ÜDeSe

Bu gün hiç işim yokmuş gibi sabahın köründe kalkıp uzak bir yere üds sınavına girmeye gittim. Daha önce yeterli derecede bir not almama rağmen kaşındım ve kendi kendime iş çıkardım.

Resimler dünden, eskitilmiş resim tekniğini kullanmak istiyordum ne zamandır, eski istanbul hatırası gibi olsun istedim.

Üds sınavı, üniversitede akademisyen olmak, yüksek lisans yada doktora yapmak için ösym nin şart koştuğu yabancı dil sınavı. Üç dil seçeneği ve üç program seçeneği var; sosyal bilimler, fen bilimleri ve sağlık bilimleri. Ben tabiki fen bilimlerinden giriyorum ama o kadar çok biyoloji, çevre, meteoroloji, jeoloji aklınıza gelebilecek her bilim ile ilgili sorular var. Fizik ise birkaç tane çıkıyor o zaman çok seviniyorum. İngilizce konuşulan bir ülkede yaşamak zorunda kalsam bile belki ömrüm boyunca ağzıma almayacağım terimler, kavramlar. Uff o kadar sıkıldım ki başım hala ağrıyor.

Neyse ki çok güzel geçti. Daha önceki notum (2,5 yıl önce girdiğim) 77,5/100 idi, şimdi doksanlı birşeyler alırsam süper olacak. Bu arada doçent olmak için gerekli barajın 65 olduğunu da söyleyeyim.

Bunları neden anlattım. Biraz lafı fazla dolandırdım belki ama İngilizce de geldiğim bu seviyenin nasıl olduğuna değinmek için. Ben ortaokula başladığımda dil için kura çekilmesi adeti devam ediyordu ve şansıma fransızca çıkmıştı. Hem orta okulda hem lisede (her ikisi de devlet okulu olduğundan çok iyi değildi ama) hem de üniversitede ilk yılda fransızca okudum. Üniversite 4. sınıfa gelip de yüksek lisans yapmayı planladığımda dilin eksikliği yüzüme çarptı ama kendi kendime biraz çabalayıp hazırlık okumak için gereken barajı geçtim. 2000-2001 yılınca 1 yıl hazırlık okudum ve o sürede grameri çok iyi öğrendim ve okuduğumu anlar düzeyde idim.

Daha sonraki yıllarda yavaş yavaş dinleme ve konuşma da gelişti. 2003 de girdiğim üds de 57,5 almıştım, demin yazdığım gibi 2007 de 77,5. Şimdi umuyorum daha yüksek olacak. Bu gelişmenin önemli bir etkisi evlendikten sonra neredeyse her akşam yabancı bir dizi/film izlememiz sayesinde oldu.

Aradan geçen 8 yıl sonunda dildeki ilerlememden memnunum, ki genelde fazla kullanılmayan unsurlar körelir, elimden geldiğince korumaya çalıştım. Bir diğer vurgulamak istediğim şey ise ingilizceyi 21 yaşından sonra öğrenmeye başladığım için aslında belli bir yaştan sonra zor olduğunun düşünülmesi çok da doğru değil. İnsan her yaşta yeni bir şey öğrenmeye açık olabilir. Yeter ki isteyin.