Takip eden günlerde kendini geliştirmeye devam ettin. Uzun zamandır elimi tutarak yürüdüğün için vazgeçmen kolay olmuyor ellerimden. Hala beraber yürüyoruz gün içinde ( kendi başına da yürüyorsun ama tüm yürümelerini yalnız yapmıyorsun) , ancak babanla vardığımız kanaat o kiherhalde doğrudan koşmaya başlayacaksın bağımsız kaldığında.
Yalnız yürüdüğünde zorunlu olarak yavaşladığın için bunda hoşlanmıyor,ellerimize tutunup koşa koşa kolay yoldan hedefine ulaşmayj tercih ediyorsun. Bazen bu durum beni çok yorsa da şunun şurasında daha ne kadar elimi tutacaksın ki diye düşünüp sabrediyorum.
Bu temkinli hallerinin sebebi iki hafta önce çok korkutucu bir düşüş yaşamandı. Bedensel olarak hazırsın ama bu işin bir de duygusal boyutu varmış, işte o sıçramayı bekliyoruz hepimiz.
Yine de artık istediğinde gayet iyi yürüdüğün için bu ay bu konuyu yazdım. Yolun hep açık sonu hep aydınlık olsun kuzum. Hayat sana hep dikensiz, yokuşsuz ferah yollar sunsun inşallah.
Ben ve baban da sen her nezaman istersen elinden tutacağız canım.
Annen- İstanbul
Maşallah Dilaya..
YanıtlaSilcanım maşallah sana.. koca kız oldun artık yürümelere başladın sen.. ilk başlarda böyle yavaş yürümesi çok normal. kendine güvenmesi için zamana ihtiyacı var..hap doğru yollara at adımını kuzum..
YanıtlaSilyine cok guzel ozetlemissin herseyi.Ben uzun zamandir yazmiyorum aylik gelisimi sanirim artik yazamayacagim :) bu arada yurumeye baslasina cok ama cok sevindim , hep guzel haberlerini duyariz insallah hepp..
YanıtlaSilOyy maşallah kuzuma. sonunda yürüdü ha.
YanıtlaSilcanım hani böyle bazı şeyleri bekliyoruz ya sabırsızlıkla emeklemesini, yürümesini şuan biz konuşmasını mesela. hemen geçiyor o günler. bir sonraki adımı bekliyorsun. çok acaip bişi ebeveyn olmak,zaman filan :)
öperim 2nizi de.
çok güzel bir blog başarılarınızın devamını dilerim sizi takibe alıyorum . abduko
YanıtlaSil