Geçtiğimiz yıl pandeminin başladığı mart nisan aylarında evden online eğitimi tecrübe etmiş fakat sonra mayıs ayından itibaren yaz tatilinin başladığı temmuz ayına kadar normal eğitime dönmüştük. Yaz tatilinden hemen sonra yine okul normal şekilde açıldı ve devam etti, ta ki aralık ortasında noel tatiline kadar. Tatilden sonra yani ocak ayının başından bu güne kadar yeniden online eğitim uyguluyoruz. Aslında bir ay bile olmadı ama çok yoğun olduğu için sanki bize aylar geçmiş gibi geliyor :))
Kızım hollanda eğitim sisteminde 5. Sınıfta (türkiyede 3. Sınıfa karsılık geliyor), oğlum 2. sınıfta ( türkiyede anaokulu). Oğlumun dersleri biraz daha oyun ağırlıklı olduğu için, bu yazıda kızımın aldığı online eğitimi ve neler yaptığımızı anlatmak istiyorum.
Her okulun uygulaması değişkenlik gösterse de her gün öğretmenlerle bir veya birkaç kez (bizimki 3 kez yarımlar saat) online buluşma, bu esnada konu anlatımı, ardından ilgili alıştırmaların çocuk tarafından kendi başına yapılması şeklinde planlanmış. Fakat öğretmen tüm okul saatleri boyunca online hazır bekliyor ve soruları cevaplıyor, bire bir çalışma yapmak isteyenlerle birebir çalışıyor, arkaplandan çocukları takip ediyor, eksik yapanları şunu yap vs diye uyarıyor; yani oldukça aktif.
Peki nasıl takip ediyor derseniz tüm dersler online bir platformda, alıştırmaları onun üzerinde işaretleyerek yapıyorlar ve değerlendirmeyi de anında aldığı için çocuk doğrusunu yanlışını anında görüyor.
Kızımın ve bir çok okulun kullandığı snappet isimli bu uygulamada her dersin her bir ünitesi için alıştırma paketleri mevcut. Ve değerlendirme sistemi çok doğrusal değil. Mesela 10 soruluk bir alıştırma paketinde 9 doğru 1 yanlış yapan çocuğun notunun 5 olmasını beklersiniz değil mi? Ama bu yanlış sorudan (her seferinde değişen -26, -18, -30) gibi puanlar düşüyor her doğruda ise bazen 0 (ama doğru) bazen +3, +8 gibi ama en fazlası +20 lerde olabilen puanlar veriyor. Bu puanlar sorunun zorluğuna ve cevabı yazma hızına göre değişiyor. Sonuçta o alıştırma setinde +300, +1400 gibi puanlarına bağlı olarak (tabi negatif de olabilir) çocuğun seviyesini 1-5 arası değerlendiriyor.
Bunu açıklamak istedim çünkü okulda ve evde eğitimde aynen kullandıkları bu sistem bizim için evde avantaja dönüştü. Şöyle ki genelde vakit yetiştiremediği için ağırlıklı olarak level 3-4 bulunan seviyeler birer birer hepsi 5 olacak şekilde değişmeye başladı.(Tabi hepsi öyle değildi arada 5'ler de vardı ama kızım ne zaman okuldan eve geldiğinde anne bugün yetiştiremedim dese o konular düşükte kalıyor, yetiştirebildikleri iyi oluyordu. )Yani bizim durum için zaman önemli bi faktördü.
Ilk basta bize verilen saat programı içinde kalmaya da dikkat ederek ama bazen de aşarak alıştırmaları bitiriyordu kızım. Fakat yavaş da olsa doğru yaptığı için ve hepsini bitirebildiği için seviyesi 5 olarak gözükmeye başladı.Sonra seviyesinin yükselmesini görmek ona müthiş özgüvennverdi. Önceden yapamayacağını düşünüyordu ve çaba gösterme hevesi duymuyordu. BİRİNCİ KAZANIM: YAPABİLİYORUM
Ben tüm derslerde değil ama matematikte yanında oturup konsantre olması için yardımcı oldum. Bazı şeyleri kafasından çözmeye uğraşıyor ve ya bazen dikkatini toplayamıyordu. Böyle anlarda şimdi ne yapacaktık, soru neydi gibi sorularla uyarıp konsantrasyonunu sağlamaya çalıştım. Bu sefer hızlandığını farketti ve daha önce daha uzun sürede doğru yaptığı şeyleri şimdi daha kısa sürede doğru yaptığını anladı. Bu ayrı bir güven daha verdi. İKİNCİ KAZANIM: HIZLI YAPABİLİYORUM
Hızlı şekilde yapıp tüm ödevlerini erkenden bitirdiğinde ne kadar çok zamanının kaldığını, istediği gibi oyun oynayabileceğini, biten işin günün geri kalanında getirdiği huzuru anladı. ÜÇÜNCÜ KAZANIM: HEM BAŞARILI, HEM HIZLIYIM HEM DE BİR SÜRÜ OYUN ZAMANIM VAR.
Her ne kadar evde eğitim okul eğitiminin yerini tutmasa da, madem elimizde bu var, bunu bir savaşa dönüştürmek yerine çocuğun potansiyelini ortaya çıkarmaya çalışmak, her çocukta farklı olduğunu düşündüğüm çocuğa has öğrenme yöntemini keşfetmek, özgüvenini tazelemek, becerilerini geliştirmek gibi amaçlarla kullanabiliriz. Bizim durumumuzda izlediğimiz yol (ki planlanmış değildi kendiliğinden gelişti)
-önce zaman tanıyıp yapabildiğini görmesini sağlamak
-yapabildiğini gördükten sonra becerilerini arttırmak (hız, seviye...)
şeklinde oldu. Çocuğa aşırı baskı yapmadan kazanımlarını kendi kendine farketmesini sağlarsak, sanıyorum ki işler biraz daha kolaylaşacak. Tek yapmamız gereken ona bu ortamı sağlamak, çocuğa güvenmek ve sabretmek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder