Instagram ve Anlık Paylaşım

Uzun zaman önce bir yerde okumuştum, fotoğraf çekerken binaları, mekanları değil de anları çekin diye. Mesela bir tatile gittiniz, şehri değil bir cafede otururken keyif aldığınız bir anı çekin diyordu. Çünkü o tatile ait anılarınızın saklanması önemli olan. Zira bugün google maps de bile mekan görüntüleri bulmak mümkün.

O gün bu gündür buna dikkat etmeye çalışıyorum. Eskiden fazlasıyla börtü böcek çekmişliğim de vardır. Yalnız şu bloga baktıkça yabani hayvan fotosu çekme arzusu uyanıyor ama o da zor bir durum :)

Instagram'da genelde iki türde fotoğraf paylaşımı oluyor. Birisi benim sevdiğim ve daha doğal bulduğum "an" paylaşımları, diğeri de uğraşılmış kompozisyonların paylaşımı. Bu planlı fotoğraflar içinde beğendiklerim oluyor zaman zaman ama genelde pek doğal bulmuyorum.

Benim fotolarımda o an neyse olduğu gibi yansıyor. Daha iyi çıksın diye uğraşmıyorum. Zaten o anı yakalayabilmek bile zor olabiliyor özellikle Helo söz konusu olduğunda.

Mesela aşağıdaki fotoda hiç bir oynama yok. Evin hali neyse o :) Bu resme bakınca bana öyle çok şey ifade ediyor ki... Banyo kapısında bir türlü kaldıramadığım havlular (Diladan fırsat bulamamışım), kapının ardına asılmış poşet (yakında istanbula gideceğimiz için alışveriş yaptım hediye amaçlı, dolaba da kaldırmadım valize girecek, çok heyecanlıyım), Dila'nın üzerindeki yelek (yeni uyanmış ondan yelek var yoksa giydirmiyorum sürekli) gibi...

Bu durumda fotoğraftaki her ayrıntı her dağınıklık aslında bir hikaye taşıyor. Bu yüzden her daim derli toplu olan evleri eskiden beri ruhsuz bulmuşumdur. Hep derim bir ev mağaza vitrini gibi durmamalı, içinde yaşanmışlığa dair bir işaret olmalı. Mesela su içilip bırakılmış bir bardak, antreye asılmış montar... Dikkat ederseniz dekorasyon dergilerinde de bu tip ayrıntılar vardır.

Yine fotoğraflarda bebeğini mum gibi süsleyip resimlerini paylaşanlara özensem de düşünmeden edemiyorum. Bu çocuk acaba gönlünce üstünü kirletiyor mu, yeteri kadar eğleniyor mu diye. Elbette ki böyle fotoğrafların paylaşılmaması, olmadığı anlamına gelmez ama aklımdan geçiyor napıyım. Acaba bu bebeğin pasaklı halini de görür müyüz bir gün diye düşünüyorum.

İşte bizim kızın pasağı. Süslü halleri kadar pasağın dibine vurmuş anları da benim için çok değerli ve  paylaşmaya değer. Kimbilir ne pasaklı bir anne olduğum düşünülüyordur ama umrumda değil. Kızım mutlu, ben o mutlu olduğu için mutluyum daha ne olsun :)

Nice paylaşımlara.