Bu ayın en dikkat çekici gelişmesi elbette ki dişler. İlk diş 4 ay 8 günlüklen çıktı, hatta şuan epey uzadı, gülerken bile görünüyor fakat ikinci diş çıkmak bilmedi bir türlü. Dolayısıyla uzun zaman o dişin huysuzluğunu yaşadık ve nihayet ay dönümüne iki gün kala ikinci de patladı ve diğerine göre çok hızlı uzadı, şu an o da gayet belirgin.
Bu ayın çoğunda İstanbul'da ve son bir haftadır da Antalya'da geçti. Kalabalık bol gezmeli ortamda olunca, gezmeye fena alıştı Novacım. Artık ağladığında susması için kapıya çıkmamız yetiyor, şimdiden kapıdan dışarı çıkıldığını öğrenmiş durumda.
Dişler bol bol kaşındığı için herşey ağızda tabi. Bu arada bazı yiyecekleri de tattırmak zorunda kaldım, zira elimdeki herşeye saldırıyor, elimi tutup kendine çekiyor. Bu ay elini kullanma becerisi tamamen gelişmiş oldu, uzattıklarımı alma, ağzına götürme, yere atma (eyvah eyvah) dönemi başladı. Son bir haftadır ayaklarını da keşfetti, yakalayıp yemeye çalışıyor; yatakta canı istediğinde dönebiliyor, uzanıp oyuncaklarını almak için kendini ayaklarından bastırıp öne ittirebiliyor. Tam düşmeden oturmayı başaramıyor daha ama yakındır, tabi artık hiç yatmak istemediğini kucakta oturmak ve mümkünse kucakta gezdirilmek istediğini de söylemeliyim.
Her çocuk gibi yeni şeyleri keşfetmeye bayılıyor. Tatilde havuza ve denize girdi, kumları mıncıkladı, çimenlerde yürüdü kopardı, ağaçları seyretti, rüzgarı çırılçıplak teninde hisetti... Bütün bu keşifleri yaparken onu izlemek, tepkilerini gözlemek, o anı yaşarken yeniden hepsini kendin de duyumsamak öyle güzel ki...
Kısa süreli ve sık gündüz uykuları devam ediyor, sadece uyanık kalma süresi biraz uzadı ve galiba gündüz toplam uykusu bir eksildi. Akşam ablasıyla erken yatıyorlar (9 gibi) ve sabaha kadar genelde fazla sesleri çıkmadan uyuyorlar. Tabi Nova iki yada üç kere emiyor ve yeniden uyuyor. Anane evinde de tatilde de sürekli hala aynı yatakta yattık. Zaten ben gün içinde çok yorulduğumdan gece ne zaman uyanıyorum napıyorum hayal gibi hatırlıyorum. Doğru düzgün saatlere bile bakmıyorum kaçta uyanmış, ne kadar uyumuş falan :) Uykusunu alınca uyanıyor zaten.
Çok güleryüzlü ve çok konuşkan maşallah. Ablası başka çocuklarla oynarken onlara laf yetiştiriyor, gülüyor ve onların yanına gitmek istediğini kendini öne atarak ifade ediyor.
Bu ayki kontrolü dönüşte hollandada olacağı için tam ay dönümde ne kadar kilo almış ve uzamış bilemiyor olacağım. Ama daha ağırlaştığını ağrımaya başlayan belimden rahatça hissediyorum.
Şimdi Helo'nun 5. Ay yazısını okudum da, bir çok şeyi çok benzer şekilde ilerliyormuş. Fakat o zamanlardaki tecrübesizliğimin getirdiği tedirginlik şimdi olmadığı için, günlerimiz çok eğlenceli neşeli ve heyecanlı geçiyor.
Çok şükür.
Dolu dolu bir ay geçirmişsiniz ne güzel :)
YanıtlaSilBebeklerin ilk defa bir şey yapmalarını izlemek gerçekten heyecan verici, yaşama sevinci kaynağı :)
Azimli bebişi ayaklarından öperim :)