Cağnım Paracetamol

Yeni yılın ilk yazısının paracetamole olması ne kadar ironik değil mi? Ama n'apalım bu blog hayatımızdan kesitler içeriyor ve şimdi sahnenin başrolünde o var. Son iki gündür kendisiyle büyük aşk yaşıyoruz. Resmen bağımlısı oldum diyebilirim.

Geleneksel hastalanma şenlikleri kapsamında, üzerinize afiyet, ben bu defa fena paçayı kaptırdım. Aslında pek sık hasta olmam -daha doğrusu oluyorum da  bir annenin hasta olmaya hakkı yok zaten, öyle ayaktan ayaktan atlatırım- olduğum zaman da feci olur, yorgan döşek yatarım. İşte en son kaç yıl önce olmuştu hatırlamadığım bu hastalık, birkaç gün önce başladı, hala etkileri devam ediyor, bakalım kendisiyle ne zaman vedalaşacağız.

Bademciklerim şişti. Ama öyle böyle değil, ileri derecede. Mideniz bulababilir ama anlatmam lazım. İlk gün bir kulağımdan öbürüne uzanan bir acı, boğazımda sarı sarı iltihaplar, hiç yutkunamıyor ve 24 saat boyunca hiç birşey yemeden, hiç uyumadan, titreyip terliyordum. İkinci gün kulaklarımdaki acı geçti, boğaz aynı, yara ağzımın tavanından boğazımın aşağılarına doğru yönlenmişti. Sadece bir saatlik mucizevi gece uykusu ve zorla birşeyler yeme içme derken günün sonrasında paracetamole kavuşmanın ardından sürüngenlikten insanlığa terfi ettim. 

Dağ başında mıydın bi doktora gideydin diyeceksiniz ama gerçekten dağ başındaydık 😁 ve ah valizi hazırlama aşamasında, çocukların paracetamolünü çantaya atarken göz kırpan benimkinin jestini görmezden gelen kafam ahh. Gerçi hapları da yutamazdım ya şimdi yetişkin fitili ile tanıştım 😀

Ağzımın içinde yangınlar, vücudumun istisnasız her yerinde ağrılar eserken (bu arada yorgunluktan dolayı akşam hissettiğim ağrıların gözünü seveyim, insanı mışıl mışıl uyutur, yatmaktan oluşan ağrılar tutulmalar ise insanı uyutmaz, kemiklerin batar, şaşar kalırsın, Allah kimseyi düşürmesin), birden aklıma çocukların paracetamolünü kullanmak geldi. Gramajı azdı ama olsun. Denize düşen yılana sarılır misali, nitekim yılan değil deniz kızıymış. Hakikaten çok kısa süre sonra etki ediyormuş (15 dk kadar) ve bu kadar yoğun ağrılar içindeyken gözlemlemek daha kolay oldu. Vücudumdaki bütün o ağrılar, uykusuzluktan gelen feci baş ağrısı, ense tutulması, boyun, popo, kol ağrıları birer birer hissedilmez oluyordu. Ve tabi en mucizevi olan da şu koca ağız ağrısının sonucu. 

Boğaz ağrısı tamamen geçmedi benim ama, makul boyutlara indi. Hani bazen sabah kalkarız biraz boğazımız acıyordur, sıcak birşey içeriz de geçer ya hani, işte o boyutlara. Bu da yeniden yaşam fonksiyonlarının gelmesi anlamına geliyor, yeniden su içmek, yeniden yemek yemek ve yeniden anne olmak, yay! 

Burada yaşayan Türk arkadaşlarla da tartışırız hep, Hollandalı doktorlar ne zaman giderseniz gidin, birşey yok git paracetamol al, yat dinlen geçer derler. Pimpirikli analar olarak biz bakakalırız, bi test yapaydınız bari, ya çocuuumun bişeyi varsa diye kudurur dururuz. Tabi acil durumlarda başka ilaçlar da veriliyormuş ne yazık ki tecrübe ettik (bknz oğlumun aylık yazılarında almak zorunda kaldığı antibiyotik) ama o zamana kadar biz de her gidişimizde sadece paracetamol duymuştuk ve hatta ben de dahil biliyorum bir sürü anne artık doğrudan doktora gitmeden bunu yapıyor. Bu ağrı kesiciler marketlerde, drug storelarda her yerde satılıyor ( Türkiye'deki karşılığı bebekler için paranox da yetişkinler için Aferin mi bilemiyorum şimdi).

Benim şu anki durumum kesinlikle antibiyotiklik. Daha önce benzer vakayı İstanbul'da yaşadığımda iğnelerle düzelmiştim. Bu kadar ağır olmasa da benzer vakaları ilaçsız geçirmişliğim de var. En azından kendim için kesinlikle söyleyebilirim ki, antibiyotik alsam da almasam da üç gün yoğun boğaz ağrısı devam ederken ortalama bir haftada iyileşiyorum. Antibiyotik aldığım halde ben niye iyi hissetmiyorum dediğimi ise çok iyi hatırlıyorum ve "eeh hiç bir işe yaramıyor bu meret, antibiyotikle de aynı antibiyotiksiz de" kanısına çoktan varmıştım. Şimdi düşününce acaba antibiyotiğin yanında ağrı kesici birşey vermiyorlar mıydı emin olamıyorum. 

Geçenlerde bir çizelgede görmüştüm sosyal medyada, Türkiye en çok antibiyotik kullanan ülkelerden biriyken, Hollanda en az kullananlar seviyesinde. Tabi gerektiğinde ilaçlar, aşılar kullanılmasına karşı değilim, tıbbın bilimin gücüne inanıyorum ama mecburen yaşadığım bu süreçten sonra resmen aydınlandım. Hollandalı doktor diyor ki; paracetamolü al ağrılarını dindir, vücuduna gereken enerjiyi sağla, dinlen ve işi savunma sistemine bırak. İşte budur. Tabi ben dinlenme kısmını gündüz yapamadım ama gece yaptım ( yazıyı şimdi gecenin 4'ünde yazıyorum, bitirince kaldığım yerden devam edicem, biraz boğaz temizliği ve paracetamol takviyesi için uyanmıştım iyi hissediyorum şuan).

Gündüz tatilden dönüş yolunda paracetamol olmasaydı yapamazdım. Etkisini nasıl hızlı gösteriyorsa bitişini anlamak da o kadar barizdi. Resmen "anaa şimdi ayvayı yedim" haline geldim. Nasıl bir durum anlatamam. Boğazında o unuttuğun acı birden hücum ediyor, bütün vücudun dökülüyor, sanki birden dizlerimin üzerine düşecek gibi oldum iki büklüm, sonra anladım ki her 4,5 saatte bir yenilemem gerekiyor ve sonra yine takviye yine bir ohhhh. (500 mg bende bu kadar dayandı, 6 saat yazıyor üstünde belki yatarken öyledir)

Yani uzun lafın kısası, bu güne kadar burun kıvırdığım paracetamol ❤️ ben :))

Sonradan Not: tıp doktoru olmadığım için yazımı bir referans olarak kullanmayınız. O anki şartlar altında elimdeki imkanlar dahilinde yapabildiğim buydu ve sanıyorum toplam 5 seferde bitti. Bu sabah iyi uyandım, paracetamol almadım ve çok iyiyim