma var kafamda. Yiyeceklerin tat ve kokularına göre, hangileriyle iyi bir uyum yakalayacağını, hangileriyle olmayacağına dair bir içses gibi birşey. Bu yüzden tarife bağlı kalmadan pişirebilirim. Ancak tabi ki yeni tarifler keşfetmek hoşuma gider çünkü incelerken içine neler koyduklarına bakarak yeni fikirler ediniyorum. Bu açıdan buradaki markette verilen yemek dergisi çok ilgimi çekiyor, değişik malzemeler, alışılmışın dışında bileşimler olabiliyor.

Eşim çok uzun zamandır öğle yemeklerini evden götürüyor. Slovakyada da götürürdü ama düzensizdi burada ise düzene koyduk. İşyerinin yemekhanesinde tek türde yemek çıkıyor ve bazen uygun olmayınca aç kalıyor. Bu yüzden çözümü evden götürmesinde bulduk ki böylece hepimiz benzer şeyleri yiyip dengeli beslenebiliyoruz. Akşamdan kalan yemeği götürüyor olsa da, genelde hergün taze pişirdiğim için bazı arkadaşlarım buna nasıl yetişebildiğime şaşıyorlar.

Eşim öğlen yemeklerinde, yanında götürdüğü yemeğe ilave salata veya çorba alırken, servis yapan ahçı ile her gün konuşuyormuş. Adam benim yemeklerimi merak ediyor :) Bazen benimkilerden fikir alıyormuş. Bazı arkadaşları da bazen merak edip tadına bakıyorlar. Bir tanesiyle tanıştığımda bana ilk söylediği yemeklerimin güzelliği oldu. Eşime "karın yemekleri sevgiyle yapıyor" diyorlarmış :) Gerçekten ben de keyifle yaptığım zaman daha lezzetli olduğunu farkediyorum ve bu yüzden hep sevgiyle yapıyorum yemeklerimi :)

Diğer yandan biliyorsunuz ki ekim ayından beri haftada üç gün babysitter geliyor kızım için. Öğle yemeklerini çoğunlukla beraber yiyoruz (her gün değil ama onlarca kez yedi). Ve bu güne kadar ona en az üç çeşit yemek çıkardım, üstelik neredeyse hepsi farklıydı, kendini tekrar eden pek olmadı. Tabi kız buna şok oldu. Hem bu kadar çok çeşit olmasına, hem aynı anda birkaç çeşit yememize. Malesef çok kötü bir beslenme düzenleri varmış, annesi genelde yorgunmuş (çalışıyor), bir akşam makarna, bir akşam patates, bir akşam pizza gibi her hafta tekrarlayan bir rutinleri varmış. Öğle yemekleri de basit soğuk sandviçler şeklinde genelde zaten.

Ne yazacaktım... Hıım.. Özenli yemekler hazırlamak için çok zaman gerekmiyor ki iki çocuklu olmadan önce de zaten çok zamanım yoktu şimdi hiç yok. Dün akşam mesela aç kalmak üzereydik. Gündüz yapamadım ama eşim geldikten sonra çabucak besleyici bir yemek hazırladım. Tavuklu, kremalı peynir soslu makarna. Makarnalar pişerken bir yandan ufak doğradığım tavukları tavada pişirdim, bir yandan sosu hazırladım 15 dakkada hazır :) Bu gün gündüz de öğle yemeğim oldu alkolsüz bira eşliğinde :)

Bu akşam da şu ana kadar yaptığım en lezzetli et yemeğini yaptım. Dergiden esinlendim ama birebir aynısı değil, adını da bilemeyeceğim şimdi.

Dana biftekleri gündüzden düdüklüde haşlamıştım. Birkaç patates ve havucu da doğrayıp haşladım ayrı bir tencerede. Akşam etleri zeytinyağında hafifçe kızarttım ve roka ve sos eşliğinde yedik. Yani yine hazırlaması çok kısa süren bir yemek. (Ayrıca bşr çorba yaptım ve dünden makarna da vardı tabi) Bugün yemeğini almayı unutan eşim, işyerinde kanlı bifteğini yiyemeyince keşke ahçı bu yemeği görseydi diye beğenisini dile getirdi :) Buraya kadar yazdığım kadarıyla yemekte bir farklılık yok diyeceksiniz belki ama işin sırrı sosta :)

Bir limon sıkıp, içine zeytinyağı, dövülmüş sarımsak, nane, maydanoz, kekik, dereotu (hepsini kuru kullanıyorum ben), tuz ekleyip sosu hazırlıyoruz. Bunu hem ete hem sebzelere döküp yiyoruz. Biraz önce yememe rağmen şimdi bile ağzım sulandı bak :) Deneyin beğeneceksiniz