Değişim Sürecim - Yazı 1

Merhabalar herkese, günaydın, hayırlı ve neşeli günler herkese...

Ben biraz uykusuz ve duygusal olarak yorgun olsam da, uzun zamandır düşündüğüm yazıyı yazmaya başlayacağım artık. Bir süredir doğru dürüst yazmıyorum, sıkıntılarımdan üstü kapalı bahsediyorum, şimdi dillendireyim.

Biliyorsunuz İstanbul'da bir üniversitede Fizik Bölümü'nde araştırma görevlisiyim. Zaman zaman buraya işimle ilgili bazı şeyler yazmıştım. Şimdi en baştan alacağım ve yaşadıklarımı paylaşacağım.

Üniversiteden mezun olduktan 2 yıl sonra kadroya girdim ve bugün toplamda 8 yıldır araştırma görevlisiyim. Eskiden araştırma görevlisi olunca, doktora tezini bitirene kadar geçici olan bir kadroda oluyordunuz (adı 50/d) sonra teziniz bitince kalıcı denebilecek kadroya geçiyordunuz (33/a). Bu kadrolar pek tabi devlet memuru gibi düzenli aralıklarla (1 yıl yada 2 yılda bir) atanmanın yenilenmesiyle uzatılıyordu ama siz uyumlu ve çalışan bir insan olduğunuz sürece sorun çıkmıyordu.

Bundan bir kaç yıl önce işler değişti, yök yeni bir yönetmelik çıkardı. Buna göre tezini verip kadrosu biten kişiler, ancak yeniden kadro açılıp ona herhangi biri gibi başvurup (diğer bir çok adayla birlikte) kadroya girmek zorundaydılar. Yani onca emek verdikten sonra ortada kalabilirdiniz ve en kötüsü de o yaşa gelmiş bir insanın, üniversite dışındaki bir yerde iş bulması imkansıza yakındır. farklı bir alanda tecrübesi yoktur ve etraf fıkır fıkır yeni mezun az maaşa işe başlayabilecek insan doludur. Bu değişime karşı çok protestolar yapıldı ama doğru düzgün bir çözüme varılmadı. Üstelik yıllar önce böyle birşey olmadan kadroya girenler, sonradan değişen bu duruma maruz kaldı.

Mağdur olunmasını engellemek amacıyla, rektörlükler çeşitli arayışlara gittiler elbet. Kimi zaman yeni açılan kadrolar, sadece ilgili kişinin alınmasını sağlayacak şekilde sınırlandırıldı (ilana çeşitli koşullar eklenerek), kimi zamanda üniversite içinde gecici kadrodan kalıcı kadroya aktarımlar yapıldı. Az da olsa bazı kişiler atıldı.

Ancak her üniversite bu geçişler için kendi içinde bazı kurallar getirdi. Kimi yayın sayısına baktı, kimi hocasının rektörle olan yakınlığına. Sonuçta bir şekilde çözümler oldu. Çok da karamsar yazmak istemiyorum ama yeni başvuran, akademisyen olmayı düşünen kişilerin bütün bunları göz önünde bulundurması gerek. Gerçekten tezlerin bitiminden sonra ne olacağınızın garantisi yok.

Bugün üniversiteden mezun olup, yüksek lisans yapmaya karar verenlerin %90 ı bana göre, mezun olduktan sonra ne iş yapacağına karar verememiş, iş dünyasına hazırlanmak için altyapısını geliştirmemiş, evde işsiz oturmaktansa anneleri çevreye yüksek lisans yapıyor desin diye, akademik hayata başlayan kişiler. Yoksa ben akademisyen olacağım, bilimsel çalışmalar yapacağım diyen çok azdır. Ve tüm bunların hepsi kadro umuduyla başlarlar bir iki yıl sonra patır patır dökülürler.

Tüm öğrencilerime diyorum, gerçekten yaz tatili oldukça uzun, mutlaka ücretsiz de olsa bir yerlere gidin, staj yapın çalışın diye. İki yaz da olsa staj yapan birisi, mezun olur olmaz işini bulacaktır. Ama genelde yapmıyorlar, bütün yıl çalıştık dinlenelim diyorlar. Oysaki bir tatil yerine gidip dinlenmek en fazla 15 gündür.

Kendime gelecek olursam, ben de üniversiteye büyük hayallerle başladım. Parası az olsa da gönlümdeki işi yapacağım diye göze alıyorsun. Ancak zamanla iş değişiyor. Öncelikle ilk okul sınıf öğretmenlerinin bile senden çok maaş alması, yarım gün çalışması, 3 ay tatil yapması sinirine dokunuyor. Yıllar geçtikçe özel sektördeki arkadaşların birer birer kıdemlenirken, (maaşları da ayrı), senin hükümetin memurlara yaptığı %3 lük zamla 40-50 tl maaş artışının harcadığın çabaya değmediğini düşünüyorsun. parayı boş verdim maddi karşılık değil manevi karşılık alıyorum desen o da yok. En azından doçent olana kadar üniversite ortamında doğru dürüst saygı görmüyorsun, sürekli senden daha üst kişiler oluyor ve onların en angarya işlerini bile yapmak zorundasın.

Hiç unutmam kadroya yeni girdiğim zamanlarda, nemalar hesaplanacaktı ve muhasebe işlerinin tüm fakülte personelinin tüm ödemelerini hesaplaması gerekiyordu. Bu yüzden personel kaç yıldır orda çalışıyorlarsa ay ay tüm maaşlarının excele girilmesi gerekiyordu ki bunun yetiştirilemeyeceği anlaşılınca, araştırma görevlileri arasında paylaştırılmış günlerce excele veri girmiştik. Sonraaa bir keresinde mezuniyet töreni veli efendi hipodromunda yapılıyordu ve bizde çeşitli konularda görevliydik. Benim grubum daha çok çevrede dolaşıp ihtiyaçları görüp gidermek gibiydi. Sonra birden veliler bastırınca özel güvenlik görevlileri yetersiz kalmış ve biz güvenlikçi olmuştuk. O gün abartısız 5000 kadının çantasına bakmışımdır. Akşam başım dönüyordu. Bunun gibi daha bir sürü şey.

İşin garibi bize bu işler mecburiyetmiş gibi geliyordu. Çünkü bizden öncekiler de yaptı, biz de yapıyorduk, işimiz böyle ne iş olursa yapmaktı sanki.

Yine de bu angaryaların pratik çözümler üretme becerime katkıda bulunduğunu ve hızlı iş bitirme yeteneğini verdiğini söylemeliyim.

Devamı yarın