Kızımın oyun hamuruyla oynama zamanının gelmesini dört gözle bekliyordum. İtiraf etmeliyim ki ondan çok ben oynamak için can atıyordum :) Sanırım dört aydır falan oynuyoruz hevesimi bolca aldım ve ne yazık ki Helo tarafından itinayla kaynaştırılmış hamurları ayırmaktan, kurumuşları yumuşatmaktan fenalık geçirmek üzereyim.

Farketmişsinizdir son zamanlarda daha sık yazı yazıyorum. Bunun nedeni telefondan yazıyor olmam ve artık işi iyice öğrendiğimden pratik kazanmış olmam. Bu telefonumu bir yıldır kullanıyorum ama uzun bir zaman blogger app yüklememiştim. Nedeni ise gerekli gereksiz aplikasyonlar ile doldurmak istemememdi. Sonuçta Safari (ve yüklediğim diğer tarayıcı olan Chrome) ile de yazı yazabiliyordum. Ancak onlarda yazı düzenlemek çok daha zor.

Bu sabah kızımı oyun grubuna götürürken jantsız birkaç araba görünce aklıma geldi yeniden. Slovakyada nasıl da yadırgıyordum. Orada neredeyse hiç bir arabanın jantı yok. Bunda kış/yaz lastiği geçişlerine sıkı şekilde riayet edilmesi ve 8 tekerlek için jant almanın masraflı olması da sebep. Ancak çok lüks arabalada falan jantsız kara kara tekerlekler öyle tuhaf duruyor ki, İstanbul'da pek görmediğimden çok şaşırıyordum.

Geleli daha dün bir bugün iki soluğu diş kontrolünde aldım. Benim titiz kocacım kendi randevusunu ben yokken yapmış benim randevumu da geldiğim ilk güne almış. Neyse ki bu sefer doktor azarlamadı da keyfim yerine geldi :)

Kızım bir süredir telefon ve tabletten youtube'u açmayı ve kullanmayı biliyor. Genelde bu anlarda sürekli başındayım ama bugün aklıma gelen bir konu beni oldukça huzursuz etti.

Geçenlerde yeğenimin sınava çalışması için yardım ederken ders anlatmayı ne kadar özlediğimi farkettim. O günün gecesinde uykuların arasındaki boşlukta aklıma geldi; ben ders çalışırken çoğu zaman soruları çözmezdim, sadece düşünürdüm, ve o bana yeterdi.

Çok iyi hatırlıyorum tatil için İstanbul'a gelmemizden bir gün önceydi ve valiz hazırlamakla meşgulken bir mail geldi posta kutuma. Atölye Radika'dan gelen bu mailde bana bir yeniyıl hediyesi göndermek istediklerinden bahsederek adresimi istiyorlardı. Doğrusu önce bir şaşırdım, bu tipte bir maili bu güne kadar neredeyse hiç almadım ve beni tercih edeceklerini hiç ummazdım :) Bunun bir sebebi bu tip organizasyonlara çok sıcak bakmamam da olabilir. Blogumda kimseden teklif almadan tamamen kendim deneyerek memnun kaldığım şeyler hakkında yazdığım birkaç tanıtım yazısı haricinde hiç tanıtım yazısı yazmadım ve genel olarak bu durumdan kaçınıyorum. Bu bloguma reklamları dahil etmek istemiyorum.

Bu yılbaşında ailemle bir arada kalabalık içinde kutlamak istemiştik ama kısmet işte aynı yerde olsan da ayrı olabiliyormuş insanlar. Her yılbaşında yaptığımız çılgın eğlencelerin hiç birini yapamadık. Bunlar dert mi hayır değil elbette, aklım fikrim kızımda iken başka bir şey yapma hevesinde olamazdım zaten.

 Günlerdir hastalığı sebebiyle baygın olan Helo, yılbaşı günü neredeyse tüm gün uyukladı, tüm gece onun yanında ayrı bir odada oturdum. Yeni yıla girdiğimizi bile farketmedim. Sık sık öksürdüğü için hiç rahat uyuyamıyordu (şimdi azalsa da hala devam ediyor ) ve ben de onu hiç yalnız bırakmadım, bağrını yırtan öksürüklerine çare olamamaktan kahroldum, sadece göğsüme yatırıp sıkı sıkı sarıldım, durmadan dua ettim ve daha zor şartlar altındaki anneleri düşünüp durdum... Yavrunun hasta olup da elinden hiç birşey gelmemesi öyle büyük bir kalp sızısı ki, daha büyüğünü idrak edememene ve sürekli şükretmene vesile oluyor. Allahım sen tüm evlatları koru.

 Kızımın yanında oturduğum günler ve geceler boyunca yaptığım tek şey kitap okumaktı. Öyle bir kitap çıktı ki karşıma zamanlamasının uygunluğundan mı yoksa gerçekten harika bir kitap oluşundan mı (diğer yorumlara bakılırsa öyle) beni öyle sardı ki, kafamda sadece kızımın ve kitabın olduğu hayal-gerçek karışımı bir hafta geçirdim. Kitap insanı içine döndürüyor, kahramanların karakterlerini okurken kendini sorgulatıyor ve bence asıl önemlisi kendimle ilgili çok şeyi çözümlediğimi sandığım halde -ki buna gerçekten zaman ayırır ve kafa patlatırım- bana hiç düşünmediğim bakış açıları sunuyor.

