Yedi Tepe Anadolu

Bu yazımda hayran kaldığım bir kitabı tanıtmak istiyorum. Genelde elimde sürekli okuduğum bir kitap vardır ve şu ana kadar o kadar çok kitap okudum ki herhalde sayamam. Kimi zaman haftada iki kitap bitiriyorum, bu kitabı bir haftada bitirdim ama oldukça kalındı. Daha hızlı da okunabilir elbette. Yalnız kitaplarımı sadece işe gelip giderken okuduğumu düşünürseniz (ortalama 35 dakkalık yolum bir kısmı yürümeyle geçiyor) normal bir süre.

Bu kitap ilk çağlardan itibaren Anadolu'nun medeniyetlerini anlatıyor. Anadolu efsaneleri, Anadolu felsefesi ve Anadolu mimarisini ele alıyor. O kadar çok bilmediğim şey varmış ki şaştım şaştım ve tabi gurur duydum.

Kitaptan örnekler vermek istiyorum, ama o kadar çok ilginç mevzu var ki hepsini yazamayacağım. Bazı aklımda kalanlar şöyle.

İlk çağ medeniyetlerinde Anadolu devletlerinde yaşayanlar kültürel ve yaşam standartları olarak çok ileriymişler. Hatta filozoflar tek tanrı düşüncesinde birleşmiş ki, yunanistanda çok tanrıların olduğu döneme (zeus, eros, ...) denk geliyor. Halk entellektüel anlamda gelişmiş, bilimsel çalışmalar yapılıyormuş. Bu çağlarda yunanistan sefalet ve cehalet içindeymiş.

İlk bilimsel fikirler anadoludan yayılmış, Thales, Heraklitos gibi önemli düşünürler yetişmiş. Ancak nedense bunlar Yunanlıların Sokrates ve Platonu kadar ünlenmemiş. Kitapta bu düşünürlerin fikirleri karşılaştırılıyor ki bunlar Anadolulu düşünürlerin oldukça gerisindeymiş.

Yine ünlü düşünür Diojen Sinop'luymuş. Şu cümleleri aynen yazıyorum " Doğup büyüdüğü Sinop'ta tek mal varlığı olan elinde tası ile dolaşan Diojen günlerden bir gün bir çeşmenin başına gelir. Kendisinden önce bir çocuğun ağzını çeşmenin kurnasına dayayıp su içtiğine şahit olunca elindeki tasını, buna ihtiyacım yok diyerek atıp uzun seyahatlere çıkan bir Anadoluludur..... Atina'ya vardığında sükutu hayale uğrar. Kendi memleketinde bulamadığı kimi şeyleri bulma ümidiyle geldiği bu çorak şehirde konuşabileceği tek bir adam bile yoktur......Yaşlı Diojen yurduna, güzelim evine ve dostlarına sabırsızlıkla kavuşmayı beklerken bir gün elinde fenerle kendisini hiç anlayamamış olan Atina halkının arasına girer. Gündüz vakti elinde fenerle dolaşan bu Anadolulu garip adamın davranışının manasını soran Atinalı'lara Diojen'in cevabı "adam arıyorum adam " şeklinde olur....

Kitapta paylaşmak istediğim o kadar çok bilgi var ki, yazının çok uzamasını da istemiyorum. Mimari zenginliklerimiz, kültürel zenginliklerimiz ne kadar da çokmuş ve hiç kıymet bilmemişiz. Yazar da insanların bu konuda duyarlı olmasını istiyor haklı olarak, ancak bence yeteri kadar tanıtmak devletin işi. Hangi mimari eserin önünde ayrıntılı bilgi yazıyor ya da medyada yer alıyor. Yakın tarihimizde o kadar çok eser katledilmiş ki...

Diğer yandan bu kitabın üzerinde yazan fiyat 17.5 tl (ben orjinalini bir yerde tesadüfen gördüm ve 3 tl ye aldım) bana göre pahalı. İnsanların haberdar olması için okuması, okuyabilmesi için de alabilmesi gerekir.

Son olarak şuna değinmeden geçemeyeceğim. Gazanfer Özcan'ın vefatı beni de üzdü ve etkiledi. Bugün gazetede tören sırasında diğer ünlülerin (!) borcu olduğu için hasta hasta çalışmak zorunda kaldığına dair demeçleri yazıyordu. Sözde devlete sitem ediyorlar. Devlet de üzerine düşeni yapmalı ama bence şu anda birçok ünlümüz o masrafları birkaç geceyle öderdi. Ya da bir yardım organizasyonu düzenleyebilirlerdi. Birşeyler yapabilirlerdi işte. Malesef sonradan konuşmak daha kolay.

Tabi çalışıp kazanmak varken karşılıksız böyle bir yardımı kabul eder miydi bilinmez ama ... Allah rahmet eylesin.