2. Gebelik Günlüğüm 22. Hafta

Pheew ne yoğun bir haftaydı böyle. Herhalde hamileliğim boyunca yaşadıklarımdan en yoğunu bu hafta olacak. Perşembe günü, dalamandan sabiha gökçene gel, valizlerle bir gece babannede kal, cuma valizlerle ananeye gel, onları hemen bırakıp ileri düzey ultrasona git, dönünce gece yarısına kadar valiz hazırla, sabah erkenden Atatürk'ten amsterdama uç. Sonraaa evde hiç birşey yok market alışverişi, valiz boşalt, tüm bunların arasında oyun oyna oyuncak topla. Salı günü Helo'nun yeniden okulu başlasın, biraz keyifsiz geçsin, ordan kızı al midwife kontrolüne git. Akşamına 2,5 yaşını kutla. Çarşamba yine okul, ev işleri, market ve bitmeyen çamaşırlar.. Üstelik annemde yarısını yıkayıp getirdiğim halde. Daha evi temizlemeye girişemedim bile, neyse ki eşim çıkarken her yeri temizleyip süpürüp kapıyı öyle kapamış. Çok şükür ben evde yokken evi dağıtan değil tertemiz yapan bir kocam var :)

Bütün bu hengame içinde Nova ile ilgili olanlara değinecek olursam, dünkü midwife kontrolünde onun sesini duymamızı ve Dr.Murat Bey'in önerisi üzerine erken gebelik şekeri testi için talebimizi iletmemizi sayabilirim. Bunun üzerine önümüzdeki pazartesi günü sabahı test olacağım, randevuyu aldık. Umarım sorun çıkmaz. Kontrolde ayrıca bebeğin şu an baş aşağı durduğunu (birkaç gün önce soldaydı) pek tabi ki daha çoook döneceğini söyledi ebe. Bir de doğum her ihtimalle hastanede olacağı için hastane konusunda ne yapacağımızı sorduk. O da yakın bir kaç hastane ismi verdi ve inceleyip seçin dedi.  Çalışacak dersler hiç bitmiyor :)

Daha önceki hafta yazdığım ayak şişmesi olayı geçti, herhalde sıcaktandı. Zira burda hava yeteri kadar soğuk kışlık paltolara bile geçtik. 

Karnımı olduğundan daha büyük hissediyorum, yataktan kolay kalkamıyorum artık. Geceleri çok tekmeliyor uyutmuyor fazla. Helo'yu uyutmak için ninni söylerken o da uyuyor ve sanırım ablasını çok seviyor. Onun yanında iken fazla tekmelemiyor. Mesela gece bazen Helo uyanınca onun yanına yatıyorum tekrar uyutmak için (yatağı kocaman 1,20x2mt), o zaman Nova da tekmelemeyi bırakıp uyuyor :) Bazen bu koca yatakta beraber uyuyacakları günleri hayal ediyorum, olur mu acaba? Ablası da onu çok seviyor, yanlışlıkla karnıma çarptığında farkedip seviyor hemen. Birkaç kere de Helo şöyle dedi, anne senin iki bebeğin var, biri karnında biri yatakta (o sırada beraber yatıyorduk). Tabi bu cümlede kendisini de bebek yerine koymuş oluyor, olsun bakalım, zaten ona ablalık rolünü biçmek istemiyorum hemen. Zaten annelerin gözünde çocuklar kaç yaşında olursa olsun hiç büyümeden kalan bebekleri, benim için de öyle. 

Bir de doktorun tavsiyesi üzerine hareketlerime daha dikkat ediyorum, biraz daha yavaşladım. Meğer ne kadar dikkatsiz ve fevri hareketlerim varmış, dikkat edince farkediyor insan.

Ve sanırım artık ciddi ciddi isim düşünsek iyi olacak, şimdiden biraz zorlanacağız gibi görünüyor, zira ne desek Helocum kabul etmiyor :)