Özellikle kızımda daha belirgin şekilde kendini belli eden inişli çıkışlı bir ilişkimiz var. Bazen can ciğer kuzu sarmasıyız, bazen kedi köpek. Oğlumla da muhtemelen benzer süreçleri yaşayacağız ama şimdi fazla hissedilmiyor. Belki de daha uzun saatler boyunca okulda kaldığında onda da başgösterecek.
Zaman zaman günün özeti yazılarında da paylaştığım gibi günlerimiz çok yoğun. Yine de bu yoğunluk içinde nefes alabilecek zamanlar bırakmaya özen gösteriyorum. Fakat bazen elimde olmuyor. Üstüste programlar, playdate’ler derken hafta içi hafta sonu hep dışarılarda oluyor ve birlikte zaman geçiremiyoruz çocuklarla.
10 gün kadar önce yine böyle haftalar süren yoğunluğun ardından kızım bir başka forma dönüşmüştü. Böyle diyorum çünkü gerçekten kendi karakterinden çok farklı davranışlar sergiliyordu. Kızgın, memnuniyetsiz, herşeye kolayca ağlayan, ufacık olayları aşırı büyüten, her an patlamaya hazır bir bomba. Bu durum tabi ki benim de sabrımı zorluyordu zaman zaman, durmadan kavga ediyorduk.
Sonra, bir hafta, okul iki gün tatil oldu. Öğretmenlerin çalışması vardı. O iki gün evde kaldık, haftasonu da ailece birşeyler yaptık. Huysuz kızım pamuğa döndü, yeniden cıvıl cıvıl güler yüzlü bir çocuk oldu.
Biliyordum beni özlemişti, beraber zaman geçirmeyi, beraber alışverişe gitmeyi, yan yana oturmayı, sohbet etmeyi. Günlük telaşlarda birlikte illa ki birşeyler yapıyoruz ama muhtemelen ona telaşsız zamanlardakinin tatminini vermiyor. İlgiye de sevgiye de doyunca çocuktaki fark çok bariz görülüyor.
Oğlum daha çok evde olduğundan onun depolarını hergün tazeliyorum ama kızımın pek düzenli olmuyordu, fakat muhakkak bunu hep hatırlamalıyım, zamanımızı dengeli programlamalıyım.
Bir anne olarak, tüm diğer anneler gibi, çocuğumun sağlığından güvenliğine, duygusal dünyasındaki dengeleri korumaya kadar o kadar hassas bir şekilde çalışıyor, sevgimizle büyütüyor, hayat yolunda yürürken her aşamada, her can kırığında yanında olmaya çalışıyoruz ki, ilgi ve sevgi depoları dolmamış biri tarafından en ufak bir zarar görmesini bile istemem. Kıyamam.
Eminim Leyla’nın annesi de ona hiç kıyamazdı. Öyle üzgünüm ki bunu ifade edebilecek kelimelerim bitti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder