Pazar günü geldik günlerden oldu perşembe ve ben hala eve yerleşemedim.  Bi valiz hala yerleşmeyi beklerken, yeni yıkanan ve ütü bekleyen çamaşırlar da yığıldı :( Evi ise doğru düzgün temizleyemedim daha, her odada bir fazlalık. Bir de kafama koydum ki tüm fazlalıkları toparlayıp atacağım sırayla, hele oyuncak yığınları gözüme feci batıyor. Elden çıkarılacakları ayıklamalı, yeni kutular yeni yerler açmalıyım.

29 Nisan'da başlayan uzun Türkiye tatilimizin sonlarına yaklaştık, bu Pazar Amsterdam yolcusuyuz artık. Geçtiğimiz hafta Antalya'da tatil yaptık ve iki çocuklu ilk tatilimiz hayallerimizin ötesinde güzel geçti çok şükür. Gerçi bize yardımcı olsun diye Helo'nun babysitter ablasını da götürdük tatile ama ona zaruri anlar dışında fazla iş yaptırmadık.

Bunu arkadaşımla paylaştığımda şaşırdı. Çünkü tatile bakıcı götürmüştüm, çocukları ona satıp doyasıya keyif yapacağımı zannediyormuş. Aslında dışardan bakınca böyle algılanması normal belki ama ben biraz farklı düşünüyorum. Bir kere öyle her tatilimizde bakıcı götürebilecek lüksümüz yok, muhtemelen bir daha olmayabilir. Bu tatilde de yanımızda akrabalardan biri olmasını arzu ettik en başta, ama ayarlayamadık. Bir çok çocuklu aile büyük anne- büyük baba gibi yakınlarını da tatile götürüp onların desteğini alıyor tatil sırasında, biz bu güne kadar hiç böyle bir destek almamıştık. Şimdi ise ya tatile iki kişi gidip iki çocukla hiç anlamadan dönecektik (o zaman tüm para havaya gitmiş olacaktı); ya bakıcıyı götürüp biraz fazla ödeyecektik ama en azından biraz tatil yapabilecektik ( ki iki odalı aile odası kiraladığımızdan ona tek kişi ücretin belki de yarısını ödedik), ya da bu yıl tatil yapmayacaktık fakat hamilelik ve doğum ardından bi tatile çok ihtiyacım vardı. Biz de bakıcı desteği almayı tercih ettik işte.

Yine de çoğunlukla onun dinlenmesi için elimden geleni yaptım. İlk türkiye tatili olduğu için memnun kalması, keyif almasını önemsiyordum. Belki bizden daha çok tatil yapmış bile olabilir ancak arkadaşıma dediğim gibi; ona kızımı emanet ediyorum, emanetim çok değerli. Bu yüzden aşırı yük verip de bunalmasını, sonra kızımla ilgilenirken tahammülünün azalmasını veya ilgisiz kalmasını, ona ters ve bıkkın davranmasını istemem. Oysa keyifli ve memnun olursa, daha ilgili davranabilir. Gerçekten de bakıcımız kızımla geçirdiği her zamanı onu sıkmadan eğlenceli geçirdi.

Bu gibi mesleklerde kişinin emeğini fiyatlandırmak hiç de kolay değil aslında. Genelde parasını veriyorum işini yapsın, hizmetimi köküne kadar alayım derdinde oluyoruz. Ancak öyle değil, bakıcımızın kızıma verdiği emek, keyif, dağarcığına kattığı bilgiler, kalbine koyduğu sevgi, yüzüne yaydığı gülücüklerin bedelini hesaplamam ve ödeyebilmem mümkün değil. Bu yüzden, ona verdiğim ekstralarda gözüm arkada kalmıyor. Belki de bu yüzden bilemiyorum, Allah karşıma iyi insanları çıkarıyor ve çok şükür bakıcımız da, ben ne kadar ona dinlen desem de, bana yardımcı olmak için gayretli davranıyor, hiç kaytarmıyor.

Bu yazı vesilesiyle Ramazan ayının herkese hayırlı olmasını, hangi konuda açlık çekiyorsanız onu doyurmasını diliyorum.

Dün yazmam gereken yazıyı bugün yazabiliyorum ama sanmayın ki vakitsizlikten. Aylık yazılar yazarken tüm ayı düşünüp önce kafamda listeliyorum olanları. Yani yazmaktan daha çok zaman alan ve dingin bir kafa isteyen bir önişi var. Ne yazık ki kafam öyle dağınık ki hala toparlayamıyorum, aklıma gelenleri daha fazla geç olmadan not edeyim.

.Gelen bir soru üzerine, Hollanda'da bebekler için alışveriş nereden yapılır, nasıl daha uygundur bildiğim kadarıyla anlatmaya çalışayım.

Daha önceki yazılarımın içinde hem kızımın hem de oğlumun uyku arkadaşı olarak bir bez parçası (kızım tülbent, oğlum muslin örtü kullanıyor) aldığını yazmıştım. Ancak bunu ayrı bir yazı olarak bloguma eklemek iyi olacak.

Bir kız çocuktan sonra erkek çocuk sahibi bir anne olarak farklı yanlarını yazmak istiyorum. Tabi ki genelleştirmek doğru değil, ben kızım ve oğlumu göz önüne alarak yazacağım. Erkek annesi olmak diye yazarken aksi durumlar da kız annesi olmak olarak yorumlanabilir :) Bu yazının başlığı erkek annesi olmanın ayrıcalıklı olduğunu ima etmek için değil, kızım doğduğunda yazmak aklıma gelmediği için böyle oldu.

 H&M den bu bebek fularlarından almıştım Amsterdam'dayken. İki adet için 5€ verince ve indirimde falan bulamayınca acaba ne yapsam da kendim yapsam diye düşünmeye başladım. Elbette az biraz dikiş bilen herkes penye veya başka türde yumuşak kumaşlar kullanarak dikebilir.