Bebek Mevlidimiz

İstanbul'a gelir gelmez mevlidimizin olmasını arzu ediyordum. Sanki kızımın dinimizle arasında bir ilişki kurulacaktı mevlit ile, bana öyle geliyordu. Her ne kadar dualarımı kulagı alışsın diye sesli okusam da, profesyonel bir agizdan duyması başka olacaktı sanki. 

Genelde ilk 40 günde yapılan mevlitlere ne kadar özensem de hemen gelemedigimiz için Helocum 3 ay 1 haftalıkken oldu bizimki. Katılım oranı, herkesin tatilde olması sebebiyle ablamın oglununkine kıyasla az olsa da (40 kişi civarı) cok guzel gecti.

Mekan olarak annemin evini kullandık. Kızımla ben genelde yatak odasında durduk, misafirler diger odalardaydı. Dilacım pek aglamadi, bir kac kere kısa uyku yaptı ancak amin bolumunde özellikle cok duygusaldı benim icin.

Zaten yatmayı sevmedigi icin amin sirasinda kucagimda salona gectim. Herkes hep bir agizdan amin derken kızım da aynı anda çıglıklar attı. Sanki o da katılıyordu, cok degişik oldu. Selamlaşma aşamasında onun da ellerini sıvazladılar. Hep gec kaldi mevlit diye uzuluyordum ama boyle olunca, aktif olarak dualara katilmasi cok hosuma gitti. İyi ki de boyle olmus dedim.

Sadece kucaklara alinip kibleye dogru pispislanma kisminda agladi cunku yatmak istemiyordu, e misafirler de yatik tuttular bilmedikleri icin : )

Sonrasinda uzerimden buyuk bir yuk kalkti. Kuzum icin edilen dualar, iyi niyetler icime ferahlik verdi. Simdi iyi ki boyle uc aylikken olmus diyorum.

Ustteki resim bebek sekerimiz, alttaki ise mevlit sekerimiz :) (Masallah kizima)