 Sizde de öyle olur mu bilmem, kitap okurken doğru zamanın gelmesi diye bir durum var. Bir kitabı farklı zamanlarda okuyunca farklı tadlar alırsınız. Tabi bir kere okunan kitaplar için bu ayrıma varmak zor ama onu da kitabın bizi sarıp sarmamasından anlarız. Akıcı şekilde ilerlemez, sıkılırız. Ben genelde bitirmeye çalışırım (yarım bırakamama gibi bir takıntım var) ama çevremde beğenip tavsiye ettiğim kitapları okumakta zorlanan biri olursa, onlara bu kitap için zamanın gelmemiş derim. Kendim ise, genelde bir kitabın içine kolayca dahil olduğumdan olsa gerek sıkılmadan okuyabilecek bir yol geliştiririm. Bunlar en teknik kitaplar olsa bile benim için sorun değil. Diğer yandan bir kitabın oluşturulmasındaki emeğin ne kadar büyük olduğunu kafamda canlandırabiliyorum ve en azından bu emeğin hakkını vermek istiyorum. Düşünsenize belki yıllar sürüyor yazılması ama bizim ona ayırdığımız birkaç hafta (saatleri sayarsak belki 3-5 saat) çok geliyor. Elbette ki yazılan her kitabı okumak mümkün değil fakat nedense bir kitapla yolumun kesişmesinin biraz mistik bir olay olduğuna inanıyorum. Aslında hayatımızdaki her olayda olduğu gibi.

 Lafı çok uzattım ama bahsedeceğim kitapla karşılaşmam da bence tesadüfi değildi. Geçenlerde yazdığım e-kitaplarla ilgili yazıma gelen bir yorumda, bir blog arkadaşım, kendi arkadaşının bu kitabı yazdığını ve internette e-kitap olarak bulunduğunu söyledi. O yorum gelmeseydi ben bu kitabı hiç bulamayabilirdim belki de bilmiyorum. Hemen bakamadım o sıra tatil hazırlıklarımız vardı ama başladığımda ise kopamadım, kızımın hastalığından ötürü mecburen elde ettiğim zamanlarda kesintisiz okudum ve yaklaşık 500 sayfalık ilk kitabı bitirip, ikincisini yarıladım. Ve kayboldum...

 Çok kitap okurum ama tavsiye ettiklerim fazla değildir. Fakat bu kitabı herkes okumalı, kesinlikle HERKES OKUMALI. Genelde bir kitabı okurken, olay ne kadar sürükleyici olursa olsun, sizi içine ne kadar çekerse çeksin, okuyunca biter bu durum. Fakat bu kitapta öyle değil, kitabı okurken kendi içinize yolculuk yapıyorsunuz ve çok şey farkediyorsunuz. Yani bende öyle oldu. Yazar kendi hakkında pek bilgi vermemiş, çok merak etmekle birlikte hayranlık da duydum. Eğer bu yazımı okursa, kendisine çok teşekkür ediyorum, bana çok şey kattı, minnetimi nasıl anlatsam bilemiyorum.

Kitaptan bazı kısımları alıntı yapmak istedim fakat o kadar çok ki altı çizilecek yerler, ayırmak zor. Diğer yandan okurken öyle dalmış oluyorum ki not etmeyi bile unuttum çoğu zaman, geri dönüp buldum yeniden.

 Son olarak e-kitaplarla ilgili düşüncemi söylemek istiyorum. Genelde e-kitap okumak hırsızlık veya emeğe saygısızlık gibi algılanır. Parayla satılan e-kitapların olduğunu da hatırlatayım ama bedava olanları da okuyanların yine kitap severler olduğunu düşünüyorum. Kitap okuyan kişiler her kitabı okur, basılı olanı da olmayanı da ve para vermekten çekinmez (şahsen ben kitaba çok para harcarım ve acımam da) ancak okumayan kişiler bedava da olsa zaten okumaz. Dolayısıyla eğer kitabı okuyacak ise doğrusu o hırsızlığı affedilebilir görüyorum. Yeter ki okusun insan. Diğer yandan bu kitapları toplayıp reklamları doldurup site/blog açan ve haksız kazanç elde etmeye çalışanlar oluyor. Bilinçli bir internet kullanıcısı olarak bu siteleri farkedip itibar etmeme konusunda duyarlıyım. Bundan başka mesela önceki yazımda verdiğim linklerden biri yayınevinin sitesiydi. Bazı yayınevleri kitapları ücretsiz e-kitap olarak sunuyor ve aynen bu yazıda bahsettiğim yazar gibi kendi kitabını bedavaya sunan yazarlar var. Neden bazı yazarların böyle yaptıklarını bazılarının yapmadıklarını bilemem, onlara sormak lazım fakat ben kendimi bedava veren yazarlara yakın hissediyorum çünkü ben de olsam öyle yapardım.

 Güneş Çavması'na gelecek olursak, bu kitabı e-kitap olarak okudum ama mutlaka elimin altında bulunmalı diyorum şuan. Ara sıra bakmalıyım, tekrar tekrar okumalıyım ve ilk fırsatta satın alacağım.

Siz de bu adresten okuyabilirsiniz: http://dokundum.com

Sitede kitap bölümünde kitabın birinci ve ikinci kısımları verilmiş. Videolar bölümüne ise inanamadım çünkü kitapta yer yer fonda çalan şarkılardan bazı fikmlerden bahsediliyor, bunlar sırayla listelenmiş. Büyük bir emek bayıldım.

Şimdi kitaptan altını çizdiğim bölümler: