İlk hamileliğim günün çoğunu oturarak geçirdiğim 9 yıllık iş hayatının sonrasında geldi. İşe gitmiyordum, ev işlerimi yapıyor, dışarda dolaşıyor o zamanki düşünceme göre gayet aktif bir hamilelik geçiriyordum. Hatta doğuma birkaç gün kala camları bile silmiştim (sonradan ikincide de aynı olay oldu nedense). Fazla kilo almadım ama zaten baştan biraz fazlam vardı. Fakat işimin olmadığı her zaman yatabiliyor, internette uzun uzun araştırma yapıyor yani yan gelip yatıyordum (sonradan ikinciyle kıyaslayınca tabi). İlk anneliği 33 yaşında tattım. Yirmili yaşlarda iken 30lu yaşlar çok yaşlı gelirdi ama gerçekten hiç de öyle hissetmiyordum.
Sonra tabi bebekli hayat....
Az uyku, bütün gün aktif oyun, hizmet, gezme. Bebek taşıma, hoplatma sebebiyle gelişen kaslar, çocuk için sağlıklı yemekler pişirmekle gelen sağlıklı yaşam ve en önemlilerinden biri çocuğun eve getirdiği mutluluktan doğan bir yaşam enerjisi... Sonuçta anne olduktan iki yıl sonra eskisinden daha sağlıklı, hareketli ve formdaydım.
Sonra ikinci hamilelik. Birincinin yanına yaklaşamayacağım kadar hareketli geçti. Sabahtan akşama hiç oturmuyordum ve ilk trimesterda dahi gündüz bastıran uyku hallerini geçiştirmem gerekiyordu. (Elbette vücut uyku istiyorsa uyumak lazım ama 2 yaşındaki kızıma göz kulak olacak kimse olmadığından hiç uyuyamadım). 9 ay boyunca yine aktif çocuk bakımının ardından yine benzer kilolarla geçen hamilelik ve sonrası.
Şimdi 38 yaşında ve iki çocuk annesi olarak anne olmadan hemen önceki halimden daha çıtır anneyim. Neden? Çünkü artık iki çocuğu aynı anda taşıyabilen kol kaslarım var, günde en az 10bin adım yürüyen bacaklarım. İki çocuğun sevgisiyle tavan yapmış oksitoksin hormonum, onlara baktıkça ettiğim şükürlerden evimizi kuşatan huzurum. Evet şu yaşımda, belki de hayatımın en genç olduğum çağındayım.
Kıssadan hisse, herkesin dediği gibi takvim yaşı değil beden yaşı önemlidir ve çocuklu hayat insanı gençleştirir ☺️
Kıssadan hisse, herkesin dediği gibi takvim yaşı değil beden yaşı önemlidir ve çocuklu hayat insanı gençleştirir ☺️
çok tatlısın :)
YanıtlaSilgülümsettin beni <3
yaşını hiç göstermediğini daha önce söylemiş miydim?
Sen de gülümsettin :)) göz çevrelerim biraz belli ediyor aslında ama o da çok gülümsemekten oldu diyelim :))
SilAnne olmak emek ister,24 saat yetmez insana ama şartlara göre ayarlarsın zamanı bazan bunalırsın ama onların kokusunu içine çektiğinde herşey biter...hep mutlu ve sağlıklı geçsin ömrünüz çocuklarınızla....Bende 46 yaşındayım ve şubatta anneanne olacağım rabbim kısmet ederse...sevgiler
YanıtlaSilMasallah ne kadar erken, biliyorum ki anane ve babaannelerin de mesaisi epey yoğun, torun gençlik iksiri oluyor onlara. Sağlıkla kavuşmanızı dilerim 💖
SilBende 42 yaşındayım ama halen ikinci kez anne olmak istiyorum Allah kısmet ederse. Delimiyim ne.34'e göre baya yaşlıyım. Sevgiler Gece. Dilek
YanıtlaSilEğer kendinizi hazır hissediyorsanız neden olmasın artık yaş kavramının hiç önemli olmadığını gayet iyi anladım. Umarım gönlünüze göre olur herşey
SilNe güzel anlatmışsın... Çıtır anne cuk oturmuş. Ne zaman daha hareketli daha aktif bir gün geçirsem o gün daha huzurlu ve daha keyifli oluyorum. O günün hiçbir saniyesi heba olmadığı için midir nedir şahane hissediyorum. Artık ben de ikinci kez anne olmak istiyorum. İnşallah yakın zamanda :). Ve gerçekten yaşını göstermiyorsun 😘. O şahane afacanları ve seni kocaman kucaklıyorum 😍. Aylin..
YanıtlaSilDüşünüyorum da ergenlikte en enerjik çağımızda tembeldik, şimdi bakıyorum tüm ergenler öyle. Birşey yapmaya üşeniyorduk. Şimdi onları görünce içimden kalkın oturmayın gezin okuyun spor yağın keşfedin demek istiyorum hayat çok kısa ve hızlı. Sanırım şimdiki yaşta bunu idrak edince daha bir yaşam enerjisi dolu oluyoruz. Gönlünüzden geçenin gerçek olması dileğiyle
SilKesinlikle haklısın... Teşekkürler...
SilÇok doğru bir tespit gececim! Hatta ben inanıyorum ki 2. Çocuk için en güzel yaşlar 35-40 aralığı! Hem fiziksel gücün ve günlük işlerde pratikliğin zirvesindesin. Hem de belli bir mental olgunluğa eriştiğin, hayatının, sahip olduklarının kıymetini bildiğin dönemdesin; saçma sapan şeylere üzülüp kırılmadan, başkalarının senin hakkındaki yargılarını önemsemeyecek güçtesin. Kendi doğrularının peşinden gidebilecek cesarettesin...
YanıtlaSilBenim tek korkum çocukla yaş farkı açıldıkça ileride kuşak çatışmasının yaşanma durumuydu. Annem beni 22 yaşında doğurmuş; ergenliğim harika geçti. Kendi çocuklarımla da bunu yakalamanın hayalini kurdum hep... Şuan 70 lerinde olan anneanneme ve 30 larında olan kendime baktığımda bir panik alıyor beni asllflgşhş (birbirimizi anlamamız mümkün değil bambaşka kafalardayız)
Ancak yine de kendime konduramıyorum; yok yeaa ben öyle olmam! 80 yaşına gelsem de gençlerin dilinden anlarım, onlarla birçok şey paylaşabilirim gibi geliyor :))))) bakalım görücez, kısssmet :)
Uzun lafın kısası 35-40 candır, anne olmak için harikadır, çıtırdır ;)
Dediğini ben de düşünüyordum Ama son birkaç gündür Ne düşünüyorum biliyor musun? Bir anne olarak çocuğumun herşeyi olmayı gönlüm çok istese de öyle olmamalı aslında, bazı oyunları benle değil arkadaşlarıyla oynamalı, bazı eğlenceleri başkalarıyla yapmalı. Bize özel bağlar illa ki olacaktır ama sanırım sosyal dengesi için başkalarına fırsat tanımamamız lazım
SilYazılarında öyle umut var ki, ikinci, üçüncü çocuğu bile düşündürtürsün:)) Sevgili Gece bloğuma günlerce giremedim, içten samimi özenli mesajlarını aldım okudum, yeni yayınlayabildim, bilmeni isterim ki , her mesajında önemsendiğimi hissettiriyorsun, buradan teşekkür etmek istedim.
YanıtlaSilZaten benim için de çok önemlisin Ayşe’cim. Yanyana sohbet etmek isteyeceğim insanlardan birisin. Yorumun beni de çok memnun etti. Ben de teşekkür ederim
Sil